علت حذف یک سکانس از فیلم هسته ای چه بود؟!

به گزارش جام جم آنلاین، این تفاهم و همدلی، فرمول و نسخه مهم و موردنیاز سینمای ما برای تولید آثاری با مضامین مشابه، درباره زندگی شهدا و قهرمانان ملی معاصر است و می‌توان با بهره‌گیری از آن، به تولیدات بیشتر و البته ماندگارتری رسید. به گفته محمدرضا شفاه، تهیه‌کننده هناس، رسیدن به دستورزبان سینمایی و مناسب در این موضوعات زمان می‌برد و به‌تدریج راهش پیدا می‌شود.

فیلم هناس نسبت به نسخه جشنواره فیلم فجر، ۹ دقیقه کوتاه شده است. آیا سکانسی از نسخه قبلی حذف شده است؟

شاید برای تماشاگرانی که نسخه جشنواره را دیده‌اند، محسوس نباشد. تنها یکی از سکانس‌ها را حذف کردیم. همچنین بعضی از سکانس‌هایی را که احساس کردیم کمی طولانی هستند، کوتاه کرده‌ایم. این حذفیات فیلم را منسجم‌تر، خوش‌روایت‌تر و خوش‌ریتم‌تر کرده است که تاثیرگذاری بیشتری هم نسبت به نسخه جشنواره دارد.

حیات فیلم‌های مختلف با یکدیگر متفاوت است. فکر می‌کنم فیلم هناس، فیلمی است که هم در اکران عمومی و هم در نمایش‌های بعدی به مصرف مخاطب خودش خواهد رسید. یقین دارم عمده مخاطبان‌مان از دیدن فیلم راضی برمی‌گردند و به دیگران توصیه خواهند کرد بروند و فیلم را ببینند و فیلم با تبلیغات سینه به سینه و شفاهی، مخاطبان خود را خواهد داشت و ان‌شاءا.. فروش خوبی در گیشه خواهد کرد. چون مخاطبانی در این چند سال داریم که به لحاظ احوال، دنبال فیلم‌هایی آرام‌تر و به لحاظ چارچوب‌های اخلاقی، دنبال فیلم‌هایی محترم‌تر هستند، آثاری که با مناسبات خانوادگی این طیف مخاطبان همخوانی بیشتری داشته باشد. هناس به خاطر مضمونش حتما قشری از مخاطبان را جذب خواهد کرد و در نوبت‌های بعدی نمایش در مدیوم‌های دیگر هم مورد اقبال تماشاگران واقع می‌شود.

 

البته ارزش فیلم‌ها صرفا در گیشه نیست و ما فیلم‌های خیلی خوبی در تاریخ سینما داریم که در گیشه نفروختند، اما درمورد هناس فکر می‌کنم گیشه خوب و سربلندی خواهد داشت. حتما یکی از هدف‌های ما در همه فیلم‌هایی که تولید می‌کنیم، جذب مخاطبان بیشتر در زمان اکران است. چون فروش بیشتر در گیشه به معنی ترویج بیشتر حرف‌مان است، از این بابت هم فروش خوب در گیشه برای ما اهمیت دارد؛ بنابراین ما این رقابت را جدی می‌گیریم و محکم هم می‌ایستیم که بهترین اتفاق برای هناس در گیشه بیفتد.

شاید عمر۴۰ ساله انقلاب، زمان زیادی به نظر برسد، اما واقعیت این است برای انقلابی که وجه فرهنگی پررنگی داشته و با همه چالش‌هایی که حاصل اختلافات درون‌گفتمانی یا چالش‌هایی که در عرصه بین‌المللی بوده، ۴۰سال عمر زیادی نیست، آن هم برای این‌که بتواند در این مسیر زبان مناسب خودش را برای بیان حرف‌های خوب پیدا کند. هناس، تنها تلاشی برای پیدا کردن دستورزبان مناسب سینمایی به منظور طرح حرفی با این میزان اهمیت است.

این‌که تعداد چنین فیلم‌هایی زیاد نیست، واقعا یکی از دلایل آن نبود دستور زبان‌های سینمایی مناسب در این زمینه است و ما به‌تدریج و با هر فیلم، آن‌ها را پیدا می‌کنیم. وقتی هناس ساخته می‌شود، از نقاط قوت آن فیلم‌های بعدی تولید خواهند شد که نقاط ضعف این فیلم را نخواهند داشت و به سهم خود، این مسیر را توسعه و گسترش می‌دهند. البته در این میان، چالش‌هایی هم وجود دارد، از قبیل این‌که هر قهرمانی متعلق به یک سازمان است و ارگان خاصی نسبت به او ادعایی دارد. برخی نهاد‌ها هم می‌گویند شیوه روایت شما به عنوان فیلمساز باید همانی باشد که موردنظر ماست. گاهی هم حساسیت خانواده‌های قهرمان‌های ملی باعث می‌شود فیلمسازان نتوانند کارشان را آن‌طور که باید درست پیش ببرند.

فراتر از کلیشه‌ها

واقعا تمام تلاش ما این بود که نشان دهیم برخلاف اختلاف سلیقه‌هایی که بین اقشار مختلف مردم به وجود می‌آورند و خیلی از آن‌ها اصیل و واقعی نیست، خیلی از چیز‌هایی که ظاهرا تبدیل به کلیشه شده‌اند مثل شهید هسته‌ای، در واقع یک کلیشه نیست و هر کسی که نگاه همسویی ندارد و فکر می‌کند این موضوعات سیاسی و جناحی هستند، خودش هم روزی می‌تواند نوعی شهید خدمت یا شهید علمی این مملکت باشد. همان‌طور که شخصیت شهره در فیلم ما، هرگز گمان نمی‌کرده روزی یک خانواده شهید برجسته در کشور باشد. منظور از شهید هر کسی است که در شغل و حرفه‌ای از این مملکت مشغول به کار و متعهد است و این ظرفیت را دارد که شهید هر حوزه‌ای در این کشور باشد. برای این‌که عرصه پیشرفت در کشور ما با شرایط پیچیده‌ای که در جامعه جهانی دارد، عرصه خطرناکی است و شاید همه کسانی که واقعا در حال انجام خدمت ویژه‌ای در کشور ما هستند، باید انتظار دردسر‌ها و خطر‌هایی از جانب دشمن را داشته باشند. معتقدم سینما و تلویزیون یکی از بی‌بدیل‌ترین ابزار‌های در دسترس ما برای ایجاد وفاق ملی و کمرنگ کردن اختلافات هستند در همه فیلم‌هایم تلاشم این بود که نشان دهم خیلی از چیز‌هایی که به‌عنوان اختلاف سلیقه مطرح است، واقعی نیست و دغدغه‌های اصلی ما بحث‌های بزرگ‌تری است. سینما و تلویزیون بهترین وسیله برای نمایش وطن‌دوستی و وفاق ملی است و می‌تواند روی مضامین مشترک و وحدت‌بخشی نور بیندازد که زیر انبوه هیاهو‌های رسانه‌ای گم شده‌اند. اگر ما دوباره گوهر ارزشمند وحدت‌بخش عرق ملی را دست بگیریم، اینقدر ارزشمند است که از خیلی از اختلاف‌های جناحی و سلیقه‌ای دست می‌کشیم و وضعیت کشور ما شکل دیگری پیدا می‌کند.

علی رستگار - گروه فرهنگ و هنر / روزنامه جام جم