خالکوبی و تتو ریشه‌های باستانی دارد، به طوری که در قبایل سنتی کشورهای مختلف، نشانه‌هایی با اهداف گوناگون روی بدن افراد هک می‌شد.
در بسیاری از جوامع سنتی، وجود خالکوبی روی پوست نشان دهنده تعلق فرد به جامعه، نظام اجتماعی و حتی مذهبی بود. در واقع به شخص نشانه بدنی یک جایگاه را می‌داد. با این‌که اغلب طرح‌هایی که به‌عنوان تتو روی بدن افراد هک می‌شود، دارای معانی خاصی است که در دوران باستان یا قبایل آفریقایی و آمریکای لاتین روی بدن فرد هک می‌شد، اما به‌طور قطع جوان یا نوجوانی که امروز بر اثر القای شبکه‌های اجتماعی، سراغ تتوکار‌ها می‌رود تا این طرح و نقش‌ها را روی پوست خود حکاکی کند از ریشه‌های این تصاویر و نماد‌ها بی‌خبر است. او این کار را صرفا براثر القای شبکه‌های اجتماعی و گروه همسالانی که خودشان هم در معرض این شبکه‌ها به چنین کاری ترغیب شده‌اند، پوست بدنش را زیر سوزن تتوکار می‌اندازد و خطراتی همچون انتقال بیماری‌های ایدز و هپاتیت را هم به جان می‌خرد.
از آنجایی که بسیاری از مراکزی که خدمات تتو و خالکوبی را ارائه می‌دهند مراکزی زیرزمینی و غیربهداشتی هستند خطر انتقال بیماری‌های عفونی در این مراکز جدی است. اما در کشورهای غربی هنوز هم بسیاری از علامت‌ها و شکل‌های تتو و خالکوبی معنا‌های خاصی داشته و با علم نشانه شناسی سر و کار دارد؛ کسانی که با خالکوبی روی بازو یا صورت یا مچ دست خود نشان می‌دهند به گروه یا طرز تفکری خاص تعلق دارند. از باند‌های تبهکاری و جنایت گرفته تا گروه‌های انحرافی و التقاطی همچون شیطان‌پرستان. نکته قابل تامل این که دختر و پسر جوان ما بی آن‌که بداند معنای نشانه شناسی این طرح‌ها چیست، سراغ آرایشگاه‌ها و مراکز زیرزمینی می‌رود و نقشی را روی پوست خود می‌کشد که ممکن است برای بیننده‌ای که به این نشانه‌ها آگاه است، معنای خوبی نداشته باشد.
