اشتغال زندانیان و کاهش جمعیت کیفری زندان‌ها

در سراسر جهان یکی از دلایل ارتکاب جرم و جنایت بیکاری، فقر و نداشتن شغل مناسب است که هم قبل از به زندان افتادن افراد مصداق پیدا می‌کند و هم در زمانی که آنها در زندان تحمل کیفر می‌کنند . به همین علت است که اشتغال زندانیان حین تحمل کیفر و حتی پس از آزادی یکی ازموضوعات مهم و اساسی قلمداد می‌شود.

اشتغال در زندان‌ها بویژه در زندان‌های باز، درکاهش آسیب‌های درون و بیرون زندان و در نتیجه کاهش جمعیت کیفری نقشی موثر دارد. در واقع با قرار گرفتن زندانی واجد شرایط در حالت رأی باز و اشتغال مولد، دستاوردهایی مهم برای نظام اصلاحی و تربیتی مجرمان فراهم می‌شود .از سوی دیگر، اشتغال مولد چه درون زندان و چه بیرون آن می‌تواند به رفع بخشی ازنیازهای مالی زندانی وخانواده وی در طول حبس بینجامد که این به نوبه خود به حذف بخشی از بسترهای توسعه جرم در جامعه منجر می‌شود.

اشتغال در زندان نتایج مثبتی ازجمله کاهش یاس و ناامیدی، افزایش امید به زندگی و کاهش موارد بازگشت مجدد فرد به زندان را در پی‌دارد.

حرفه‌آموزی و اشتغال زندانیان علاوه بر پر کردن اوقات فراغت آنان، زمینه اشتغال پس از آزادی را نیز تا حد زیادی فراهم می‌کند و می‌تواند نقشی ارزنده در سلامت شخصی و خانوادگی افراد داشته باشد .پویایی و سرزندگی مددجویان در زندان‌ها به اشتغال صحیح آنها بستگی دارد، از این‌رو باید با توجه به استعداد، رغبت و توانایی زندانی و با درنظرگرفتن نیازها و امکانات جامعه، شغلی مناسب برایشان پیشنهاد کرد و از این طریق به خانواده آنها نیز کمک رساند .

بنابراین به‌دلیل اهمیت اشتغال زندانیان در کاهش جرایم و آسیب‌های اجتماعی به نظر می‌رسد توجه به چند موضوع حائزاهمیت فراوان است؛ ازجمله تشویق و هدایت مددجویان به سمت تشکیل تعاونی‌های تولیدی و تقویت بنیه مالی و اعتباری مراکز مراقبت‌های بعد ازخروج استان‌ها برای اشتغالزایی مددجویان آزاد شده؛ چه بسا مراکز مراقبت بعد از خروج در کشور، حلقه تکمیل‌کننده اصلاح و تربیت و اشتغالزایی افراد آزاد شده هستند و چنانچه بین این حلقه‌های زنجیر، شکافی ایجاد شود، اثرات مثبت اقدامات پر زحمت زندان‌ها به پایان مبارکی نخواهد رسید.

مهران منتظر - مدیرعامل انجمن حمایت از زندانیان مرکز