به گزارش
جامجم آنلاین به نقل از ساینس اَلرت، یک تیم تحقیقاتی ژاپنی موفق به انتقال اطلاعات با سرعت ۳۱۹ ترابایت بر ثانیه (Tb/s) از کابل نوری به طول ۳۰۰۰ کیلومتر شدهاند.
این فناوری نه تنها از رکورد باورنکردنی قبلی انتقال اطلاعات یعنی سرعت ۱۷۸ ترابایت بر ثانیه را با اختلاف بسیار زیادی عبور کرده است، بلکه مطابقت کامل با زیرساختهای انتقال اطلاعات کنونی را دارد. با این حساب این فناوری امکان ارتقای سریع و ساده سرعت انتقال اطلاعات در بسترهای موجود را فراهم خواهد کرد.
این رکورد تازه توسط گروهی از محققان ژاپنی به سرپرستی یکی از فیزیکدان پژوهشگاه ملی اطلاعات و ارتباطات ژاپن (NICT) به نام بنجامین پوتنام به ثبت رسیده است. این تحقیقات در ادامه مطالعه دیگری در این پژوهشگاه انجام شده است که منجر به دستیابی به سرعت انتقال اطلاعات ۱۷۲ ترابایت بر ثانیه در سال گذشته شده بود.
در دستاورد پیشین این گروه از یک فیبر نوری سههستهای کوپل شده استفاده شده است؛ به این معنی که اطلاعات درون کانالهایی در طول سه فیبر نوری به جای یک فیبر نوری که به طور معمول در حال حاضر برای انتقال اطلاعات استفاده میشود، عبور میکنند تا به این ترتیب احتمال اعواج یا تغییرات نامطلوب بر سیگنالها در مسیرهای طولانی کاهش پیدا کند. فناوری استفاده شده برای سرعت ۳۱۹ ترابایت بر ثانیه نیز مشابه همین فناوری است، با این تفاوت که این بار از فیبر نوری چهار هستهای استفاده شده است.
انتقال اطلاعات با فناوری مالتیپلکس کردن بر پایه تفکیک طول موج (WDM) صورت میگیرد. برای این کار با استفاده از پرتوی لیزر سیگنالها در ۵۵۲ کانال مختلف تقسیم میشوند و از طریق چهار هسته فیبر نوری منتقل میشوند.
در فواصل ۷۰ کیلیومتری در طول فیبر نوری، از تقویتکنندهها برای افزایش قدرت سیگنالها استفاده میشود تا از قطع انتقال در فواصل طولانی تا حد ممکن جلوگیری شود. برای این کار از دو نوع جدید تقویتکنندهها که در آنها از عناصر کمیاب تولیوم (Tm) و اربیوم (Er) استفاده میشود.
در مجموع، میانگین سرعت داده در هر کانال در حدود ۱۴۵ گیگابایت بر ثانیه در هر هسته و حدود ۵۸۰ گیگابایت بر ثانیه در مجموع چهار هسته است که همچنان سرعت بسیار بالایی به شمار میرود. رکورد ۳۱۹ ترابایت بر ثانیه در بیشینه انتقال از همه ۵۵۲ کانال به ثبت رسیده است.
قطر فیبر نوری چهار هستهای دقیقا مطابق با قطر فیبر نوریهای استاندارد یک هستهای است. به همین خاطر به عقیده محققان این پژوهش امکان جایگزینی این فیبرها در مسیرهای انتقال اطلاعات طولانی و پر حجم با توجه به قابلیت تطابق با زیرساختهای موجود برای فیبرهای تکهستهای فراهم است.
تحقیقات این محققان در زمینه انتقال اطلاعات در فواصل طولانی از دو بعد افزایش ظرفیت انتقال و همچنین توسعه محدوده انتقال ادامه خواهد داشت.