یخی برای خرس های قطبی و فک ها باقی نمی ماند

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از گاردین ، برای پنجمین بار از سال 2010 ، بحران کمبود یخ در حال تبدیل شدن به یک فاجعه زیست محیطی است.

خرس های قطبی دیگر یخ ندارند. فک ها و شیرهای دریایی و سایر جانداران دیگر مثل پنگوئن ها نیز به معنای واقعی زیستگاه خود را از دست می دهند. از دست رفتن زیستگاه آنها به معنای نابودی نسل آنهاست. انقراض آنها نیز نه تنها یک اتفاق بسیار غم انگیز به شمار می رود بلکه از لحاظ زیست محیطی خساراتی جبران ناپذیر به زمین می زند. چرخه زندگی طبیعی از بین می رود و گونه های ارزشمند جانوری نابود می شود.

محققان می گویند که امسال انگار نه فصلی وجود داشت و نه یخی. دمای بالای هوا که منجر به ذوب شدن بسیاری از یخ های قطب شمال و قطب جنوب شد جمعیت حیوانات ساکن در این مناطق را به شدت تحت تاثیر قرار داده است به عنوان مثال محققان و جانورشناسان در گزارش های خود می گویند امسال «توله» های کمتری از خرس قطبی و فک بر روی یخ ها دیده اند. به عبارت دیگر جانوران قطب ها کمتر زاد و ولد کرده اند.

پیتر گالبرایت ، متخصص اقیانوس می گوید: ساخت یک پوشش یخی خوب چهار ماه طول می کشد. برای سرد بودن به ماه های دسامبر ، ژانویه ، فوریه و مارس نیاز دارید. این فصلی برای شکل گیری یخ ها است. چند روز در دمای -20 درجه سانتیگراد برای تشکیل یخ خوب کافی نیست.  

یخ های بی کیفیت، کم ضخامت اصلا مناسب زندگی گونه های جانوری نیستند. انواع پرندگان نیز برای تولید مثل به آنها نیاز دارند. نبود یخ کافی حتی منجر به این می شود که روند شیردهی به توله ها هم حتی تحت تاثیر قرار بگیرد. در قطب شمال و جنوب همه چیز به هم ربط دارد و هیچ چیز به دیگری بی ارتباط نیست.

مایک هامیل رئیس بخش پستانداران دریایی کانادا می‌گوید:   یخ باید باکیفیت باشد. فک ها یخ هایی با ضخامت 30 سانتری را تشخیص می دهند. در ضمن این یخ ها باید در حدود 36 متر عرض داشته باشند در غیراینصورت جانور تمایلی به تولید مثل نخواهد داشت.  وقتی یخ خیلی باریک و ناپایدار است باشد حتی ممکن است به مرگ و میر آنها بیانجامد.

اکنون زمانی است که نرخ تولد در میان جانوران قطب جنوب و شمال به پایین نرخ خود از سال 1958 رسیده است. فاجعه زیست محیطی از این بزرگ تر؟