وقتی سینما، نقش غرب در ناامنی جهانی را نادیده می‌گیرد

بحران‌های امنیتی به روایت پـرده نقـره‌ای

سینمای اکشن در سراسر دنیا طرفداران زیادی دارد؛ فیلم‌هایی که پر است از صحنه‌های بزن بزن و تعقیب و گریز و گاهی در آنها از سلاح‌هایی استفاده می‌شود که نوع کارشان یا حتی شکل و شمایل ظاهرشان برای بیننده بخصوص جوان‌تر‌ها جذاب است.
کد خبر: ۱۰۰۶۴۴۱

گروهی فیلم‌هایی که با موضوع ترور ساخته می‌شوند را هم در همین دسته قرار داده و‌ آنها را جزو فیلم‌های اکشن و حادثه‌ای قرار می‌دهند این در حالی است که فیلم‌ها با موضوع ترور را می‌توان به دو دسته مهم تقسیم کرد. گروهی که در آنها به ترور سرکرده‌های مثلا گروه‌های مافیایی می‌پردازند و دسته دوم که ترور و کشتن اشخاص سیاسی را موضوع و تم داستان خود انتخاب می‌کنند.

براساس گروه اول فیلم‌های زیادی ساخته شده و تولید آنها همچنان ادامه دارد؛ فیلم‌های جیمز باندی یا فیلم‌های اکشنی که تولید آنها در کشورهایی مانند ایتالیا زیاد است. هالیوود اما در ساخت این‌گونه آثار تبحر بیشتری دارد و مثلا در سه‌گانه پدرخوانده از این ترورها زیاد نشان داده است.

فیلم‌هایی که براساس ترور‌های سیاسی ساخته شده و می‌شوند اما رویه‌ای دیگری دارند. آنها مقطعی از تاریخ را روایت می‌کنند که در سرنوشت یک کشور حتی بخشی از دنیا تاثیر داشته است. این فیلم‌ها از عنصر دلهره برای جذابیت داستان خود استفاده می‌کنند تا روایتی جذاب از یک حادثه را به تصویر بکشند. از شخصیت‌‌های مهم سیاسی جهان که تاکنون درباره چگونگی مرگ آنها فیلم ساخته شده می‌توان به آبراهام لینکلن، ریچارد نیکسون، جان اف کندی، مالکوم ایکس، گاندی، مارشال دوگل، مارتین لوترکینگ، پاتریس لومومبا و ... اشاره کرد.

چند سالی است که جهان با پدیده‌ای جدید از تروریسم رو به رو شده است. اگر تا دهه‌های قبل فقط یک فرد یا گروهی چند نفره مورد حملات تروریستی قرار می‌گرفتند اکنون گروه‌های بزرگ تروریست کشورها و مردمان آنها را مورد حمله قرار می‌دهند. این پدیده با بروز طالبان در افغانستان شکل جدید خود را نشان داد که با حمله به برج‌های دوقلو در 11 سپتامبر نوع حملات خود را به نمایش گذاشتند و بعد از آن بود که آمریکا به بهانه نابودی این گروه به افغانستان حمله کرد. البته سینمای هالیوود در این زمینه بسیار فعال است و از همان زمان تاکنون فیلم‌های بسیاری درباره حضور طالبان و آمریکایی‌ها در افغانستان تولید کرده است.زمانی که آمریکا برای مبارزه با تروریسم به عراق هم حمله کرد باز هم فیلمسازان آمریکایی و برخی از کارگردانان اروپایی این اتفاق را هم مقابل دوربین روایت کردند که منجر به ساخت فیلم‌هایی مانند قفسه درد به کارگردانی کاترین بیگلو شد که جایزه اسکار را هم از آن خود کرد یا فیلم تک‌تیرانداز ساخته کلینت ایستوود که سال 2015 اکران شد و نظرهای بسیاری را به خود جلب کرد.

با فعال شدن گروه تروریستی داعش در سال‌های اخیر، فصل جدیدی در تروریسم جهانی باز شده است. داعشی‌ها بجز انفجارات گسترده در شهرهای مهم دنیا در کشورهایی مانند سوریه و عراق نیز مستقر شده و نوعی از توحش را در این کشورها اجرا می‌کنند که بسیار تکان‌دهنده است.

داعشی‌ها بسیاری از مردم عراق و سوریه را آواره کرده‌اند، تاکنون هرچند فیلمی با موضوع نوع ترور داعش و قتل‌های فجیعی که انجام می‌دهند ساخته نشده اما فیلمسازان دنیا درباره پناهجویان سوری فیلم‌هایی ساخته‌اند که با روایت زندگی آنها تفکر داعشی نیز به تصویر کشیده می‌شود که از میان این فیلم‌ها می‌توان به فیلم تراژدی سوریه اشاره کرد که چند روز قبل توانست از جشنواره برلین جایزه بگیرد. علاوه بر این‌ها بعد از حادثه 11 سپتامبر زندان گوانتانامو هم شکل گرفت که تاکنون چند اثر شاخص هم درباره این زندان‌ها در سینما تولید شده که از میان آنها می‌توان به «بازداشتگاه گوانتانامو» و «اشعه ایکس ری» اشاره کرده که در فیلم دوم پیمان معادی بازیگر و کارگردان سینمای کشورمان در آن یکی از نقش‌های اصلی را بازی کرده است.

سینمای جهان همیشه از فیلم‌های اکشن و حادثه‌ای استقبال کرده و می‌کند و تروریسم جهانی که هر روز شکل تاز‌ه‌تری به خود می‌گیرد خوراک مناسبی برای این نوع سینماست که اقتصاد هنر هفتم در جهان و بخصوص هالیوود را پویاتر می‌کند.

با این همه رویکرد هالیوود نشان می‌دهد فیلم‌هایی که با موضوع بحران‌های امنیتی در جهان ساخته شده، یا نگرشی ضداسلامی و ضدایرانی دارد و یا نقش غرب در زمینه‌سازی این بحران‌ها را نادیده می‌گیرد، موضوعی که به نوعی، کمک به دیپلماسی عمومی کشورهای تروریست‌پرور با ابزار سینماست.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها