بزنگاه دوستی هنر و فناوری

امروز در صفحه فرهنگ و هنر جام‌جم می‌خواهیم به شما پیشنهادی در همین راستا بدهیم؛ این‌که شال و کلاه کنید خودتان را به گالری محسن برسانید و آثار یک نمایشگاه را به تماشا بنشینید که همه اینها را با هم دارد. هفتمین دوره‌ جشنواره سالانه «هنر دیجیتال تهران» از جمعه 10 آذرماه با نمایش آثار هنرمندان ایرانی و بین‌المللی در گالری محسن و مرکز نبشی افتتاح شده و تا فردا سه‌شنبه 14 آذر هر روز از ساعت 16 تا 21 ادامه خواهد داشت.

دست دوستی هنر با تکنولوژی

اگر اهل گالری‌گردی هستید احتمالا با این استیتمنت‌های عجیب و غریب که بیشتر ادا و اصول هستند تا این‌که بخواهند شما را راهنمایی کنند که در فلان نمایشگاه به تماشای چگونه آثاری خواهید نشست، مواجه شده‌اید. ماجرا اما درباره استیتمنت هفتمین سالانه «هنر دیجیتال تهران» کاملا فرق دارد. در این متن کوتاه، با استفاده از یک نقل قول، اهمیت دیجیتالیسم را به تمام و کمال درک و دریافت می‌کنیم. در استیتمنت این نمایشگاه آمده است: «استیو دایتز در جایی به طعنه گفته بود که چطور در قرن رسانه‌ها هر مدیوم جداگانه از «جدید بودن» به «قدیمی‌شدن» در حال تغییر است. این تعریف در کنار مفاهیم دیگری چون «وجود دیجیتالی» از ملموس‌ترین تجربیات اجتناب‌ناپذیر در عصر حاضر محسوب می‌شود». حالا برگزارکنندگان این سالانه از همین قول استفاده کرده و درباره کاری که می‌کنند نوشته‌اند: «سالانه‌ هنر دیجیتال تهران در هفتمین سال خود با برانگیختن چنین مفاهیمی بار دیگر نبض جریان اختلاط هنر و تکنولوژی تهران را با حضور هنرمندان ایرانی و بین‌المللی به حرکت می‌اندازد.»

همه هنرها در یک نمایشگاه

سالانه‌ «هنر دیجیتال تهران» با استفاده از صحنه‌های روزمره‌ شهری در کنار موجوداتی که پیش از ما در این بستر جغرافیایی می‌زیسته‌اند در تبلیغات تصویری‌اش، اشاره‌ای ضمنی به تقابل و در عین حال تعامل چنین مفاهیم دوگانه‌ای چون «وجود» و «دیجیتالیزه‌ شدن» دارد.

با این ایده است که مخاطبان آن طی پنج روز، می‌توانند علاوه بر تجربه‌ مواجهه با آثار هنری دیجیتال به شیوه‌های مختلف تعاملی، چیدمان و اجرا، فرصت حضور در کارگاه‌های آموزشی و نشست‌های تخصصی را داشته باشند؛ اتفاقی که در ایران کمتر شاهدش هستیم.

اضافه‌‌شدن فضای جدید آبی ـ سفید به‌ نام مرکز نبشی، حضور برخی دانشجویان دانشگاه هنر لینز اتریش در رشته‌ «رسانه‌های مبتنی بر زمان» و دانشگاه وی سی یو آرت قطر، سازه‌ شهر فرنگ و انیمیشن‌هایش، ‌بسط گستره‌ جغرافیایی و پیشروی تا آمریکای جنوبی در کنار همکاری با جشنواره‌هایی چون ویدئو فورمز فرانسه و پج‌لب لهستان و البته حضور هنرمندان ایرانی از اتفاقات امسال جشنواره محسوب می‌شود.

گالری محسن که همیشه اصلی‌ترین فضای نمایشی تادااکس بوده، روز جمعه با جای‌ دادن آثار دانشجویان رسانه‌های مبتنی بر زمان در فضای منفی یک، پروژه‌ حمایتی تاداگرنت در پاسیو در کنار چیدمان بزرگ داربست و فضای نمایشی بام با دربرگیری نمایش آثار بیشتری از هنرمندان ایرانی، ایتالیایی، قطری، اتریشی، لهستانی و آمریکای جنوبی در مرکز نبشی کار خود را آغاز کرد و علاوه بر این دو فضای نمایشی، تئاتر مستقل تهران از شنبه تا سه‌شنبه به‌همراه روایت تادااکس، میزبان اجراها و نشست‌های تخصصی خواهد بود. سوای داستان هنر، نکته‌ دیگری که شاید رسالت بیشتر جشنواره‌های بین‌المللی‌ است و در تادااکس شاهد آن هستیم، نزدیک‌شدن فرهنگ‌ها و ایجاد این پل ارتباطی‌ است: تعریف زبانی جدید و مشترک، قابل‌خوانش و جهان‌شمول به‌ واسطه‌ مبادلات فرهنگی و هنری.

اگر می‌خواهید کلی هنر دست اول از نقاشی و عکس و مجسمه و ویدیوآرت ببینید، هفتمین سالانه هنر دیجیتال تهران را از دست ندهید.