تماشای فیلم و سریال به یکی از سنت‌های همیشگی مردم در ماه رمضان تبدیل شده و به‌ویژه در فاصله افطار تا سحر برنامه ثابت خیلی‌ها فیلم دیدن است.

امروز سیستان و بلوچستان را به صفحات فرهنگی آورده‌ایم. قضیه از مصاحبه یکی از شعرا و فرهنگیان استان سیستان و بلوچستان با یکی از خبرگزاری‌های داخلی شروع شد.

سراسر زیبایی است. زیبایی بکر و کشف نشده‌ای که با یک جست و جوی اینترنتی کوچک هم می‌توانید درکش کنید. این همه زیبایی خودش و صفای مردمانش اما کمتر جایی در ذهن‌های ما دارد و همین که نام سیستان و بلوچستان به میان بیاید، تصاویری از اعتیاد، ناامنی و دیگر اتفاقات تلخ و نامساعد جلوی چشم هایمان می‌آید. تصاویری که بیش از هر چیز زاییده اخبار منتشر شده در رسانه‌ها و همچنین اتفاقات به نمایش گذاشته شده در فیلم‌های سینمایی است. تازه‌ترین فیلمی هم که در این استان ساخته شد و حواشی داشت، «شعله‌ور» بود؛ فیلمی که حمید نعمت‌ا... کارگردان آن بود و هرگز در این استان فرصت اکران پیدا نکرد. روز گذشته محمد یاسین جلال زهی شاعر این استان هم در گفت‌وگویی که با خبرگزاری ایبنا داشته تاکید کرده متاسفانه تصویر درستی از سیستان و بلوچستان و مردمانش در این فیلم ارائه نشده است. ماجرای «شعله‌ور» چیست و دلیل ناراحتی‌های پیش آمده را در کجا باید جست‌وجو کرد؟ داستان فیلم در زابل می‌گذرد؛ ویرانه‌ای که محل تجمع و زندگی معتادان است، این انتخاب نعمت‌ا... هم اهالی استان را ناراحت کرده است، هم اهالی فرهنگ و هنر و هم مسؤولان را. در نتیجه هم همان‌طور که گفتیم فیلمی که در سیستان و بلوچستان ساخته شده، در این استان امکان اکران نیافته است.

زن‌ها هیچ‌وقت نباید ناامید باشند، این‌که بخواهند از خواسته‌های شان بگذرند، اشتباه ترین کار ممکن است. آنها باید توانایی خود را در تثبیت جایگاه و هر چه بهتر شدن به لحاظ دانش و آگاهی نشان بدهند و خیلی هم درست نشان بدهند. نرگس آبیار دقیقا یکی از همین زنان است که هرگز عقب ننشست، پله پله بالا آمد و اکنون در جدیدترین تجربه سینمایی اش «شبی که ماه کامل شد» به استحکام و بلوغی رسیده که ستودنی است. «شبی که ماه کامل شد» متفاوت ترین ساخته آبیار در مقام کارگردان است که براساس داستان واقعی از زندگی تروریست معدوم عبدالمالک ریگی ساخته شده. در این داستان جوانی اهل سیستان و بلوچستان دل به دختری تهرانی می‌بندد که با وجود مخالفت خانواده‌اش بالاخره باهم ازدواج می‌کنند، اما در ادامه اتفاقاتی پیش می‌آید که عشق رنگ دیگری به خود می‌گیرد. فیلم یک داستان سخت و امنیتی را از دریچه نگاه یک زن روایت می‌کند. زنی که ناخواسته وارد یک داستان پیچیده شده است و حالا باید تک و تنها برای نجات زندگی‌اش قیام کند. جذاب و مهیج آن‌که این روایت نعل به نعل واقعیت است و تهیه‌کننده و کارگردان آن را بر مبنای یک ماجرای واقعی ساخته‌اند. فیلم نماها و تجارب جدید و جذابی هم نصیب تماشاگر ایرانی می‌کند. تماشاگری که تاکنون به فیلم‌های ساده آپارتمانی عادت کرده است حالا با نماهای جذاب لانگ‌شاتی روبه‌رو می‌شود که هر کدام‌شان برای هیجان‌زده کردن یک سالن سینما کافی است. به همین جهت هم فرآیند دشواری را برای تولید پیش رو داشته است. از این‌رو سراغ محمدحسین قاسمی رفتیم. کسی که تهیه‌کنندگی دشوار این فیلم را به‌عهده داشته است. قاسمی در تمام لحظات ساخت (و البته زندگی) کنار آبیار بوده و هست. او البته درد دل‌هایی از حواشی سینما و برخی شرایط پیش آمده برای این فیلم دارد که مثل همیشه با آرامش از آنها سخن می‌گوید. این فیلم امروز (روز پنجم جشنواره) در کاخ رسانه جشنواره فیلم فجر به اکران عمومی درمی‌آید.

انصافا با همه جذابیت‌ها و رنگ و لعاب‌هایی که جشنواره فجر دارد شاید کسی تصورش را نمی‌کرد در وضعیت فعلی اقتصادی که خیلی‌ها هشت و نه‌شان گیر هم است و هر کسی را که می‌بینی از وضعیت اقتصادی‌اش شاکی است، سامانه فروش بلیت سینماهای مردمی جشنواره فجر به این شکل خلق‌الساعه به فروش برود و بعد از 20 دقیقه خبری از هیچ چیز نباشد! اتفاقی که البته سال‌های قبل هم افتاد و سامانه اینترنتی فروش بلیت را به قول حضرات مهندس رایانه Down کرد و از دور خارج. خب همین هم برای ما دوباره یک سوژه جدید درست کرد که جشنواره و فیلم‌های آن به غیر از ما روزنامه‌نگاران فرهنگی و سینمایی که از این راه نان می‌خوریم و معاش‌مان لنگ این رویداد است، برای باقی مردم هم آن‌گونه که ما فکر می‌کنیم بی‌اهمیت نیست و عامه مردم هم که مانند ما نفع اقتصادی در این مسائل دارند و کار و بارشان اصولا به این مسائل دخلی ندارد، درهمین وضعیت قمر در عقرب هم هنوز التفاتی به فرهنگ و هنر و سینما دارند و حرف کسانی که می‌گویند مردم فقر فرهنگی دارند را می‌کوبند طاق دیوار. خب ما هم دیدیم این وسط بهتر است چند پیشنهاد برای شما داشته باشیم و راجع به پیشنهادهایی که می‎‌کنیم کمی گپ بزنیم.

همایون شجریان بر روی اثر استاد فتح علی خان

مدت زیادی نیست که سال تحصیلی جدید آغـــــــــاز شده و دانش‌آموزان مقاطع مختلف درس و مدرسه را از سر گرفته‌اند، اما همه چیز که درس خواندن نیست و این 9ماه تحصیلی نیاز به اوقات فراغت و سرگرمی‌هایی چون سینما هم دارد.

در شرایطی که مسعود کیمیایی در چهـــــار دهــــه اخیــــــر، ضعیف‌ترین فیلم‌هایش را ساخت، در روزگاری که ناصر تقوایی فیلمی در قواره ناخداخورشید، خلق نمی‌کند، در روزگاری که محمدعلی سجادی عزلت‌نشین شده و پیروان سینمایی اصغر فرهادی، فیلمسازی با شکوه سینمای ایران را از لانگ شات به مدیوم‌شات‌های عصبی دو نفره تقلیل داده‌اند و عظمت از سینمای ایران رخت بر بسته، دو مسلک سینمایی متفاوت، دست به دست هم داده‌اند و در هیاهوی رسانه‌ای گسترده اصرار دارند حمید نعمت‌ا... بهترین فیلمساز معاصر ماست.

درهم، بی‌نظم، در آستانه اضمحلال، پرخاشگر، عصبی، ناتوان در تعریف وضع موجود، ناتوان در پیدا کردن راه حل معقول و... اینها تنها نمونه‌هایی از تصویر سینمای ایران در سال پیش‌روست به گواه آنچه در گزارش مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری آمده است، مرکزی که قاعدتا نزدیک رئیس‌جمهور و وزیر ارشاد و رئیس سازمان سینمایی است و عجیب است که اینچنین تند و تلخ به جشنواره تاخته باشد. گزارش تندی که تا امروز معترض‌ترین منتقدان دولت و سازمان سینمایی هم شبیه آن را ارائه نداده‌اند حتی با شدت و تندی چند برابر کمتر!

درهم، بی‌نظم، در آستانه اضمحلال، پرخاشگر، عصبی، ناتوان در تعریف وضع موجود، ناتوان در پیدا کردن راه حل معقول و... اینها تنها نمونه‌هایی از تصویر سینمای ایران در سال پیش‌روست به گواه آنچه در گزارش مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری آمده است، مرکزی که قاعدتا نزدیک رئیس‌جمهور و وزیر ارشاد و رئیس سازمان سینمایی است و عجیب است که اینچنین تند و تلخ به جشنواره تاخته باشد. گزارش تندی که تا امروز معترض‌ترین منتقدان دولت و سازمان سینمایی هم شبیه آن را ارائه نداده‌اند حتی با شدت و تندی چند برابر کمتر!