از موفق‌ها که حرف می زنیم از چه حرف می زنیم؟

1. فیلمنامه‌ها: یکی از دلایلی که باعث شد در سال 93 سریال‌های تلویزیونی به چشم بیایند فیلمنامه‌های متنوعی از کارگردانان تلویزیون بود که باعث شد سریال‌های طنز در فضاهای مختلفی به تصویر کشیده شوند. پایتخت و ماجراهای زوج نقی و هما و همچنین داستان‌های ارسطو و بابا پنجعلی از یک طرف و موقعیت‌های امین حیایی و علاقه او به زنی که از طبقه ای متفاوت با اوست و اتفاقا در زندگی واقعی همسرش است در سریالی دیگر و همچنین خلق موقعیت‌های کمدی در فیلمنامه سعید آقاخانی با استفاده از محبوبیت هومن برق نورد در سریال‌هایی مثل «دزد و پلیس» و «دودکش» و همچنین همراه کردنش با بیژن بنفشه خواه با‌گریم بامزه‌ای که داشت از جمله المان‌هایی است که در فیلمنامه‌های این سریال‌ها به کار رفته بود و با یک مقایسه می توان گفت امسال سریال‌ها کمتر از فیلمنامه‌های قوی و پرمایه بهره مند بودند تا موقعیت‌های جدیدتر و پرکشش تری را برای مخاطب عرضه کنند.
2. تجربه سپردن کار به موفق‌ها: در این سال یکی از دلایل پربیننده شدن آثار استفاده از کارگردانانی بود که پیش از این موفقیت خود را اثبات کرده بودند. تیم «پایتخت» یعنی عواملی چون سیروس مقدم کارگردان، الهام غفوری تهیه کننده، محسن تنابنده نویسنده و بازیگر و دیگر بازیگران این سریال تا آن زمان دو فصل از این مجموعه را به تولید و پخش رسانده بودند و در نوروز 93 همان تیم فصل سوم این مجموعه را ساخت که با تکرار موفقیت‌های قبلی مواجه شد.

همچنین منوچهر‌هادی پیش از ساخت «خوب، بد، زشت» سریال رمضانی «خداحافظ بچه» را سال 91 روی آنتن برده بود که با استقبال مخاطبان در زمان خودش مواجه شد. سعید آقاخانی نیز قبل از «روزهای بد به در» چندین سریال دیگر از قبیل «دزد و پلیس» و «خروس» ساخته بود که به نوعی می توان گفت نبض مخاطب در دستانش بود. فلورا سام نیز قبل از «ما فرشته نیستیم» سریال «باغ سرهنگ» را در شبکه پنج داشت که اتفاقا آن هم جزو پربیننده‌ها بود و بارها بازپخش داشت.
3. حضور سینمایی‌ها در تلویزیون: اگرچه حضور بازیگران سینما در تلویزیون همیشه موفق نیست اما می تواند یکی از دلایل جذب مخاطب باشد. حضور امین حیایی در سریال «خوب، بد، زشت» در شبکه دو در آن سال هم از جمله این جذابیت‌ها بود که نقشی
لات گونه داشت.
4. حضور طنزپردازانی مثل هومن برق نورد و بیژن بنفشه خواه در مدلی شبیه به کار «روزهای بد به در» و با کارگردانی هنرمندی چون سعید آقاخانی اگرچه چندان منحصر به فرد نبود اما موقعیت‌هایی کمدی را رقم زد که توانست مردم را در شب‌های نوروز بخنداند. نکته ای که شاید این روزها کمتر به آن توجه می شود و باید دید یک بازیگر طنز تا چه حد قابلیت دارد که خود را تکرار نکند. مثلا همان سال بهاره رهنما در سریال «خوب، بد، زشت» بازی کرد و امسال هم در سریال شبکه پنج حضور داشت و یا حضور بازیگرانی مثل علی صادقی در شبکه یک، مهران غفوریان و یوسف تیموری در شبکه سه نتوانست یک اتفاق جدید را رقم بزند.
5. مساله مهم‌تر اما شاید نبود برنامه‌های ترکیبی در تلویزیون در آن سال‌ها باشد که هنوز نه «خندوانه»‌ای بود و نه «عصر جدید» و نه اجرای افرادی مثل گلزار در تلویزیون و مردم چاره ای نداشتند جز این که به تماشای سریال‌های نوروزی بنشینند. طی این سال‌ها اما برنامه‌های ترکیبی زیادی در تلویزیون متولد شدند که تنها با یک مجری توانسته‌اند مردم را ساعتی پای قاب جادویی بنشانند و مسحور خود کنند.