در این پژوهش 11 بیمار دچار آلزایمر، 13 بیمار دچار نوع دیگری از زوال عقل و 23 سالمند سالم در مدت یک سال تحت بررسی قرار گرفتند. آزمونهای پیدرپی و تصویربرداریهای عملکردی مغزی نشان داد در دمانس پیشانی ـ گیجگاهی با پیشرفت بیماری، خاطرات جدیدتر آسیبپذیرتر میشود؛ درحالی که در آلزایمر با پیشرفت بیماری، تغییر زیادی در میزان آسیب کلی به خاطرات رخ نمیدهد. این آزمایش همچنین نشان داد تغییرات در یادآوری خاطرات زندگی در این دو نوع بیماری با مناطق مختلفی از مغز در ارتباط است. از دست دادن خاطرات زندگی یکی از نشانههای بسیاری از اختلالات زوال عقل است. با این حال هنوز مشخص نیست آیا همه خاطرات زندگی تحت تاثیر زوال عقل از میان میرود یا بعضی از آنها در برابر این بیماریها آسیبپذیرتر است. برخلاف انتظار، تغییر محسوسی بین نتیجه آزمایش خاطرات زندگی ابتدا و انتهای این مطالعه یکساله در بیماران دچار بیماری آلزایمر دیده نشد. تحلیل تصاویر مغزی نشان داد در این افراد قسمتی از مغز که مسئول حافظه معنایی و دانش کلی در طول زمان بوده، فعالتر شده است. میشود گفت خاطرات زندگی در طول زمان بیشتر به شکل خاطرات معنایی و دانش در میآیند. این اتفاق معمولا در مورد خاطرات قدیمیتر بیشتر رخ میدهد و میتواند توضیحی برای دست نخورده ماندن خاطرات کودکی و جوانی در بیماری آلزایمر باشد.
خاطرات زندگی ما نقش مهمی در هویت و احساس انسجام ما در طول زمان دارند و درک این که از دست دادن این خاطرات چه تاثیری بر شخصیت و توانایی ما برای ارتباط با جهان میگذارد، اهمیت زیادی در نگهداری از بیماران و تلاش برای درمان آنها دارد. پژوهش حاضر نشان داده در آلزایمر مجموعهای از خاطرات زندگی تا مراحل پیشرفته بیماری بدون آسیب باقی میماند. تلاش برای کمک به یادآوری این خاطرات میتواند قدم بعدی در مطالعات باشد.
منبع: psypost.org و sciencedirect.com
صبا مولوی شیرازی
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد