اما خبر بد اینکه این نوع همراهی بیشتر برای آرام کردن ذهن و قلب خودمان است که به صورت منطقی متوجه شده که فاجعه انسانی در سیستان و بلوچستان در حال رقم خوردن است و ما بهعنوان انسان که همنوعمان به کمک نیاز دارد باید دست به کار شویم و کاری بکنیم. اما به دهها دلیل که مهمترین آنها سرگرم شدن با شبکههای اجتماعی و راضی بودن از حضور در این فضاست، وارد فاز عملیاتی نمیشویم و با حضور در شبکههای اجتماعی بخش استدلالی مغزمان را راضی میکنیم که ما هم در اینباره کاری کردهایم اما در همین شرایط هستند کسانی که به اصطلاح پای کارند و نه در حرف، که در عمل دارند بیشتر کمبودهای سیستانوبلوچستان کرونا زده را پوشش میدهند.
یکی از این آدمهای پای کار خانم زهرا گیتینژاد، مدیر موسسه خیریه مهرگیتی است که از سال 84 در زمینه مدرسهسازی فعال است و از وقتی کرونا شایع شد همهجوره پای شرایط کرونایی ایستاده و موسسه تحت مدیریتش در کنار جذب کمک برای مدرسهسازی در مناطق محروم با راهاندازی حسابی جداگانه به کمک مردم نیازمندی رفته که در شرایط کرونا روزگارشان دشوارتر شدهاست.
حالا که کرونا شرایط سیستانوبلوچستان را بحرانیتر از هر زمانی کرده، خیریه مهر گیتی، کمکرسانی به شهرستان سراوان را بهعهده گرفته و دیروز که با او همصحبت شدم تاکید کرد: «از همه مردم میخواهم کمک کنند، اندازه و مقدارش مهم نیست.
یکی میتواند هزارتومان کمک کند، دیگری یک میلیون و آن یکی یک میلیارد. این که در ایران زندگی میکنیم یا خارج فرقی ندارد.
هر کس که خود را ایرانی میداند و از هوا، خاک و آب ایران استفاده کرده و میکند، باید به مردم سیستانوبلوچستان کمک کند تا آنها بحران کرونا را پشت سربگذارند. الان وقت کمک است، انتقاد به بیبرنامگی و بیتدبیری بماند برای بعد از عبور از بحران کرونا. »
ارسال آب معدنی راهکار خوبی نیست
گیتینژاد میگوید: محرومیت استان سیستانوبلوچستان عقبه تاریخی دارد و ربطی به این دولت و آن دولت ندارد. سالهای زیادی این استان رها شده و چند سال است که زیرساختهایش از بین رفته و محرومیت بهشدت در این استان پررنگ شدهاست. 20 سال است که با خشکسالی شدید دست به گریبان است و الان دیگر مردمش حتی آب خوردن ندارند چه برسد برای کارهای دیگر. کرونا هم که به جان مردم افتاده و اگر همه دست به دست هم ندهیم و کمک نکنیم در این استان فاجعه انسانی رخ خواهد داد. کپسول اکسیژن، دستگاههای اکسیژنساز، تانکر آب، ماسک، صابون، پودر لباسشویی در اولویت قرار دارد. این که میگویند آب معدنی برایشان ببریم، راهکار درستی نیست. خرید آبمعدنی و هزینه ارسال گران تمام میشود و بهصرفه نیست و بهتر است همان پول صرف خرید تانکر آب شود. آنطور که من پیگیری کرده و با شرکت تولیدارو صحبت کردهام، داروی کرونا و سرم به سیستانوبلوچستان ارسال شدهاست و اگر هنوز هستند بیمارستانها و درمانگاههایی که دارو دریافت نکردهاند بهدلیل دوری آنها از زاهدان است که باید برای آن هم فکری شود.
دریافت دارو اولویت است
نکته دیگر که به نظرم مهم است و باید اطلاعرسانی شود و هر کسی به هر طریقی میتواند وارد عمل شود، این است که مردم برای درمان به بیمارستانها و مراکز درمانی مراجعه کنند. با خبریم که تعداد زیادی از مردم بهخصوص اهالی روستاها به کرونا مبتلا شدهاند اما برای درمان مراجعه نمیکنند و میگویند خوب میشویم و این عمق فاجعه را بیشتر میکند چون کرونا و کرونا دلتا شیوع بالایی دارد و خودش هم خوب نمیشود و آمار تلفات بالا میرود.
به گیتینژاد میگویم: عکسها و فیلمهایی در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود که مردم در پارکها یا فضاهای بدون سقف درحال دریافت سرم و دارو هستند، برای این موارد چهکاری میتوان کرد؟ میگوید:خدا کند دارو باشد و مردم به دارو دسترسی داشته باشند کجا این سرم را دریافت میکنند، الان اهمیت ندارد. بیایند دارو بگیرند و بروند خانه و در آنجا داروها را استفاده کنند. این را که میگویند باید بیمارستان صحرایی ساخته شود، من نمیتوانم نظر بدهم و این کار مسؤولان و دولتمردان است که با تشخیص درست وارد عمل شوند و هر جا که لازم بود بیمارستان صحرایی بسازند.
با هم نفس بکشیم
گیتی نژاد میگوید: ما برای کمکرسانی و خرید تجهیزات پزشکی و موادبهداشتی پویشی راهاندازی کرده بهنام با هم نفس بکشیم. از مردم میخواهم با هر توان مالی به این پویش بپیوندند و کمک کنند. برای این منظور کارت و شماره حسابی جداگانه در نظر گرفته شدهاست که واریزیها فقط برای مهار کرونا هزینه میشود. حساب و کتاب ما کاملا مشخص است و اداره دارایی بر آن نظارت دارد ما هر حسابی را خرج کاری که برای آن در نظر گرفته شده، میکنیم و واریزیها برای کرونا را صرف مثلا مدرسهسازی نخواهیم کرد. بنا به تجربهای که دارم از مردم میخواهم اصلا خودشان به شکل انفرادی یا گروهی برای کمک به سیستان و بلوچستان نروند. این استان امکانات ندارد و با شیوع کرونا، بقیه هم درگیر میشوند. پیشنهادم این است که مردم کمکهایشان را به خیریههای مورداعتماد که رزومه مشخص دارند،بدهند تا آنها از طریق رابطهای استانی که دارند کمکها را به مردم این استان برسانند.
کتابخانه هایی بهنام انصاریان و میناوند
خیریه خانم گیتینژاد برای زنده نگهداشتن نام زندهیادان علی انصاریان و مهرداد میناوند، کتابخانههای دو مدرسه را تجهیز کردهاست.
کتابخانه هنرستانی در دهسوز بافت کرمان بعد از تجهیز به کمد و کتاب بهنام علی انصاریان و کتابخانه مدرسه قلم دهر در یکی از روستاهای بیرجند به یاد مرحوم میناوند تجهیز شده که هفته آینده از آنها رونمایی میشود.
گیتی نژاد میگوید:این کتابخانهها با کمک خیرین تجهیز شده و بهنام این دو ورزشکار ثبت شدهاست. خانواده این عزیزان به ما کمکی نکردهاند و شاید اصلا خبر نداشتهباشند که چنین کاری انجام شده. ما این کار را بهنام این دو ورزشکار تمام کردیم چون چهرههای ملی هستند. قبل از این هم از این کارها کردهایم مثلا بخشی از یک مدرسه در شهر زادگاه مرحوم نرگس خانعلی زاده کردیم که اولین پرستاری بود که به دلیل ابتلا به کرونا فوت شد. همکاری ما با چهرههای معروف خیلی سختگیرانه است. همکاری کسانی را میپذیریم که از اعتبار و شهرت آنها مطلع باشیم و با تحقیق به این نتیجه برسیم که او از این کمکها سوءاستفاده شخصی نمیکند و سابقه خوبی هم دارد و جای شک و شبهه ایجاد نمیکند. خدا را شکر هر چند شرایط اقتصادی سخت است اما خیرین پای کارند و کمکهای زیادی در همه زمینهها به خیریه میرسد و ما میتوانیم به کارها رسیدگی کنیم.
طاهره آشیانی - روزنامه نگار / روزنامه جام جم
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد