تبعات ملی یک ناآگاهی

کد خبر: ۱۳۰۹۴۱۷

براساس قانون اساسی، ریاست‌جمهوری جایگاه بالایی دارد و دومین مقام کشور محسوب می‌شود، بنابراین فردی که در این جایگاه قرار می‌گیرد باید چند نکته را مورد توجه قرار دهد. این‌که در حوزه نگرش‌های اساسی آن فرد انقلابی است یا خیر و آیا به ارزش‌ها پایبند است یا خیر.

نکته بعدی، فهم وی نسبت به مسائل روز کشور است به این معنی که بداند کشور در چه موقعیتی قرار دارد و بر این اساس اشراف کاملی نسبت به موضوعات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و... داشته باشد.
به تعبیری، فردی که داوطلب ریاست‌جمهوری می‌شود باید فهم درستی از تمام این حوزه‌ها داشته باشد تا بتواند تصمیمات درستی اتخاذ کند؛ چرا که رئیس‌جمهوری مسوولیت سنگینی بر عهده داشته و تصمیم‌گیری‌هایش می‌تواند تبعاتی برای کشور داشته باشد.

بنابراین کارنامه و تجربه داوطلبان در این حوزه‌ها مهم است و در همین ارتباط نباید این نکته را از نظر دور داشت که خواستن و دانستن برای آنها کفایت نمی‌کند بلکه توانایی و کفایت هم برای اجرایی کردن این مسائل لازم است و این‌که صرفا فردی خود را انقلابی تعریف کرده و بگوید برنامه دارم، کافی نیست. امروز با مسائل مختلفی در کشور روبه‌رو هستیم و یکی از موضوعاتی که مردم نسبت به آن نگرانند، ناکارآمدی دولت است،

چرا که امروز شرایط اقتصادی کشور مناسب نیست و مردم درگیر مشکلات معیشتی بسیار هستند.

به‌رغم اهمیت موضوع توانمندی و کارآمدی دولت آینده در اداره کشور، بسیاری از افرادی که امروز از آنها به‌عنوان کاندیدا نام برده می‌شود فاقد این تجربه هستند. درحالی که آنها باید بدانند کشور نمی‌تواند صرفا محلی برای تجربه‌اندوزی افرادی باشد که سوابق اجرایی کافی برای این مسند را ندارند.

از سوی دیگر باید توجه داشت منصب ریاست‌جمهوری، به صورت ویژه‌ای سیاسی است و اگر فردی درک و تجربه‌ای در این حوزه نداشته باشد به‌سختی می‌تواند خود را با این جایگاه تنظیم کند. فردی که داوطلب قرار گرفتن در مسند ریاست‌جمهوری است باید همه عرصه‌ها را بشناسد و تصمیم‌گیر نهایی برای موضوعات متعدد باشد.

این در حالی است که متاسفانه دولت‌ها پس از ناکامی‌ها، مسؤولیت خود را نفی کرده و این موضوع بارها تکرار شده است، در حالی که چنین توجیهی مورد پذیرش نیست و کسی که در این عرصه وارد می‌شود باید از قبل در جریان حوزه اختیاراتش باشد. مردم بر اساس برنامه‌های اعلام شده به داوطلبان رای می‌دهند، بنابراین دولت باید نسبت به تعهدات و برنامه‌هایی که ارائه داده وفادار و پاسخگو باشد.

داوطلبان ریاست جمهوری باید نسبت به مشکلات کشور اشراف داشته باشند و بر آن اساس برنامه‌ریزی مناسبی کنند و در ادامه برای اجرایی کردن وعده‌های خود با عزم جدی امکانات را به سمت این برنامه‌ها پیش ببرند.

در صورتی که داوطلبان ریاست‌جمهوری در جریان اهمیت چنین اولویت‌هایی باشند، دیگر پس از تصدی ریاست‌جمهوری بهانه‌ای در مورد ناکارآمدی خود نخواهند داشت.