می‌گویند سال‌هاست از آخرین جنگ جهانی می‌گذرد ولی من هر چهار سال یک جنگ جهانی را از تلویزیون خانه‌ام تماشا می‌کنم. مسابقات المپیک را که نگاه می‌کنم به این فکر می‌کنم، طراح نشان المپیک چطور آن پنج حلقه‌‌ رنگی را به یکدیگر طوری زنجیر کرده که بعد این همه شاخ و شانه کشی از هم جدا نشوند. شاید هم فقط یک نشان بی‌جان است. فکر می‌کنم اگر بناست چیزی فرهنگ‌ها و نژادها را به هم زنجیر کند، نباید مثل مسابقات ورزشی خشن باشد! باید مثل هنر لطیف باشد یا مثل غذا مهربان! رنگ تیره چای عراقی و رنگ روشن چای ایرانی راحت‌تر از رنگ پیراهن تیم‌های ملی‌شان کنار هم قرار می‌گیرند.
کد خبر: ۱۲۳۳۷۴۱

علی رئوف

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها