هشدارهای جـان‌بخش

استان‌های خوزستان با 132، مازندران با 116 و گیلان با 105 فوتی بیشترین آمار تلفات غرق‌شدگی را به خود اختصاص داده بودند و استان گیلان با 2/8 درصد افزایش، تنها استانی بود که غریق‌های بیشتری نسبت به سال قبل داشت.

توجه به نکات مهم و ضروری درباره شنا می‌تواند تا حد زیادی جلوی این مرگ و میر را بگیرد.غواصان و نجات دهندگان غریق و سازمان‌های امدادی، توصیه‌های مشابهی دارند که با توجه به فصل گرما و استقبال مردم از شنا در آب‌های رودخانه و دریا و تالاب، به کار بستن آن ضروری است.

شنا در دریا را هرگز مشابه شنا در استخر ندانید. این که شنا گر ماهری هستید، ورزشکار هستید یا آمادگی بدنی خوبی دارید به این معنا نیست که می‌توانید در دریا، رودخانه و تالاب براحتی شنا کنید و مشکلی پیش نیاید.

دانستن فن شنا و داشتن مهارت زیاد، هرگز کافی نیست. باید ویژگی‌های آب دریا و سواحل را نیز بشناسید.

شوری آب دریا می‌تواند سوزش چشم دردناکی ایجاد ‌کند که سبب گم کردن مسیر در شنا گر می‌شود. ورود آب دریا به نای و ریه شبیه آب شیرین نیست و حساسیت و سرفه‌های شدیدتر ایجاد می‌کند. بنابراین منتظر هر چیزی که تمرکز شما را به هم می‌زند، باشید.

برای شنا کردن در هر آبی باید با جریان‌ها و میزان عمق و گرداب‌های آن آشنا باشید، ضمن این که در ناآرامی دریا هرگز ریسک نکنید و خود را به آب نزنید، زیرا ضربات امواج دریا یا آب‌های جریان‌دار، توان شما را از بین می‌برند و خیلی قبل از زمانی که تخمین می‌زدید، قدرت شنایتان تمام می‌شود.

به تابلوهای شنا کردن ممنوع کنار ساحل و رودخانه‌ها و سدها بسیار توجه داشته باشید، زیرا بی‌توجهی به این گونه تابلوها عواقب بسیار بدی برای مسافران بر جا گذاشته است. بیشتر از شانه وارد آب نشوید و در مناطق شناخته نشده شنا نکنید.

حتی اگر حال مصدوم خوب به نظر برسد، باز هم ممکن است مجاری هوایی وی شروع به تورم کند و چند ساعت بعد، اصطلاحا دچار غرق شدگی ثانویه گردد. کبودی صورت بخصوص لب‌ها و گوش‌ها، رنگ پریدگی و سرد شدن پوست، توقف تنفس و ضربان قلب از مهم ترین علائم غرق شدگی است.

پس از تماس با اورژانس 115 غریق را حتی در صورت احیا به درمانگاه برسانید. تا آن موقع حفظ تنفس به طور مناسب و کافی و گرم نگه داشتن فرد غرق شده ضروری است.

بی‌خطرترین راه را برای نجات مصدوم انتخاب کنید. تا می‌توانید، خودتان درون آب نروید و به طرق دیگر مثلا با یک تکه چوب، یک شاخه درخت یا به کمک دست‌های خود، او را بگیرید و بیرون بکشید، مگر این که شما دوره فنون نجات غریق را دیده باشید.

اگر شما دوره نجات غریق را گذرانده‌اید یا اگر مصدوم بیهوش شده باشد، باید به طرف غریق شنا کرده، او را با خود به طرف ساحل حمل کنید. با فرض وجود شکستگی در ناحیه گردن، موقعیت سر و گردن را برای جلوگیری از حرکت آنها تثبیت کنید.

او را طاق باز بخوابانید و اگر می‌توانید و آموزش دیده‌اید، تنفس مصنوعی و ماساژ قلب بدهید.

نجات فردی که در حال غرق شدن است، از عهده هر کسی برنمی‌آید. ممکن است به غرق شده صدمه بزنیم یا غریق در اثر شدت شوک و ترس چنان به شما بیاویزد که شما هم با او غرق شوید.

وقت را برای خارج کردن آب از ریه‌ها نباید تلف کرد، چراکه با دادن تنفس مصنوعی قوی و مناسب، تمام آب از ریه‌ها خارج می‌شود. سپس او را به پهلو برگردانید.

بیشتر در عرض دریا و نزدیک ساحل شنا کنید. به غریق نجات دل نبندید و از ساحل دور نشوید. خیلی مواقع، وقتی آنها با طی مسیر 200 متری به شما برسند، دیگر خسته شده‌اند و کار از کار گذشته است.

چاه‌های زیر آبی، مصالح و میل گرد و گل و لای و خس و خاشاکی که رودخانه با خود می‌آورد و خستگی و افت فشار و گرفتگی عضلانی از مشکلاتی است که می‌تواند سبب غرق شدن انسان شود.