به گزارش
جام جم آنلاین به نقل از ایرنا، همراه با همدستش اموال با ارزش برخی از منازل مسکونی غرب تهران را به شیوه بالکنروی سرقت کرده و آنقدر خود را در کارش حرفهای و جسور میداند که هرگز فکرش را نمیکرد در دام پلیس گرفتار شود. رفتن از دیوار خانهها آن هم از راه پنجره و بالکن برایش مثل آب خوردن است، اما همین سارق جوان و پشیمان در هشدار به مردم میگوید: بهترین شگرد سرقت در آپارتمان ها، بالکنروی است در حالی که با نصب حفاظ هیچ گونه راه ورودی به ساختمانها به ویژه در طبقات اول وجود ندارد.
شگرد بالکنروی با گسترش آپارتمان سازی در کلانشهرهایی مثل تهران و گسترش آن در حاشیه شهرها شایع شد، سرقت از منازل آن هم به این شیوه بهترین و سادهترین شیوه سرقت برای سارقان شد.
یکی از سارقان منزل که به شیوه بالکنروی و به صورت تیمی اقدام به سرقت از منازل حاشیه تهران میکرد، میگوید: از آن جهت خانههای اطراف تهران را انتخاب میکردیم که در حاشیه بزرگراهها قرار داشت و فرصت فرار در زمانهایی که احتمال گیر افتادن ما وجود داشت، بسیار بود براین اساس بیشتر خانههایی را انتخاب میکردیم که در نزدیکترین خیابان و بزرگراه قرار داشته و طبقات پایین آن فاقد حفاظ بودند.
همان طور که این سارق حرفهای میگوید، سرقت به شیوه بالکنروی به صورت تیمی انجام میشود، یک نفر در پایین ساختمان مراقب عبور و مرور مردم است، یک نفر زنگ واحدهای مختلف را میزند تا مطمئن شود کسی در خانه نیست و نفر سوم وظیفه بالا رفتن از دیوار و رسیدن به پنجره یا بالکن را به عهده دارد.
به گفته پلیس آگاهی، هر گونه مانعی که بر سر راه سارقان قرار دهیم منجر به کاهش فرصت در سرقت شده و آنها در اهداف خود ناکام میمانند.
در ارتکاب هر عمل مجرمانه دو عامل اصلی دخیل است، انگیزه مجرم و شرایط و فضای مناسب برای وقوع جرم، از بین بردن انگیزه مجرمان، وظیفهای فراتر از حیطه توان مسئولیتهای یک شهروند عادی و در محدوده اختیارات و تواناییهای سازمانهای کلان کشوری است، اما جلوگیری از ایجاد فضا و بستر مساعد بروز یک عمل مجرمانه توسط بزهکاران، تا حد زیادی وابسته به نوع عملکرد هر یک از قربانیان بالقوه، یعنی شهروندان است که میتواند آنها را در برابر مجرمان فرصت طلب حفظ کرده و موجب ناکامی این افراد شود.
برخی از خانوادهها گمان میکنند، ترک منزل برای حتی یک ساعت هیچ خطری نداشته و به هیچ عنوان نکات ایمنی لازم را برای پیشگیری از سرقت منزل رعایت نمیکنند و زمانی که به منزل باز میگردند با کمال تعجب شاهد به هم ریختگی خانه به ویژه در اتاقهای خواب میشوند و پیش خود میگویند، کمتر از یک ساعت در خانه نبودیم، چطور ممکن است که از خانهام به راحتی سرقت شود!
پلیس که نمیتواند برای هر خانهای یک مامور بگمارد، اما میتواند توصیههای لازم را برحسب تجربه و بازجویی از سارقان که چگونه اموال مردم را سرقت میکنند، در اختیار شهروندان قرار دهد تا به این شکل هر شهروندی خود پلیس خود شود و به این ترتیب میزان سرقت از منازل کاهش یابد.
البته سرقت از منزل به راحتی انجام نمیشود، یک سارق برای رسیدن به هدف خود باید مسیرهایی را طی کند تا به هدفش برسد، فراهم کردن این مسیرها به خودمان بستگی دارد، هر چه این مسیر برای آنها فراهمتر شود به راحتی به هدفشان میرسند؛ بنابراین این مسیر را خودمان برای سارقان هموار میکنیم در حالی که میتوان با برخی از اقدامات ساده، سارقان را در رسیدن به اهدافشان ناکام گذاشت.
فراهم کردن مسیر سرقت سبب شده تا بسیاری از سرقتهای منزل به راحتی صورت گیرد، آنقدر راحت که هرگز فکرش را نخواهید کرد که سارقان منزل چگونه از سهل انگاری ما استفاده کرده و دست به سرقت زده اند. سارقان در سرقت خانهها از کوچکترین غفلت ساکنان و ایمن نبودن ساختمانها بهره میبرند در این راستا مجرمان تمایل به سرقت در مناطق زندگی خود را نیز دارند، اگرچه سارقان حرفهای ترجیح میدهند که برای سرقت همیشه در حرکت و سفر باشند.
پرونده سرقتهای منزل نشان میدهد چه منازلی بیشتر در معرض خطر سرقت قرار دارند، منازلی که نزدیک به محل زندگی مجرمان است، در مکانهایی که عبور و مرور وسایل نقلیه زیاد است، در مناطق پرتردد و حاشیهای در منازلی که قبلا از آنها دزدی شده است و در نهایت ساختمانهایی که از هیچ گونه حفاظ امنیتی و حتی دوربینهای مدار بسته استفاده نکرده اند.
این منازل در خطر بیشتری برای سرقت قرار دارند، زیرا پارامترهایی که سارقان با توجه به آنها از این منازل دزدی کرده اند مانند موقعیت، قابل تغییر نیستند و در مقایسه با خانههایی که از آنها دزدی نشده است احتمال سرقت از این خانهها چهار برابر بیشتر است.