آمریکا محدودیت های‌ بیشتری را برای پرواز پهپادها در این کشور اعمال می کند+عکس

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از زومیت، پهپاد جزو آن دستگاه‌هایی است که پس از عرضه، توجه افراد زیادی را به خود جلب کرد. هنگامی که این دستگاه برای اولین‌ بار دیده شد، شاید کسی حدس نمی‌زد که می‌توان از آن برای کارهای بسیاری در دنیای کنونی استفاده کرد. در حال حاضر این فناوری برای بخش‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به دلیل شرایط خاص پهپاد و قدرت آن‌ها برای جابه‌جایی در آسمان بدون محدودیت زیاد، تاکنون در چند منطقه سیاست‌هایی برای مقابله با پرواز بدون مجوز ارائه شده است.
اگر قصد پرواز با پهپاد در آسمان ایالات متحده آمریکا دارید باید به یک نکته توجه کنید؛ اداره هواپیمایی فدرال (FAA) برای اولین ‌بار از زمانی‌که به این فناوری علاقه‌مند شده، به‌تازگی بزرگ‌ترین مجموعه از تغییرات را در قانون هواپیماهای بدون سرنشین ایالات متحده آمریکا صادر کرده است. با داشتن مجوز مناسب، به‌زودی می‌توان شبانه و در بالای افراد پرواز کرد. اما بزرگ‌‌ترین تغییر این است که در سال ۲۰۲۳، شاید پرواز با برخی از پهپادها غیر قانونی باشد؛ مگر اینکه به آن‌ها تجهیزاتی برای انتشار اطلاعات موقعیت مکانی اضافه شود.
در سال ۲۰۲۲، دولت ایالات متحده آمریکا از تمامی دارندگان پهپادهایی با وزن بیشتر از ۰٫۵۵ پوند (۰٫۲۵ کیلوگرم) درخواست خواهد کرد تجهیزات انتشار اطلاعات موقعیت مکانی را به این دستگاه اضافه کنند.  هدف این درخواست موقعیت مکانی دستگاه نیست؛ بلکه اطلاعات مکانی که پهپاد از آنجا کنترل می‌شود مورد نظر است. همچنین مالک پهپاد یک شماره شناسایی خواهد داشت که مراجع انتظامی می‌توانند آن را با شماره ثبت، سرعت و ارتفاع هواپیمای بدون سرنشین مطابقت دهد. در واقع مالک پهپاد به‌عنوان یک راننده یا خلبان در نظر گرفته می‌شود که باید اطلاعات خود را در اختیار مجریان قانون قرار دهد.
این تغییرات بخشی از استاندارد جدید «Remote ID» است که می‌تواند اطلاعات به‌دست‌آمده را در اختیار FAA و مراجع انتظامی قرار دهد تا بدانند دقیقا پهپاد چه کسی در آسمان‌ پرواز می‌کند. این سیاست جدید کاملا منطقی به نظر می‌رسد؛ زیرا  سیاست‌ فعلی تنها از مالک می‌خواهد یک استیکر مشخص به پهپاد بچسباند؛ برچسبی که هیچکس قادر به دیدن و تشخیص آن در آسمان نیست. با وجود قوانین جدید، مجریان قانون می‌توانند سریع متوجه شوند که چه کسی در حال جابه‌جا کردن پهپاد خود در آسمان‌ است. بدین شکل اگر فردی در حال انجام کاری خطرناک باشد، به‌سرعت می‌توان مالک آن و مکان کنترل دستگاه را تشخیص داد و پهپاد را خاموش کرد.

 

قانونی برای همه پهپادها
سیاست‌های Remote ID قرار نیست فقط بر پهپادهای جدید اعمال شود؛ در سال ۲۰۲۳ همه‌ی مدل‌های این دستگاه باید از این قانون پیروی کنند. در این قانون هیچ بند اضافه‌ای برای هواپیماهای بدون سرنشین قدیمی وجود ندارد، هیچ پهپاد مسابقه‌ای که در خانه ساخته شده است از سیاست جدید معاف نیست و فرقی نمی‌کند این دستگاه‌ها برای سرگرمی به پرواز در می‌آیند یا تنها در فضای داخلی مورد استفاده قرار می‌گیرند. با اجرایی شدن این قانون، مالک پهپاد باید دستگاه خود را با قوانین جدید تطبیق بدهد و موقعیت مکانی خود را ثبت کند یا تنها می‌‎تواند آن را در یک منطقه مشخص‌شده توسط FAA برای هواپیماهای بدون سرنشین به هوا بفرستد؛ البته هنوز چنین منطقه‌ای مشخص نشده است. گفته می‌شود FAA در سال ۲۰۲۲ برنامه‌های خود برای پیدا کردن این مناطق مشخص را گسترش می‌دهد.
FAA دقیقاً نمی‌گوید پهپادها تا چه حد باید اطلاعات هویت مالک خود را منتشر کنند. تا حد زیادی این امر را به عهده تولیدکنندگان است تا بهترین راه را برای انجام این کار طی ۱۸ الی ۲۰ ماه آینده مشخص کنند؛ یعنی زمانی‌که هواپیماهای بدون سرنشین جدید در ایالات متحده آمریکا به فروش رسیده باشند. گفته می‌شود با توجه به سیاست‌های جدید، در حال حاضر هیچ دستگاهی مورد تأیید FAA نیست.
ارسال سیگنال‌ حاوی اطلاعات مکانی مالک پهپاد، برای یک هواپیمای بدون سرنشین DJI که از قبل فناوری‌های زیادی در خود جای داده است و حتی می‌تواند به تلفن هوشمند مالک متصل شود، کار ساده‌ای به نظر می‌رسد. البته باز هم این مسئله به تصمیم نهایی FAA در شیوه‌ی ارسال اطلاعات بستگی دارد. DJI از اظهارنظر در مورد این داستان خودداری کرده است و همین مسئله باعث شده عده‌ای فکر کنند شاید اعمال این تغییرات به‌سادگی ممکن نباشد.
گفته می‌شود DJI با پیشنهاد اصلی FAA که بر اساس آن هر پهپاد ملزم به استفاده از اینترنت برای پخش Remote ID بود،‌ مخالفت کرده است. اما در قوانینی که به‌تازگی نهایی شده‌اند، مشخص است که اتصال به اینترنت برای ارسال اطلاعات مکانی نیاز نیست و تولیدکنندگان می‌توانند در پهپادهای خود از پخش‌کننده‌ با برد کوتاه‌تر مانند بلوتوث یا وای‌فای استفاده کنند.
در بیانیه منتشرشده توسط شرکت سازنده پهپاد Skydio آمده است:
ما در حال بررسی قانون جدید FAA در مورد شناسایی از راه دور هستیم که تقریبا طی ۳۰ ماه آینده به اجرا درمی‌آید. این سیاست هیچ اثر فوری روی مشتریان Skydio ندارد. ما در حال همکاری نزدیک با FAA هستیم و اقداماتی انجام می‌دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که محصولات فعلی و آینده ما با چارچوب جدید مطابقت دارند.

 

مشکلات موجود سر راه قوانین جدید آمریکا برای پهپادها
اگر اضافه کردن قطعه‌هایی برای پخش این اطلاعات در پهپاد مشکل باشد یا خطر فاش شدن موقعیت مکانی افراد آن‌ها را نگران کند، این مسئله می‌تواند روال ساخت و فروش هواپیمای بدون سرنشین را تغییر دهد. شرکت‌هایی مانند DJI سعی دارند برخی از هواپیماهای بدون سرنشین را در محدوده وزن ۰٫۵۵ پوند نگه دارند تا خریداران مجبور نباشند آن‌ها را به‌طور قانونی در FAA ثبت کنند. اکنون، احتمالاً تعداد بیشتری از سازندگان پهپاد از این روش پیروی و تولیدکنندگان برای کاهش وزن این دستگاه‌ها تغییراتی در آن‌ها ایجاد می‌کنند. البته تغییر وزن این دستگاه‌ها اصلا کار ساده‌ای نیست؛ زیرا حتی پهپادهایی که برای مسابقه ساخته شده‌اند و در طراحی آن از سبک‌ترین مواد استفاده می‌شود، مجبور به اضافه کردن فرستنده Remote ID هستند.
صرفا وجود Remote ID در دستگاه بدین معنا نیست که می‌توان به قدری پهپاد را از خود دور کرد که دیگر آن را ندید؛ قانون خط دید بصری هنوز اعمال می‌شود. با توجه به این سیاست، دارندگان پهپاد باید در موقعیتی دستگاه خود را به پرواز دربیاورند که بتوان آن را دید و نباید از محدوده بینایی خارج شود. سخنگوی FAA که پیش‌تر درباره عدم وجود معافیت از این قانون برای پهپادهای ساخته‌شده در خانه با The Verge صحبت کرده بود، درباره این موضوع نوشت:
افرادی که دارای یک پهپاد با ماژول Remote ID هستند، باید قادر باشند هواپیمای بدون سرنشین خود را در همه زمان‌ها ببینند. دارندگان این دستگاه‌ها تنها می‌توانند پهپاد بدون ماژول را در جایی به پرواز دربیاورند که منطقه‌ مشخص‌شده توسط FAA است.
امروز یک خبر بسیار جذاب دیگر  هم در این زمینه منتشر شد. FAA سرانجام اجازه می‌دهد بدون درخواست معافیت ویژه، در شب پهپاد را به پرواز درآورد و بر فراز انسان‌‌ها و حتی بعضی از وسایل نقلیه پرواز کرد.

 

دسته‌بندی پهپادها و محدودیت‌های آن‌ها
پرواز در شب به آموزش‌های اضافه و نصب چراغ‌های خاص که روی پهپاد احتیاج دارد. با نصب این چراغ‌ها، پهپاد از ۳ مایلی قابل مشاهده است و بدین شکل از برخورد و تصادف جلوگیری می‌شود. پرواز بر فراز افراد به خطرناک بودن پهپاد از نظر وزن و تیغه‌های تیز پروانه بستگی دارد. چهار نوع هواپیمای بدون سرنشین وجود دارد که در ادامه آن‌ها را به شما معرفی می‌کنیم: 
. دسته اول، هواپیماهای کوچک بدون سرنشین واجد شرایط رده ۱ هستند که باید با وجود همه قطعه‌های داخلی و    خارجی کمتر از ۰٫۵۵  پوند وزن داشته باشند. این نوع دستگاه نباید هیچ قطعه چرخشی و تیزی داشته باشد که بتواند  پوست انسان را مجروح کند. افرادی که دارای این نوع پهپاد هستند به هیچ مجوزی از FAA و DOC نیازی ندارند.

. دسته دوم، پهپادهای واجد شرایط رده ۲ که نباید باعث صدمه رسیدن به انسان شوند. این دستگاه‌ها دارای قدرتی  معادل یا بیشتر از شدت انتقال ۱۱ پوند فوت انرژی جنشی است. در این نوع هواپیمای بدون سرنشین نباید از قطعه‌ای  استفاده شود که بر اثر برخورد با انسان بتواند پوست او را مجروح کند. دارندگان این مدل دستگاه‌ها باید از FAA مجوز  بگیرند و سپس آن را به پرواز دربیاورند.

. دسته سوم متعلق به هواپیماهای بدون سرنشینی است که با داشتن قدرتی معادل یا بیشتر از شدت انتقال ۲۵ پوند  فوت انرژی جنشی، نباید در برخورد با انسان به او صدمه وارد کنند. این مدل مانند گزینه‌های پیشین نمی‌تواند به پوست  انسان صدمه وارد کند و هیچ نقص ایمنی ندارد. این نوع پهپاد برای به پرواز درآمدن به گواهی‌های مختلف FAA نیاز دارد.

. دسته چهارم از پهپادها باید دارای گواهی مخصوصی باشند که مطابق بخش ۲۱ مقررات FAA صادر شده باشد.  محدودیت‌های خاصی برای این دسته از پهپادها اعمال می‌شود. برای مثال پرواز تنها می‌تواند مطابق با محدودیت‌های  عملیاتی مشخص‌شده در دفترچه راهنما انجام شود و در غیر این صورت، سرپرست مشخص‌شده باید شرایط را اعلام  کند. در پرواز، این مدل بیشتر از دیگر گزینه‌های موجود به توجه نیاز دارد زیرا خطرناک‌تر است. همچنین شرایط نگه‌داری  خاصی برای این نوع دستگاه‌ها وجود دارد که باید به آن‌ها توجه شود.
 اگر بخواهیم به‌طور خلاصه شرایط به پرواز درآوردن پهپادهای مختلف را شرح دهیم باید بگوییم که می‌توان دستگاه‌های کوچک دسته‌های اول و دوم را بدون مشکل در آسمان به پرواز درآورد؛ البته نباید ماژول‌ Remote ID را فراموش کرد. پهپادهای دسته‌ سوم نمی‌توانند در منطقه‌ای که انسان وجود دارد به‌راحتی پرواز کنند. کسانی که این نوع دستگاه‌ها را دارند تنها می‌توانند در مناطق خاص جابه‌جا شوند. باید از پیش به افراد حاضر در منطقه اطلاع داده شوند که این پهپاد قرار است به پرواز دربیاید. البته اگر افراد زیر پوشش خاصی باشد که آسیبی به آن‌ها وارد نشود، پرواز این نوع پهپاد بدون اطلاع‌رسانی قبلی می‌تواند انجام شود. هدایت چنین دستگاهی به تمرین‌های خاص و دریافت گواهی و مجوز احتیاج دارد. محدودیت‌ دسته چهار بیشتر از بقیه گزینه‌ها است.