مهدی زمین پرداز، بازیگر فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» به جام جم آنلاین گفت: چون موضوع فیلم‌نامه سیاسی بود، صددرصد یک ترسی در من وجود داشت که مردم کار را پس نزنند. نگران بودم که فیلم شعارزده از آب دربیاید و جریان داخلی سینما من را مجبور به انزوا کنند.
کد خبر: ۱۱۹۱۱۳۶
نگران بودم برای بازی در «دیدن این فیلم جرم است» من را در سینما منزوی کنند

به گزارش جام جم آنلاین؛ فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» از تولیدات حوزه هنری است که داستانی جنجالی دارد و تبدیل به فیلم پر حاشیه سی و هفتمین دوره جشنواره فجر شده است. این فیلم با بازی مهدی زمین پرداز به عنوان نقش اول قصه، مربوط به ماجرایی در خصوص امنیت ملی است و دیالوگ‌های خاصش فیلم را تبدیل به اثری پر سر و صدا کرده است.

زمین پرداز که به عبارتی برای اولین بار نقش اولی در سینما را تجربه کرده، نکات شنیدنی درباره این تجربه داشته است که در ادامه می‌توانید مشروح گفتگوی جام جم آنلاین با این بازیگر جوان را بخوانید.

بازیگری را از چه سالی شروع کردید؟

به طور حرفه‌ای اگر بخواهم بگویم از سال 79 همزمان با ورود به دانشگاه بود که با تئاتر شروع کردم. فیلم‌های که بازی کرده‌ام هم مستند آخرین‌ روزهای زمستان، لاتاری، ماجرای نمیروز 1، ماجرای نیمروز 2 (رد خون)، دیدن این فیلم جرم است، گیله‌وا که یک مینی سریال هشت قسمتی است و پایان سال از شبکه یک پخش می‌شود.

این اولین تجربه شما برای بازی به عنوان بازیگر نقش اول است، نگران نبودید که برای اولین بار چنین نقش خاصی را با این سوژه خاص بازی می‌کنید؟

خب چون موضوع فیلم‌نامه سیاسی بود، صددرصد یک ترسی در من وجود داشت که مردم کار را پس نزنند. نگران بودم که فیلم شعارزده از آب دربیاید و جریان داخلی سینما من را مجبور به انزوا کنند؛ اما وقتی فیلم‌نامه را خواندم به نظرم آنقدر قصه درست بود و مخاطب را جذب می‌کرد که احساس کردم نگرانی‌هایم بی‌مورد است و مشکلی به وجود نمی‌آید.

از شدت نگرانی برای نتیجه کار و اینکه واکنش مخاطب چیست، فیلم را در سه، چهار نوبت با مردم تماشا کردم؛ بالاخره خیالم راحت شد که اتفاقا مردم فیلم را خیلی دوست دارند. دلیل این محبوبیت مردمی هم به محتوای فیلم برمی‎گردد، فیلم حرف مردم را می‌زند و برای مخاطب جذاب است که حرف‌های خودمانی‌اش را با همان صراحت لهجه روی پرده سینما می‌بیند؛ خب این دیده شدن جذابیت دارد و ما هم طبیعتا کار را برای مخاطب ساخته‌ایم، پس به نظرم فیلم موفق بوده است.

پیش از این جریان موسوم به روشنفکری مشکلاتی برای بازیگرهایی که در نقش‌های ارزشی ایفای نقش کرده‌اند به وجود آورده، شما هم تجربه مشابهی داشته‌اید؟

خدا را شکر نه، آن ترس هم برای همین بود؛ نگران بودم این فیلم در میان اهالی سینما به سرونشت فیلم‌هایی از این دست دچار شود، اما «دیدن این فیلم جرم است» حتی برای مجوز ساخت ارشاد هم با مشکلات زیادی مواجه بوده؛ فیلم‌نامه‌ای که از همان ابتدا با مشکل ساخت مواجه است و از چپ و راست علیهش فعالیت می‌کنند؛ قطعا مورد غضب آن دوستانی که گفتید قرار نمی‌گیرد.

چطور برای این ایفای نقش انتخاب شدید؟

امین قوامی، که برنامه‌ریز کار بود از دوستان من است، او بود که من را برای این پروژه معرفی کرد؛ وقتی با من تماس گرفت گفت یک فیلم‌نامه‌ای داریم که ممکن است یعنی یا اکران نشود و یا اینکه وسط ظبط جلوی آن را بگیرند؛ گفتم برای چه کاری می‌خواهید بسازید که ممکن است به نتیجه نرسد؟! دوستان اصرار کردند فیلمنامه را بخوانم. وقتی فیلم‌نامه را خواندم دیدم راست می‌گویند از آن فلیم‌نامه‌هاست که واقعا ممکن است به نتیجه نرسد اما خیلی جذاب بود و دوست نداشتم فرصت کار در آن را از دست بدهم.

تصمیم ندارید ژانرهای دیگر را هم امتحان کنید؟ اکثر کارهای‌تان محتوای مشابهی دارد!

ممکن است کارهایم به لحاظ محتوایی شباهت‌هایی با هم داشته باشند ولی سعی کرده‌ام بازی‌هایم متفاوت باشد. تمام تلاشم را کردم که امیر شبیه به مسعود ماجرای نیمروز نباشد و مخاطب احساس نکند این همان شخصیت است؛ امیدوارم موفق بوده باشم.

اولین تجربه بازی در نقش اول برای شما چطور بود؟

اسمش نقش اول است اما تجربه من در کارهای آقای مهدویان کاملا جدی بوده، مثلا در ماجرای نیم‌روز یا آخرین روزها زمستان این تجربه را داشته‌ام ولی اینجا چون سینماست و یک مقداری جدی‌تر است باید وسواس بیشتری به خرج داد؛ من هم به عنوان بازیگر تلاش خود را کردم که بتوانم متفاوت‌تر ظاهر شوم امیداورم تلاش‌هایم موفق بوده باشد.

اگر بخواهید این فیلم را نه به عنوان بازیگر بلکه به عنوان یک مخاطب ارزیابی کنید نظرتان در مورد آن چیست؟

به نظرم همین که فیلمی تا این اندازه رک ساخته شده و به اشکالات موجود انتقاد دارد، خوب است. مردم دوست دارند فیلمی صریح درباره اشکالات موجود ببینند، این کار در کیفیت خدمات‌رسانی به مردم هم موثر است. مسئولان وقتی انتقاد را ببینید، مشکلات را سعی می‌کنند برطرف کنند. به نظرم ساخت آثار این چنینی لازم است و هر چه به لحاظ فرمی قوی‌تر باشد قطعا تاثیرگذارتر هم خواهد بود.

فکر می‌کنید واقعا محتمل است که فیلم اکران نشود؟

من که کار خودم را به عنوان بازیگر کرده‌ام و کارگردان هم کار خود را انجام داده است، از اینجا به بعد متوجه متولیانی است که متولی مجوز پخش هستند. البته می‎دانیم که این وسط یک عده هم صددرصد پیگیر پخش نشدن این فیلم هستند؛ اما عوامل فیلم و مسئولان حوزه هنری قطعا تمام تلاش خودشان را می‌کنند تا اکران اتفاق بیافتد.

اینکه فیلم در بخش نگاه نو است و جایزه‌ای برای بازیگران این قبیل آثار در نظر گرفته نمی‌شود برای‌تان مهم نیست؟

نه؛ جایزه برای من می‌تواند این باشد که نقش به خوبی دیده شود و پیشنهادهای بهتری داشته باشم. به نظرم این بهترین جایزه برای من است.

اگر بخواهید فیلم را نقد کنید درباره آن چه می‌گویید؟

طبیعتا هر فیلمی نقاط ضعفی دارد؛ اشکالات این کار هم ممکن است متوجه تدوین، موسیقی و حتی بازی‌ها باشد؛ خود من روی پرده از بازی خودم خیلی راضی‌ نبودم. یک بخشی از ضعف‌ها مربوط به عجله برای رساندن فیلم به جشنواره است.

واکنش مردم به فیلم و بازی شما چگونه بود؟

خدا را شکر استقبال مردم خوب بود. در فضای مجازی پیام‌های زیادی از طرف طیف‌های مختلف مردم برایم آمده است که نشان‌دهنده رضایت عمومی از فیلم است. حالا ممکن است بعضی‌ها بگویند آقا فیلم خوب است ولی سفارشی است چون هرکسی هم نمی‌تواند آن را بسازد اما واقعا این فیلم سفارشی نبود چون اگر سفارشی بود با این حجم از مشکلات مواجه نمی‌شد.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها