ژن تعصب و علاقه به نزدیکان

تفاوت ‌قائل‌شدن‌های دائم و تبعیض و تضاد میان فرهنگ‌ها باعث شده روان‌شناسان بپرسند آیا ما به طور ذاتی به دوست داشتن افرادی که شبیه ما هستند و دوست‌نداشتن آنها که با ما متفاوتند تمایل داریم یا این که برای دوست‌نداشتن افراد ناآشنا آموزش می‌بینیم.

اولین تحقیقات انجام‌شده در مورد رفتارهای متعصبانه روی کودکان سه ساله انجام شد. تحقیقات نشان داد در حدود سه‌سالگی بچه‌ها تعصبات مثبتی نسبت به افرادی که به آنها شبیه هستند (به زبان مادریشان صحبت می‌کنند) و نیز تعصبات منفی نسبت به کسانی که با آنها متفاوت هستند از خود نشان می‌دهند، اما مطالعه دیگری در مورد بچه‌های کوچک‌تر انجام نشده بود. در تحقیق جدید توجه محققان به نوزادان برای تعیین زمان و چگونگی بروز اولین علائم تعصبات و پیشداوری‌ها معطوف شد.

در این آزمایش از 456 کودک هشت تا 16 ماهه آزمایش خوگیری انجام شد. خوگیری یعنی این که وقتی انتظارات کودک با اطلاعات به دست آمده یکسان باشد مدت‌زمان کمتری را به تصویر توجه می‌کند، اما وقتی چیزی متفاوت به نظرش بیاید مدت‌زمان پردازش تصویر برای کودک بالاتر می‌رود. در این آزمایش‌ها به کودکان رفتارهای ضداجتماعی و اجتماعی افراد آشنا و ناآشنا به زبان مادری نشان داده شد تا سرعت خوگیری آنها بررسی شود. مقدار خوگیری کودکان با پردازش تصاویر و صداهای ارائه‌شده به آنها اندازه‌گیری شد.

طی تمام آزمایش‌ها، محققان متوجه شدند در یک‌سالگی نوزادان فقط به کسانی مثبت می‌اندیشند که با زبان مادری آنها صحبت می‌کنند. در عین ‌حال نوزادان از افراد آشنا انتظار دارند رفتارهای اجتماعی انجام دهند. وقتی‌ نوزادان می‌دیدند افراد با زبان مادری آنها رفتار غیراجتماعی دارند شگفت‌زده شده و در نتیجه مدت‌زمان بیشتری برای پردازش صدا یا تصویر اختصاص می‌دادند. صرف زمان بیشتر برای رفتار غیراجتماعی افراد آشنا به زبان مادری نشان می‌دهد کودک انتظار بروز این رفتار را در افراد آشنا ندارد. یعنی به‌صورت پیش‌فرض او افراد آشنا به زبان مادری را مثبت می‌داند و به همین علت دیدن رفتار ضداجتماعی او را به تعجب وامی‌دارد و مدت‌زمان بیشتری به تصویر یا صدای ارائه‌شده دقت می‌کند.

البته کودکان در این سن، هیچ واکنش مثبت یا منفی نسبت به رفتارهای اجتماعی یا ضداجتماعی افراد با زبان‌های ناآشنا نشان ندادند. همین‌طور آنها در این گروه سنی تعصب خاصی نسبت به افراد ناآشنا نشان ندادند. به این معنی که برای کودکان این گروه سنی آنها فقط به‌عنوان تصاویری خنثی بودند و واکنش زمانی بیشتر یا کمتری به این تصاویر و صداها داده نشد. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد احتمالاکودکان تفاوت‌ها را بعدها می‌آموزند. در یک‌سالگی نوزادان افرادی را ترجیح می‌دهند که به زبان مادریشان صحبت می‌کنند، اما لزوما به زبان‌های ناآشنا نیز واکنش منفی نشان نمی‌دهند. دانشمندان براساس این آزمایش‌ها نتیجه گرفته‌اند دوست داشتن افرادی که به ما شبیه هستند پایه ذاتی دارد، اما دوست‌نداشتن آنها که با ما متفاوتند احتمالاً بعدها آموخته می‌شود.

منبع: medicalxpress.com

فاطمه موسوی بصیرت