انتقاد از بورژوازی در کشتی تفریحی

در دل این کمدی رمانتیک تعلیقی و پرتنش، برخی از مسائل روز جامعه ژاپن مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. فیلمساز تحسین شده ژاپنی لوکیشن محدود یک کشتی لاکچری را به عنوان فضای اصلی داستان فیلمش انتخاب کرده و با وقوع یک قتل، ماجرا‌ها به سمت و سوی تازه‌ای می‌رود و نقاب از چهره مسافران مرفه و به ظاهر موجه کشتی برداشته می‌شود. ساکاموتو می‌گوید: «مسافران کشتی هر یک، نماینده یکی از قشر‌های جامعه ژاپن هستند که در کنار هم، تمثیلی از تنوع اجتماعی و فرهنگی کشور را به نمایش می‌گذارند. ابتدای سفر همه چیز خوب است و آدم‌ها تلاش دارند چهره‌ای مطلوب و موجه از خود به نمایش بگذارند. وقتی یک قتل در داخل کشتی اتفاق می‌افتد، تک‌تک سرنشینان و مسافران در مظان اتهام قرار می‌گیرند و اینجاست که آن‌ها چهره واقعی‌شان را آشکار می‌کنند.»

ساکاموتو از عشق و دریای عمیق به عنوان پروژه‌ای رویایی اسم می‌برد که مدت‌ها تلاش داشت آن‌را کارگردانی کند و اضافه می‌کند: «به‌تدریج داشتم باور می‌کردم که دیگر نمی‌توانم آن را بسازم. با تهیه‌کنندگان زیادی تماس گرفتم، اما هیچ‌یک حاضر به سرمایه‌گذاری روی آن نشدند. می‌گفتند این داستان جاذبه لازم را برای تماشاچی ندارد و فاقد گیشه است. نظرشان این بود که بخش اجتماعی داستان بیش از حد زیاد است. با وجود این، حاضر نشدم کوتاه بیایم و بخش اجتماعی داستان را کمرنگ کنم. تمام جذابیت داستان به همین نکته است و بدون آن، فیلم چیزی تهی از کار درمی‌آمد.»

رسانه‌های ژاپنی از ساکاموتو به عنوان فیلمنامه‌نویسی چیره‌دست یاد می‌کنند که طی ۳۰سال گذشته، یکی از مهره‌های اصلی فیلمنامه‌نویسی در سینمای کشور بوده و با داستان‌های بومی خود، به تقویت فرهنگ داخلی در سینمای کشور کمک فراوانی کرده است. نکته جالب عشق و دریای عمیق، حضور تهیه‌کننده ناموفق و بخت برگشته‌ای میان شخصیت‌های مهم ماجراست که همراه بازیگر جوانش راهی کشور فرانسه برای حضور در جشنواره کن هستند و به این بهانه شوخی‌های جالب و بانمکی با جشنواره‌های بین‌المللی و جوایز آن‌ها می‌کند.

منبع: روزنامه جام جم