هماکنون واردات ایران از سوئیس، کره، ژاپن، اندونزی، ویتنام و تایلند صورت میگیرد و این کشورها با این که مصرفکننده چادر مشکی نیستند، اما بازار را تشخیص میدهند و برای ایران و کشورهای عربی، پارچه چادری تولید میکنند؛ در حالی که در ایران با گذشت نیم قرن هنوز این بازار تشخیص داده نشده است!
براساس آمارهای موجود، در کشور فقط چهار کارخانه تولید چادر مشکی حجاب شهرکرد، کرپ ناز کرمانشاه، نای زرین اصفهان و نساجی یزد باف وجود دارد که متاسفانه خط تولید پارچه چادر مشکی فقط در کارخانه نساجی یزد باف فعال است و سه کارخانه دیگر تعطیل هستند.
با یک حسابی سرانگشتی متوجه میشویم چنانچه در همه این کارخانجات نیز خط تولید پارچه چادر مشکی فعال باشد تنها میتواند جوابگوی 30 میلیون مترمربع پارچه چادر مشکی مصرفی در کشور باشد و این میزان نیز به علت وجود جنس قاچاق، بازار فروش زیادی نخواهد داشت.
نقش و تأثیر مافیای واردات بر ورشکستگی کارخانجات تولیدکننده پارچه چادر مشکی در ایران محسوس و قابل لمس است. صاحب منصبانی که از واردات و قاچاق کالا در کشور نفع میبرند، نهتنها از تولید داخلی حمایت نمیکنند بلکه جلوی پای کارخانجات داخلی سنگاندازی میکنند و خطهای تولید را به ورطه تعطیلی میکشانند و کارگران آنها را
بیکار میکنند.
نمونه موفق
ندیمه فلاحپور، صاحب یک کارگاه تولید چادر مشکی و محصولات مرتبط با حجاب در استان البرز است. او کار تولید را هشت سال قبل از منزل خودش شروع کرد و حالا با تأسیس یک کارگاه بزرگ، برای 25 نفر اشتغالزایی کرده است. او مهمترین چالش کارگاهش را تهیه پارچه برای تولید چادر مشکی میداند.
خانم فلاحپور درباره چگونگی ورودش به عرصه تولید پوشاک میگوید: هشت سال قبل با خرید یک دستگاه چرخ خیاطی کار را در منزل آغاز کردم. چندی بعد یکی از دوستانم با من همراه شد و یک چرخ خیاطی دیگر در خانه مستقر کردیم. به مرور متوجه شدیم به سریدوز و وسط کار نیاز داریم و آنها نیز به ما اضافه شدند. اوایل تولید محدود و تک فروشی داشتیم، اما کیفیت و زیبایی طرحها مشتریهای عمده را برایمان جور کرد و سفارشات عمده دریافت کردیم و توانستیم کار را توسعه دهیم.
او میافزاید: با دریافت 30 میلیون تومان وام اقتصاد مقاومتی از بسیج سازندگی توانستیم تعداد زیادی چرخ خیاطی تهیه کنیم و در زیر زمین یک مسجد مستقر شویم. هماکنون 25 خانم در تولیدی مذکور مشغول به کار هستند. تولیدی ما هر ماه بیش از ده هزار چادر، روسری، شال، ساق دست و انواع پوشاک مرتبط با حجاب تولید میکند.
تولیدی مذکور به دلیل استفاده از طرحهای زیبا و در عین حال هماهنگ با فرهنگ اسلامی مشتریان زیادی دارد و به همین علت شهرت دارد. خانم فلاح پور در این باره میگوید: من خودم چادری هستم و همیشه میدانستم خانمهای محجبه ما با مشکل تهیه محصولات حجاب مواجهاند، طراحی چادرها و روسریها غالبا قدیمی و تکراری است و خانمها از این مساله رنج میبرند. به همین دلیل با علم به این خلأ تصمیم گرفتیم محصولات حجاب را با طراحی جدید و شکیل ارائه کنیم که بسیار هم مورد استقبال قرار گرفت.
ندیمه فلاحپور درباره مهمترین چالش تولید محصولات حجاب میگوید: متاسفانه پارچه چادر مشکی و پارچههای حریر که برای تولید روسری و شال استفاده میشوند، در کشور تولید نمیشوند و همه آنها وارداتی هستند. به همین دلیل واسطههایی که میتوانند مستقیم از دبی، ترکیه، ژاپن، چین و سوئیس این پارچهها را تهیه کنند، سود بسیار زیادی نصیبشان میشود و این اجناس وارداتی را به قیمت گزافی به تولید کنندگان میفروشند و در نهایت قیمت تمام شده محصول افزایش زیادی پیدا میکند.
او میافزاید: واقعا دردناک است. ما تنها مصرفکننده چادر مشکی در جهان هستیم و در عین حال تنها واردکننده پارچه مشکی! وقتی میدانیم پارچه مشکی نیاز ثابت و همیشگی بانوان ایرانی است، چرا هیچ وقت روی کارخانه تولید چادر مشکی سرمایهگذاری نمیکنیم؟ فکر میکنم برای واردات پارچه مشکی رقم خیلی کلانی ارز از کشور خارج میشود که دقیقا ضداقتصاد مقاومتی است.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد