شانس باردار شدن با روش آی‌وی‌اف به سن پدر و مادر بستگی دارد

به گزارش جام‌جم آنلاین به نقل از ساینس الرت، برای والدین بالقوه‌ای که از فناوری‌های کمک باروری برای غلبه بر مشکلات باروری‌شان کمک می‌گیرند، داشتن انتظاری واقع بینانه در مورد شانس باردار شدن و مدت زمانی که ممکن است این فرآیند طول بکشد، حداقل توقع در برابر این فرآیند پر ریسک است.

داده‌های جدید گردآوری‌شده توسط محققان استرالیایی نشان می‌دهد که اکثر افراد برای شانس موفقیت‌آمیز به بیش از یک دوره لقاح آزمایشگاهی یا همان آی‌وی‌اف نیاز دارند و این شانس با بالا رفتن سن والدین به شدت کاهش می‌یابد.

زنانی که آی‌وی‌اف را در سن ۴۰ سالگی شروع کردند، تنها ۱۳ درصد شانس بچه دار شدن بعد از یک سیکل را داشتند، در حالی که زنانی که درمان را در اواسط ۳۰ سالگی یا قبل از ۳۰ سالگی شروع کرده بودند، به ترتیب ۴۰ و ۴۳ درصد شانس داشتند.

در تمام گروه‌های سنی، شانس بچه‌دار شدن با هر دوره متوالی آی‌وی‌اف افزایش می‌یابد، اما این شانس همچنان با افزایش سن رو به کاهش است.

این تجزیه و تحلیل نشان داد زنانی که درمان را در ۳۵ سالگی شروع کرده بودند، پس از سه دوره آی‌وی‌اف، میزان موفقیت حدود ۶۰ درصد را داشتند. این میزان پس از سه نوبت برای زنان ۴۰ ساله به ۲۵ درصد کاهش یافت.

از آن‌جایی که سن تنها عامل موثر بر باروری است، این روند چندان دور از انتظار نیست. این داده‌ها مهم هستند، زیرا اغلب اوقات افراد تمایل دارند شانس موفقیت خود را با آی‌وی‌اف خوش‌بینانه تخمین بزنند، احتمالاً به دلیل این واقعیت که نرخ موفقیت کلی در دهه گذشته با پیشرفت‌های فزاینده در فناوری افزایش یافته است.

نتایج این پژوهش بر اساس نرخ تولد زنده هزاران زن است که آی‌وی‌اف را در سال ۲۰۱۶ در ایالت ویکتوریا استرالیا شروع کردند. محققان نتایج زایمان را طی پنج سال تا سال ۲۰۲۰ دنبال کردند تا تخمینی از احتمال بچه دار شدن زنان پس از انجام یک، دو یا سه دوره آی‌وی‌اف ارائه کنند.

کارین هاماربرگ، محقق باروری از دانشگاه موناش، گفت مجموعه جدید داده‌ها نشان می‌دهد که IVF نباید به عنوان یک «بیمه» در نظر گرفته شود و افرادی که می‌خواهند بچه داشته باشند باید هرچه زودتر تلاش کنند.

هاماربرگ همچنین به اداره درمان با کمک باروری ویکتوریا وابسته است، که ارائه‌دهندگان درمان باروری را تنظیم می‌کند و این تحقیق را به عنوان بخشی از گزارش سالانه خود سفارش می‌دهد. این داده‌ها مورد بازبینی همتا قرار نگرفته‌اند، اما با آمار ملی همسو هستند.

اغلب پزشکان بر باروری زنان تمرکز می‌کنند و سلامت یا سن مردان را نادیده می‌گیرند. تحقیقات نشان می‌دهد که شانس بچه‌دار شدن مردان از طریق IVF هر سال حدود ۴ درصد کاهش می‌یابد، بدون توجه به سن همسرشان، اگرچه مطالعات دیگر حد بالایی را برای این روند تعیین کرده‌اند.

لوک رومبوتس، متخصص باروری در دانشگاه موناش می‌گوید: «این مهم است که هم مردان و هم زنان از تأثیری که سن بر باروری می‌گذارد و اینکه آی‌وی‌اف نمی‌تواند به‌طور کامل بر ناباروری به دلیل افزایش سن غلبه کند، آگاه باشند».

مانند زنان، باروری مردان در حدود ۴۰ سالگی شروع به کاهش می‌کند و در سن ۴۵ سالگی، باروری مردان پنج برابر بیشتر از ۲۰ سالگی طول می‌کشد.

توجه به این نکته مهم است که این داده‌های سطح جمعیت، عوامل فردی را که بر شانس موفقیت فرد در آی‌وی‌اف تأثیر می‌گذارد، در نظر نمی‌گیرند. این شامل سلامت عمومی زوج، وزن، سایر عوامل موثر بر باروری مانند اندومتریوز و تعداد تخمک ذخیره شده یک زن (با افزایش سن کاهش می‌یابد) است.

روند جهانی زایمان آی‌وی‌اف نیز تصویر کامل‌تری نسبت به داده‌های استرالیا ارائه می‌دهد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان می‌دهد که نرخ تولد آی‌وی‌اف در حدود سال ۲۰۰۱ به اوج خود رسیده است، پس از آن کاهش یافته است و در اکثر نقاط جهان رو به کاهش بوده است.

نوربرت گلیچر متخصص زنان و زایمان از دانشگاه راکفلر نیویورک و همکارانش می‌نویسند: «در طول یک دهه و نیم گذشته، آی‌وی‌اف به طور فزاینده‌ای افراد را نسبت به انتظار نتیجه ناامید کرده است. همان‌طور که به‌ویژه تجربه استرالیا نشان می‌دهد، چنین پیشرفت‌هایی ممکن است به قیمت‌های بالاتر، نتایج بالینی ضعیف‌تر و کاهش رضایت بیماران منجر شود.»

نگرانی در مورد عدم شفافیت در صنعت آی‌وی‌اف نیز گسترده است. برای مثال، کلینیک‌های استرالیایی ملزم به انتشار میزان موفقیت خود نیستند و این امر عملاً امکان مقایسه خدمات را برای والدین بالقوه غیرممکن می‌کند.