هنگ فرهنگی!

برخی از موضوعاتی که در این فیلم‌ها می‌توان دید عبارتند از:

1ـ بیکاری در شهرها و روستاها و لزوم مهاجرت به تهران برای یافتن کار، سوءاستفاده از کارگران ساده شهرستانی در تهران، هرزگی مردان متمول و سوءاستفاده‌های جنسی آنها از زنان جوان و سپس تهمت زدن و رها کردن آنها.

2ـ وضعیت بد خانواده زندانیان و این که کار اقتصادی درست و کارآفرینی بدون تقلب مساوی با زیان و ورشکستگی و خسارت مالی به خاطر سیاست‌های غلط اقتصادی است.

3ـ مردانگی مساوی است با خشونت و پرخاشگری، استفاده از فریب و نیرنگ برای رسیدن به مقاصد شخصی و شغلی حتی فریب همسر، سوءاستفاده دلالان متمول از نیاز افراد، دروغگویی راه حل فرار از مشکلات، سوءاستفاده از صندوق قرض‌الحسنه و اعتماد دیگران برای سرمایه‌گذاری در قاچاق کالا، ناامیدی و عدم توکل به خدا و استیصال و درماندگی در مشکلات.

به نظر می‌رسد حال فرهنگ کشورمان با توجه به تولیدات سینمایی و فرهنگی روبه‌وخامت است و اکران عمومی این فیلم‌ها، اثرات بدی در جامعه و بویژه در نسل جوان که مخاطب اصلی سینماها هستند، ایجاد می‌کند و آنها را ناامید و منزوی کرده و به آینده جامعه اسلامی، بدبین می‌کند و این همان چیزی است که دشمنان ما با سرمایه‌گذاری‌های کلان در تولیدات فرهنگی خود علیه نظام اسلامی، به دنبال آن هستند و متاسفانه تولیدات داخلی اینچنینی، کار آنها را ساده و وظیفه ما را در فرهنگ‌سازی و ترویج دین، اخلاق و امید دشوار می‌نماید.

مقام معظم رهبری یکی از عوامل اصلی ولنگاری فرهنگی را «نابسامانی در مدیریت و تولید کالای فرهنگی مناسب» معرفی می‌فرمایند و این همان چیزی است که متاسفانه در برخی تولیدات فرهنگی کنونی در عرصه‌های مختلف، شاهد آن هستیم.

یک کالای فرهنگی اصیل، باید از ریشه‌های ملی، اعتقادی و باورهای عمیق یک ملت نشأت بگیرد تا بتواند پاسخگوی نیازهای فرهنگی ملت باشد، وگرنه چونان اسب تروایی خواهد بود که به خلاف نبردهای نظامی، نه یکباره، بلکه خاموش و خزنده، ملتی را مسخ و نابود خواهد کرد و این خطر بزرگی است که امروزه فرهنگ این مرز و بوم را تهدید می‌کند.

دکتر امیرهوشنگ آذردشتی

کارشناس مسائل فرهنگی