علت روانشناختیاش هم این است که مردان در ذهن خود این طور احساس میکنند که زن باید بفهمد که دوستش دارم. همین که زحمت میکشم، همین که کار میکنم برای گذراندن امور زندگی؛ یعنی دوست داشتن. خودم را به زنم نشان میدهم و دلیلی ندارد آن را به زبان بیاورم. دنیای روانشناختی زن این طور است که بعد از ازدواج هم دوست دارد مرد مثل گذشته به او توجه نشان دهد و محبت کند. در عین حال مرد همچنان اصرار دارد که من رفتارهای عاطفی خودم را نسبت به گذشته بیشتر کردهام و شاید هم درست بگوید، ولی با توجه به افزایش نیاز عاطفی زن، این برابری در نزد خانم کمتر مشاهده میشود و این روند ناراحتی و اعتراض او را در پی دارد. مساله بعدی مسئولیت و درگیریهای فکری جامعه به دلیل فشارهای اقتصادی و شغلی و مالی است که باعث میشود توجه عاطفی مرد به زن نسبت به گذشته کمتر شود. ضمن اینکه نباید فراموش کنیم که مردان در ابراز عواطف خود با مشکل مواجه هستند و کمتر در مورد احساسات خود صحبت میکنند. شکل ابراز علاقه مردان با زنان تفاوت دارد.
مردان برای نشان دادن علاقهشان به فرد مورد علاقه یا همسرشان برایش خرید میکنند و کاری برایش انجام میدهند، اما ممکن است علاقه و عشقشان را به زبان نیاورند. با این حال بهتر است آقایان هم در روابط خود با همسرانشان از پیامهای کلامی محبتآمیز استفاده کنند، در مورد کارهایی که زن در طول روز انجام میدهد سوال کنند، از زیباییهای همسرشان تعریف کنند، در زمان گفتوگو نگاه شان به چشمان زن باشد و با تایید کردن حرفهایش بازخورد نشان دهند. همین رفتارهای به ظاهر ناچیز شعله خاموش عشق را در دل زن شعلهور میکند.
دکتر پرویز رزاقی - روانشناس
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد