مشخصات ناودانی از نظر تولید، جنس، شکل و قیمت

 

 

 

پروفیل‌های فولادی متریالی هستند که در صنایع مختلف از جمله صنعت ساختمان کاربرد دارند. یکی از مقاطع فولادی باز که مصرف زیادی در این صنعت دارد؛ ناودانی است. در این مقاله که راهنمای مفیدی نیز در مورد خرید ناودانی است قصد داریم در مورد مشخصات فنی این محصول صحبت کنیم.

همانطور که اشاره شد؛ ناودانی یک نوع پروفیل فولادی باز است که برای ساخت سازه‌های قاب‌دار و پایه از آن استفاده می‌شود. این محصول به دو شکل U و C در بازار یافت می‌شود. ناودانی‌های U شکل از یک سطح مقطع افقی و دو بال عمود بر آن تشکیل شده‌اند. تاریخچه استفاده از این نوع پروفیل به قرن بیستم میلادی باز می‌گردد. رونق صنعت تولید محصولات فولادی و رواج بازار آهن‌آلات پس از جنگ جهانی دوم و با افزایش نیازهای جامعه، هر روز بیشتر و بیشتر شد و این پیشرفت کم کم زمینه تاسیس کارخانجات تولید فولاد را در اروپا و سراسر جهان فراهم آورد. برای اینکه درک بهتری از بازار محصولات فولادی داشته باشید کافیست این نکته را بدانید که بعد از اتمام جنگ جهانی دوم و طی چند دهه گذشته، تولید این کارخانجات حدود 3 برابر شد.

قبل از ارائه توضیحات تکمیلی در مورد مشخصات فنی این محصول، که می‌تواند راهگشایی برای خرید ناودانی باشد؛ بهتر است با روش تولید این مقطع فولادی آشنا شوید. به طور کلی ناودانی به دو روش زیر تولید می‌شود.

روش پرسی: برای تولید ناودانی‌های پرسی، از ورق‌های فولادی به عنوان ماده خام استفاده می‌شود. ضخامت انتخاب شده برای این ورق‌ها بستگی به ضخامتی محصولی دارد که قرار است بعد از اتمام پروسه تولید از خط خارج شود. بعد از انتخاب ورق فولادی با ضخامت مناسب، این ورق‌ها به اندازه مورد نظر برش خورده و توسط دستگاهی به نام فرمینگ، خم می‌شوند. محل این خم‌شدگی نیز از قبل توسط اپوراتوردستگاه تعیین شده است. خروجی این پرس، همان محصولی است که ما آن را به عنوان ناودانی پرسی می‌شناسیم.

روش فابریک: ناودانی‌هایی که اصطلاحا فابریک هستند؛ به دو روش نورد گرم و نورد سرد تولید می‌شوند. برای ساخت محصولاتی که به روش نورد گرم تولید می‌شوند؛ ابتدا باید شمش فلز را در کوره قرار داده و دمای آن را به 1100 درجه سانتی‌گراد رساند. بعد از اینکه شمش کاملا گرم و گداخته شد؛ قلتک‌های عمودی و افقی از روی آن عبور داده می‌شوند تا شکل ناودانی حاصل شود. سپس محصول به اندازه‌های دلخواه برش زده می‌شود. در روش دوم که نورد سرد نام دارد نیز مانند روش نورد گرم، شمش فلز به کمک غلتک فرم‌دهی می‌شود. تنها تفاوت این دو روش، بخش اول تولید است. محصولاتی که به کمک نورد سرد تولید می‌شوند؛ بدون قرار گرفتن در کوره فرم‌دهی خواهند شد.

 

 

ناودانی‌های موجود در بازار را می‌توان بر اساس فاکتورهایی نظیر شکل ظاهری، ساختار، جنس و وزن تقسیم‌بندی کرد.

انواع ناودانی بر اساس مشخصات ظاهری: ناودانی‌ها از نظر ظاهری یا ساده هستند یا مشبک. تولید این محصولات به روش مشابه‌ای انجام می‌شود. اما تفاوت‌هایی در وزن و ابعاد ناودانی‌های ساده با ناودانی‌های مشبک وجود دارد. به عنوان مثال ناودانی‌ها مشبک وزن کمتری نسبت به ناودانی‌های ساده دارند و برای ساخت قفسه مناسب‌ترند. این در حالی است که ناودانی‌های ساده به خاطر شکل ظاهری خود، از استحکام بیشتری بر خوردار بوده و می‌توان از آنها برای ساخت اتاقک کامیون، اسکلت پله‌ها، چهارچوب‌ها و سازه‌های دریایی استفاده کرد. ناودانی‌های ساده را می‌توانید در سایزهای ۸, ۱۰, ۱۲, ۱۴ و ۱۶ میلی‌متر با ارتفاع‌های گوناگون بین 30 تا 400 میلی‌متر در بازار پیدا کنید.

انواع ناودانی بر اساس ساختار: شکل بال فاکتوری است که تغییر در آن باعث شکل‌گیری انواع متنوعی از ناودانی می‌شود. UPE، UPN و UNP یا اروپایی انواع ناودانی‌هایی هستند که به دلیل داشتن بال‌های متمایز، از یکدیگر تفکیک شده‌اند. ناودانی‌های UPE دارای بال‌های صافی هستند که به صورت موازی با هم قرار گرفته‌اند. اما در ناودانی‌های UPN بال‌ها به صورت مخلوطی شکل هستند. ناودانی‌های اروپایی نیز علاوه بر اینکه ضخامت بیشتری دارند؛ نسبت به انواع دیگر ناودانی، سنگین‌ترند و بیشتر در پروژه‌های ساختمانی بزرگ کاربرد دارند.

انواع ناودانی بر اساس جنس: گالوانیزه، استنلس استیل و آلومینیوم 3 ماده خامی هستند که عموما ناودانی را با آنها تولید می‌کنند. ناودانی‌هایی که از جنس گالوانیزه هستند؛ مقاومت بسیار بالایی در برابر زنگ‌زدگی و سایش دارند. بنابراین بیشتر برای صنایع دریایی و صنعت معماری از آنها استفاده می‌شود. استنلس استیل نیز ماده‌ای بسیار مقاوم در برابر رطوبت و اسید است. به همان خاطر ناودانی‌های استنلس استیل را برای استفاده در صنایعی مانند مواد غذایی، نفت، پتروشیمی و گاز طراحی کرده‌اند. آلومینیوم هم وزن کمی دارد و هم از مقاومت بالایی در برابر خوردگی و زنگ‌زدگی برخوردار است. استحکام بالا و قابلیت جوشکاری از دیگر ویژگی‌های این نوع ناودانی است. بنابراین اگر برای ساخت در و پنجره قصد خرید ناودانی را دارید می‌توانید از این محصول استفاده کنید.

انواع ناودانی بر اساس وزن: ناودانی‌ها بر اساس وزن به دو دسته سبک و سنگین تقسیم می‌شوند. جدولی به نام جدول اشتال وجود دارد که در ادامه این مقاله آن را مشاهده می‌کنید. بر اساس این جدول استاندارهایی برای تولید ناودانی تعریف شده است. ناودانی‌های سبک، وزن کمتری نسبت به آنچه در این جدول ذکر شده است دارند. به همین خاطر از این محصولات بیشتر برای ساخت سازه‌های دریایی، اسکلت خودرو، پایه ماشین‌آلات، نمای ساختمان و ترمیم بناهای معماری استفاده می‌شود. این در حالی است که مشخصات فنی ناودانی‌های سنگین این محصولات را برای ساخت سازه‌های صنعتی، خرپاها، ستون‌ها و تیرها مناسب ساخته است.

·        مهار دیوارهای فروخته ریخته که قصد ترمیم آنها را دارید
·        ساخت چهارچوب‌های فلزی برای تجهیزات صنعتی
·        تولید پایه برای علائم رانندگی و حتی گاردریل‌های کنار خیابان
·        ساخت چهارچوب برای محافظت از لوله
·        ساخت چهارچوب برای درب و پنجره‌های آهنی و ساده
·        ساخت خرپا، بادبند و ستون‌ در ساختمان‌های بلند
·        ساخت اسکلت فلزی برای ماشین‌آلات سنگین
·        ساخت اتاقک برای کامیون و کامیونت

 

 

جدول زیر استاندارهایی را نشان می‌دهد که ابعاد و مشخصات وزنی ناودانی‌ها بر اساس آنها تعیین می‌شوند. این جدول، جدول اشتال ناودانی نام دارد.

 

قیمت این محصول بستگی به فاکتورهای مختلفی دارد. وزن، جنس، ابعاد، روش تولید، شکل ظاهری و حتی استاندارهایی که در کارخانه برای ساخت این محصول استفاده می‌شوند می‌توانند هم کاربرد آن را تعیین کنند و هم روی قیمت نادوانی تاثیرگذار باشند.