انهدام ایرباس در خلیج فارس چه منافعی برای آمریکا داشت؟/ حقوق بشر، ابزار دست واشنگتن برای اعمال تحریم‌ها

مرتضی غرقی در گفتگو با جام‌جم آنلاین با اشاره به حمله نظامی ناو آمریکایی وینسنس به هواپیمای ایرانی ایراباس در سال ۶۷ اظهار داشت: ایالات با این اقدام متحده تلاش کرد با تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی ایران کاری کند تا ایران مجبور به امضای قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد شود واین در حالی بود که رزمندگان اسلام در جبهه های حق علیه باطل پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای را کسب کرده بودند ایالات متحده بعنوان حامی اصلی ارتش بعث عراق عملا در صحنه میدانی جنگ حریف ایران نمی شد. به همین منظور اقدامات نظامی خود را علیه ایران گسترش داد. یکی از آن اقدامات هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری ایران بود که متاسفانه منجر به کشته شدن ۲۹۰ نفر از مسافران آن پرواز شد.

وی هدف قرار دادن هواپیمای غیرنظامی ایران را تنها یکی از صدها اقدامات جنایتکارانه دولت آمریکا علیه مردم ایران دانست ایران و افزود در ماه های پایانی جنگ تحمیلی حتی آمریکا ایران را تهدید کرد چنانچه قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت را امضا نکند رژیم عراق را به تسلیحات اتمی علیه ایران تجهیز خواهد کرد. از طرفی سکوهای نفتی ایران در آب‌های خلیج فارس بارها توسط نیروهای آمریکایی مورد حمله قرار گرفت چون آنها در میدان نبرد اصلی میان ایران و عراق اقدامی که نکرده باشند در چنته نداشتند تا علیه ما بکار گیرند.

این تحلیلگر مسایل سیاسی به دیگر ابعاد اقدام جنایتکارانه نیروی دریایی آمریکا علیه هواپیمای ایرباس پرداخت و تصریح کرد: آمریکایی ها در آن مقطع حساس جنگ خیلی خوب می دانستند طبق توافقات ژنو و وین در مباحث حقوقی جنگ، امنیت هواپیماهای غیرنظامی در صورت پرواز در کریدورهای بین المللی باید تامین گردد و هیچ نیرویی حق تعرض به آنها را ندارد. پس بنابر این آنها به لحاظ حقوق بین الملل حق نداشتند که به سوی هواپیمای ایرانی موشک پرتاب کنند.

غرقی در ادامه اقدام نظامی ناو وینسنس علیه هواپیمای ایرانی را اقدامی جنایتکارانه و مصداق بارز جنایت جنگی خواند و خاطرنشان کرد: با وجود اینکه ایالات متحده بر متجاوز بودن رژیم بعث عراق واقف بود اما با این حال علاوه بر اینکه از گروه های مخالف داخل ایران همچون منافقین حمایت مادی و معنوی می‌کرد از تجاوز صدام به ایران پشتیبانی و این کشور را مورد حمایت های تسلیحاتی و جنگ افزاری گوناگون قرار داد. لذا با حمله نظامی به ایرباس سعی کرد پیشروی های مقتدرانه جمهوری اسلامی ایران در جبهه های جنگ را متوقف سازد. در این شرایط بود که آمریکا با نقشه ای از قبل طراحی شده دست به این اقدام ضد انسانی زد و تلاش کرد از این طریق ایران را تحت فشار قرار دهد.

وی که حضور در سازمان ملل و شورای امنیت را سال ها تجربه کرده در جواب این پرسش که چرا نهادهای حقوق بشری که دائماً از حقوق شهروندان و دفاع از حقوق انسان‌ها را دم می زنند در آن مقطع در محکومیت رفتار واشنگتن از مردم ایران دفاع نکرده و خدمه ناو و فرمانده راجرز را مورد پیگرد حقوقی قرار ندادند، گفت: بنده تا قبل از اینکه وارد سازمان ملل شوم و به خوبی با نهادهای سازمان ملل از جمله کمیسیون حقوق بشر، شورای خلع سلاح و ... آشنایی پیدا کنم، همیشه بر این باور بودم که سازمان ملل مرجعی است که می تواند حقوق از دست رفته انسان ها را بازپس گیرد.

خبرنگار پیشین صحن سازمان ملل در این خصوص اضافه کرد: اما وقتی از نزدیک با این ساختار معیوب آشنا شدم و وقتی میزان تسلط جبری اعضای شورای امنیت سازمان ملل را دیدم دریافتم، حقوق بشر کاملا یک مبحث فرمالیته و در حاشیه ای نزد آنها به شمار می آید. در اصل همه سازمان‌ها و همه ابزارهای موجود در سازمان ملل از جمله دیوان لاهه، کمیسیون حقوق بشر و دادگاه جنایات جنگی و همه همه ابزاری است در دست قدرت هاست که از آن علیه دولتهای مستقل استفاده می کنند. لذا در بحث حقوق شهروندی ما شاهد برخورد دو گانه ای از سوی غرب هستیم.

غرقی در این باره به طور مصداقی به موضوع پرداخت و گفت: در حال حاضر بسیاری از کشورها در منطقه هستند که اصلاً بویی از دموکراسی و مقوله حقوق بشر نبردند اما شما شاهد هستید که از متحدان اصلی منطقه ای آمریکا به شمار می‌آیند. عربستان- بحرین- اردن- رژیم صهیونیستی در زمره این حکام قرار دارند که اصلا انسانیت را فراموش کرده و حقوق بشر برای آنها معنا ندارد. از طرفی ما ملاحظه می کنیم مقامات آمریکایی که این اندازه نگران حقوق بشر هستند هیچ اقدامی علیه آنها انجام نمی دهد و همواره پرونده ایران در کمیسیون حقوق بشر در جریان است و اعتقاد دارم این نگاه در همان مقطع هم علیه ایران وجود داشت.

وی در پایان خاطر نشان کرد: امروز هر کسی گمان کند دولتمردان آمریکایی طرفدار حقوق بشر هستند سخت در اشتباه است و عملکرد چهار دهه گذشته آنها بیانگر این ادعاست. در حال حاضر حق وتوی ایالات متحده موجب شده علی رغم انواع و اقسام تجاوزهایی که این دولت به کشورهای دیگر از جمله عراق و افغانستان انجام می دهد،در هیچ یک از مجامع بین المللی بعنوان ناقض حقوق بشر شناخته نشده است.

این کارشناس سیاسی در تکمیل علت مصون ماندن آمریکا از پیگردهای حقوقی گفت: حال چرا جرایم آمریکایی ها تحت پیگیرد مجامع قضایی قرار نمیگیرد؟ چون یک قدرت است و جز پنج عضو دایم شورای امنیت سازمان ملل محسوب می شود. بنابراین اگر ما گمان کنیم که بتوانیم از طریق مجاری حقوقی قضایی بر استیفای حق نایل شویم کاملا در اشتباه هستیم. باید تاکید کنم زمانی هم آمریکا به خانواده قربانیان ایرباس مبلغی ناچیز تحت عنوان غرامت پرداخت کرد صرفا جنبه تبلیغاتی و ژست حقوق بشری داشت.

غرقی افزود: علت اینکه امروز دنیای غرب و به ویژه ایالات متحده دایما از ایران صحبت می کند این نیست که آنها نگران حق و حقوق ملت ایران هستند بلکه آنها نگران این موضوع هستند که ایران به عنوان یک قدرت منطقه‌ای، مستقل و با استقلال رای در حوزه خلیج فارس عمل می‌کند و این مسئله با منافع آنها در تضاد قرار دارد به همین خاطر مستمر بر تبل نقض حقوق بشر در ایران می زنند تا کشور را تحت تحریم های یکجانیبه قرار دهند.

محمدرضا شجاعیان / جام جم آنلاین