گشت وگذار در موزه لوور که این روزها بخشی از آن به تهران منتقل شده

سلفی با ابـوالهول!

اواخر سال گذشته بود که در یک اتفاق نسبتا نادر، خبری از موزه‌ای چند وقتی در صدر اخبار جای گرفت.
کد خبر: ۱۱۳۷۲۸۴

خبر این بود که 56 اثر از موزه مشهور لوور فرانسه به مدت سه ماه در موزه ملی ایران به نمایش درمیآید. خیلی زود گوشهای علاقهمندان به موزه گردی تیز شد و بسیاری از هموطنان از تهران و سایر شهرها به این آثار سر زدند. چندی بعد، ماجرای اشتباه نماینده مجلس در تلفظ نام لوور پیش آمد و این موزه باز هم به صدر اخبار برگشت. خیلیها بدون هر گونه تردیدی معتقدند لوور، بزرگترین و مهمترین موزه جهان است و بازدید از بخشی از آثار آن برای علاقهمندان به فرهنگ و
تاریخ تمدن ضروری به نظر میرسد. برای اینکه از حال و هوای موزه لوور در تهران سر در بیاوریم، سری به این موزه زدیم تا ببینیم در این گنجینه مهم چه میگذرد.

از خیابان امام خمینی(ره) که وارد سی تیر شوید، درست در نزدیکی دکههای غذای آماده که مشتریها را از هم میقاپند، موزه ملی ایران را میبینید. اتوبوسهای بزرگ بین شهری در حاشیه خیابان پارک شدهاند و رانندهها منتظر تمام شدن بازدید گردشگران از موزه هستند.

از همین جلوی در مشخص است تعداد گردشگران خارجی به ایرانیها میچربد. انگار آنها بهتر از خودمان میدانند چه مجموعه باارزشی در موزه ملی گرد آمده است.

خیلیهایشان خانوادگی به موزه آمدهاند و بعضیها هم در قالب تورهای چند نفره. پس از تهیه بلیت 5000 تومانی موزه لوور در تهران و امانت دادن وسایل همراه، راهی ساختمان کرم و مشکیای میشویم که موزه در آن برپا شده است. ساختمانی که برخلاف ساختمان موزه ایران باستان و موزه دوران اسلامی، مدرن و امروزی ساخته شده است. برعکس این دو موزه دائمی، موزه لوور در تهران بیشتر میزبان ایرانیهاست. شاید به خاطر اینکه گردشگران غیر ایرانی خود موزه لوور در فرانسه را دیدهاند و دیدن بخشی از آن برایشان جذابیتی ندارد.

عکس، کسب و کار من است

عکاسی از آثار موزه ممنوع نیست، ولی از طرف مسئولان تاکید زیادی میشود که عکسها بدون فلاش گرفته شود. با توجه به تاریکی برخی فضاها، دوربینهای تلفن همراه که در حالت خودکار قرار دارند، فلاش میزنند و بعضا افراد هم توجهی به این مساله نمیکنند. بعضی از بازدیدکنندگان اساسا برای عکس گرفتن با آثار موزه لوور در تهران آمدهاند و تمرکز خاصی بر تماشای آثار ندارند. حتی یک زوج جوان در کنار یک تصویر تزئینی در حال عکسگرفتن هستند، تصویری از چند ستون مربوط به دوران هخامنشی که برای خالی نماندن دیوار، نصب شده و جزو آثار موزه لوور نیست. کنار هر کدام از آثار، از مجسمههای سنگی غولپیکر مربوط به هزاران سال پیش گرفته تا تابلوهای نقاشی چند قرن قبل، اتیکتهایی به سه زبان فارسی، انگلیسی و فرانسه برای توضیح هر اثر گذاشته شده است. برخی نسبت به کوچک بودن این اتیکتها انتقاد دارند که به نظر میرسد انتقاد بجایی است و بویژه در زمان شلوغی موزه، رسیدن به این توضیحات از بین جمعیت و خواندنشان کار سادهای نیست. یکی دیگر از نکات مثبت موزه لوور در تهران، استفاده از فناوری بارکد است. در کنار هر اثر بارکدی قرار دارد که بازدیدکننده به وسیله اسکن کردن آن با گوشی هوشمندش میتواند به لینکی دست یابد که در آن توضیحاتی درباره اثر به صورت صوتی قرار داده شده است. توضیحاتی مانند تاریخچه پشت هر کدام از مجسمهها یا نقاشیها و اشیای به جا مانده از قرون گذشته وجود دارد.

لطفا دست نزنید!

چیدمان موزه طبق اصول نوین و بر اساس احترام به مخاطب انجام شده است. فاصله آثار با هم
قابل قبول است و فضای خالی خوبی در وسط سالنها وجود دارد. به جز موقع شلوغیهای غیرعادی، در مواقع دیگر خبری از ازدحام و انتظار طولانی نیست و میتوان چند دقیقه یک اثر را تماشا کرد. میله آهنی و صفحه سفیدی که بین بازدیدکننده و اثر قرار گرفته نیز با وجود اینکه باعث میشود فاصله لازم حفظ شود، طوری نیست که مزاحمت ایجاد کند یا توهینآمیز باشد. با این وجود تعدادی از بازدیدکنندهها اصرار عجیبی بر لمس کردن آثاری مانند مجسمههای مرمرین و بازالتی دارند و طبیعتا با واکنش مسئولان موزه مواجه میشوند. کودکی هم همراه با پدر و مادرش در موزه حضور دارد که شاید به اندازه کافی لذت نمیبرد و به جای تماشای موزه، ترجیح میدهد وسط سالن جیغ بکشد و بدود. این نمایشگاه با رویکرد مرور ماجرای شکلگیری موزه لوور فرانسه برپا شده و به همین دلیل، در یکی از سالنها که آثاری از تمدن مصر به نمایش در آمده، ویدئویی از سیر تکامل موزه لوور نمایش داده میشود. استقبال خوبی هم از این بخش شده و بازدیدکنندگان با نشستن روی صندلیهای رو به روی پرده با این سیر آشنا میشوند. هر چند که خیلیها هم هدفی جز خستگی در کردن ندارند. نکته منفی درباره این ویدئو، نداشتن نریشن به زبان فارسی برای توضیح بیشتر است و به یک موسیقی بیکلام بسنده شده.

لوور به روایت کیارستمی

موزه لوور در تهران بخش دیگری هم دارد؛ نمایشگاه «به من نگاه کن» شامل عکسهایی که عباس کیارستمی بین سالهای 1375 تا 1391 از موزه لوور گرفته است. این عکسها در واقع به ارتباط گردشگران موزه با آثار میپردازد و آدمها به نوعی در کادر قرار گرفتهاند که گویی جزئی از اثر هستند و خطی بین تماشاگر و موضوع تماشا وجود ندارد. تماشاگران موزه لوور از سراسر جهان به این موزه مشهور میآیند و این مساله، به بینالمللی و انسانی بودن عکسهای کیارستمی کمک کرده است. این نمایشگاه تقریبا به اندازه بخش آثار لوور بازدیدکننده دارد و نوع نگاه خاص این کارگردان فقید برای مخاطبان جذاب است. عکسهای نمایشگاه «به من نگاه کن» در اندازههای گوناگون و بزرگ و کوچک چاپ شده و در فضایی مناسب به نمایش در آمده است. دیدن موزه لوور در تهران پس از دیدن این عکسها به پایان میرسد، ولی حال و هوا و اتمسفر موجود در آن حالا حالاها همراهتان خواهد بود. فرصت هنوز باقی است و تا 18 خرداد ماه فرصت دارید از آثار مشهورترین موزه جهان دیدن کنید. توصیه نهایی اینکه اگر کارمند نیستید، وقت اداری را برای بازدید انتخاب کنید که خلوتتر از زمانهای دیگر است.

با مشهورترین آثار «لوور در تهران» آشنا شوید

از لرستان تا ایتالیا

در این مطلب مروری بر مهمترین و مشهورترین آثار موزه «لوور در تهران» خواهیم داشت، آثاری که وقتی بازدیدکنندگان به آنها میرسند مکث بیشتری میکنند و عکسهای بیشتری با آنها گرفته میشود.

فرشته نگهبان آرامگاه قلب فرانسیس دوم

فرمین روسل مجسمهساز مشهور فرانسوی، مجسمه مرمری فرشته نگهبان را بین سالهای 1563 تا 1565 ساخته است. این پیکره سالها در کلیسای جامع اورلئان روی آرامگاه قلب فرانسیس دوم قرار داشته و در 1818 به موزه لوور واگذار شده است. در آن دوره پس از درگذشت شاه، بدن وی و امعا و احشا را جداگانه در چند آرامگاه به خاک میسپردند.

زن جوان نشسته؛

پرتره ساسکیا یولنبورگ

این نقاشی اثری از رامبراند هارمنزونوانراین، نقاش مشهور قرن هفدهم است. او با استفاده از تکنیک مداد قرمز هماتیت با سایهروشنهای سفید، پرتره همسرش ساسکیا، برادرزاده تاجر آثار هنری هندریک یولنبورگ را کشیده است. این تابلو کوچکترین اثر این مجموعه بوده و در سال 1635 نقاشی شده است.

سر ایزدبانو، معروف به نیوبه

این مجسمه در قرن اول یا دوم میلادی با سنگ مرمر در ایتالیا ساخته شده و متعلق به مجموعههای سلطنتیای است که در دوران انقلاب فرانسه مصادره شده است.

این نیمتنه از روی مجسمه یونانی آرتمیس (ایزدبانوی شکار) گرتهبرداری شده و در سال 1666 با ورود به مجموعه پادشاه فرانسه، لویی چهاردهم، به عنوان یکی از تزئینات کاخ تویلری پاریس و پس از آن کاخ ورسای به کار رفته است.

سر خراجگزار مادی و سربازان با کلاه پردار

این دو اثر قطعاتی از نقشهای برجسته و به ترتیب متعلق به قرن هشتم و هفتم پیش از میلاد هستند و هر دو به عراق امروزی میرسند. سر خراجگزار مادی به همراه اسبان و سایر هدایا از غرب ایران نزد شاه آشور، سارگون دوم آمده است. قطعه سربازان با کلاه پردار نیز بخشی از نقش برجستههای بزرگ سنگی دیوارهای کاخ خورس آباد (عراق) است و قدرتنمایی نظامی شاهان آشوری را به نمایش میگذارد.

مجموعه کوزههای امعا و احشا

کمی به فیلمهای اسلشر شبیه است، ولی ماجرای این کوزهها این است که در مصر باستان هنگام مومیایی کردن اجساد، اندامهای حفره شکمی را بیرون میآوردند و جداگانه در این ظروف کنار تابوت میگذاشتند. براساس متن حکشده روی ظروف، متوفی فردی به نام اوآجرنپوت بوده است. جنس کوزهها از کلسیت است و به سال 1550 تا 1069 پیش از میلاد برمیگردد.

درفش مدور بر دوش 2 گاو نر

تماشای درفش مدور مفرغی از این جهت اهمیت دارد که یکی از آثار ایرانی لوور است و قدمت آن به هزاره دوم پیش از میلاد در لرستان میرسد. در وسط این درفش، چهار انسان با پاهایی در هم گره خورده در حال دویدن هستند و حلقهای ساختهاند که در آن تا ابد میدوند. این چهار نفر با هم کوزههایی را نگه داشتهاند که آب از آنها سرازیر است و حلقهای در اطراف آنها درست کرده که روی آن مرغابیهای کوچکی قرار دارند و در بالای آن حیوانی نشسته است. کارشناسان، این شیء را تمثیلی از پیدایش کیهان میدانند.

محمد وفایی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها