به گزارش گروه حوادث جام جم آنلاین از روزنامه جامجم، محمدحسین ذاكری ۱۹ساله شامگاه ۳۰دی۹۶ در یكی از محلههای رفسنجان در درگیری خیابانی كشته شد.
قاتل او بعد از بازداشت و محاكمه حكم قصاص گرفت. با تائید حكم، پرونده به اجرای احكام ارسال شد و قرار بود قاتل بعد از سه سال در زندان رفسنجان قصاص شود اما معجزه شد و خانواده مقتول او را بخشیدند. حالا او باید از جنبه عمومی جرم در دادگاه محاكمه شود.
رضا ذاكری، پدر محمدحسین که هنوز داغ فرزندش بر دل او سنگینی میكند به خبرنگار جامجم گفت: دو پسر دارم، محمدحسین ۱۹ساله، اولین پسرم و دانشجوی سال اول رشته كامپیوتر بود كه به قتل رسید. آن روز همراه پسرخالهاش و چند همدانشگاهیاش برای عیادت یكی از همكلاسیهای بیمارش به خانه او رفتند. در مسیر برگشت خودروی پرایدی با دو سرنشین از آنها سبقت گرفت و همین باعث مشاجره سرنشینان دو خودرو شد.
راننده پراید در محله دیگری دوباره آنها را دید و به قصد تلافی با پسرم و دوستانش دعوا كرد. پسرم قصد میانجیگری برای پایاندادن به دعوا را داشت كه قاتل ضربهای به او زد و زخمیاش كرد. بعد از درگیری دوستانش مقابل خانه ما آمده و گفتند او چاقو خورده و سراسیمه به بیمارستان رفتیم اما او فوت شد.
پدر داغدیده گفت: قاتل را در جلسه محاكمه دیدم. در این سالها خانوادهاش برای رضایت نیامدند و فقط واسطه فرستادند. تصمیممان فقط قصاص بود. ۱۵آبان امسال قرار بود قاتل اعدام شود اما قاضی اجرای حکم كرونا گرفت و اجرا به روز دیگر موكول شد. انگار مقابل امتحان الهی قرار گرفته بودیم. دو هفته قبل از اجرای احكام به ما زنگ زده و گفتند برای اعدام قاتل بیایید. آن روز همسرم گفت به دلش افتاده قاتل را ببخشد و من هم قبول كردم قاتل بخشیده شود. كسی ازتصمیممان خبر نداشت و در اجرای احكام از ما پرسیدند هنوز قصاص میخواهید؟ گفتیم برای قصاص نیامدهایم، آمدهایم قاتل را ببخشیم.
خواستیم خانواده قاتل به اجرای احكام بیایند كه آمدند و وقتی شنیدند او را ببخشیدهایم باور نمیکردند. خوشحالیم که اعدامی را عفو كردیم.
اعظم مادر داغدیده محمدحسین هم ادامه میدهد: فقط خواهان قصاص قاتل بودیم. برای پسرم هزار آرزو داشتم. هربار كه سر مزارش میرفتم، میگفتم در مقابل امتحان الهیام و از خدا بخواه كمك كند تصمیم درستی بگیرم اما انگار قبل از سومین سالگرد فوت پسرمان خدا به دلمان انداخت كه رضایت دهیم. وقتی فهمیدیم تا چند روز دیگر قاتل اعدام میشود. به خدا و امام حسین(ع)متوسل شدم كه راه را نشانم دهند. خودم داغدار بودم و نمیتوانستم مادر دیگری را داغدار كنم. به شوهرم گفتم میبخشم تو هم ببخش.
وی افزود: بعد از این بخشش قلبم آرام گرفت كه جوان دیگری را به زندگی برگرداندم. رضایتنامه را امضا زده و راهی خانه شدیم. ما جوان اعدامی را بخشیدیم و او را به خدا سپردیم تا بعد از آزادی راه درستی را در پیش بگیرد و قدر بخششمان را بداند. روز بعد از بخشش، سالگرد فوت پسرمان بود و با قلبی آرام سر مزارش رفتیم.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد