داستان یک قاب ماندگار

خروش تاکنون چندین پرتره از رهبر فقید انقلاب نقاشی کرده است. علاوه بر این، او وصیت‌نامه عبادی و سیاسی امام(ره) را کتابت کرده است. در آستانه سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) با او گفت‌وگو کردیم.

چگونگی خلق اولین نقاشی از پرتره امام (ره)

کارهای من از امام(ره) خیلی زیاد است و تا آنجا که به یاد دارم، جز دو مورد که سفارش بود، بقیه را برای علاقه خودم به ایشان، نقاشی کردم. اولین تابلویی که از ایشان کشیدم، مربوط به روزهایی است که امام تازه به ایران تشریف آورده بودند. من هم خیلی علاقه‌مند بودم پرتره‌ای از ایشان کار کنم. این نه سفارش جایی بود و نه کسی از من خواسته بود. در همان روزها کلاس خطی که داشتم، یکی از شاگردانم از عکاسان وزارت ارشاد بود. من از ایشان خواستم عکس‌هایی که از امام(ره) دارند را برای من بیاورند تا بتوانم از میان آنها انتخاب و طرحی از ایشان را نقاشی کنم. ایشان هم چند مورد عکس برای من آوردند. از میان آنها، عکسی را انتخاب کردم که سیاه و سفید بود. در این عکس دست‌های امام پشت میکروفن مخفی شده بود، اما در یکی دیگر از عکس‌هایی که دیدم، دست‌های امام(ره) پیدا بود. این دو عکس را ترکیب کردم و در نتیجه نقاشی را با رنگ و روغن کشیدم. این تابلو نوعی پرتره با دست بود از اندام تا نیم‌تنه. درواقع چنین عکسی که من نقاشی کردم از امام وجود ندارد و من خودم آن را ساختم.

کتابت وصیت نامه امام(ره)

وصیت‌نامه امام(ره) را یکی از مدیرکل‌های آن زمان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به من سفارش دادند. بعد از ارتحال امام(ره) بود. من این وصیت‌نامه را نوشتم و بعد از روی خوشنویسی‌های من تعدادی کتاب چاپ کردند و بعد هم این کتاب نایاب شد و دیگر تجدید چاپ نشد. من کل وصیت‌نامه را با خط نستعلیق با قلم کتابت خوشنویسی کردم. این کتاب برای فروش بود و تعدادی هم به سازمان‌ها و ادارات اهدا شد. موقع نوشتن وصیت‌نامه جملات بر من تاثیر می‌گذاشت. معمولا خوشنویس‌ها وقتی متنی را می‌نویسند، زیاد به معنا و مفهومش نگاه نمی‌کنند و بیشتر از نظر فنی خوشنویسی به آن نگاه می‌کنند و می‌گذرند، اما برای خوشنویس، بعضی کارها هست که ضمن این که خوشنویسی می‌کند، از محتوا و معنای عبارات هم استفاده می‌کند و در خاطر خوشنویس می‌ماند. من زمانی که وصیت‌نامه را می‌نوشتم، مفهوم مطالبی که امام ذکر کرده بودند نظرم را جلب می‌کرد و بر من تاثیر می‌گذاشت.

چگونه پرتره امام (ره) به نخست‌وزیری رفت

قصد نداشتم این پرتره را به جایی اهدا کنم و تنها قصدم داشتن این تصویر در آتلیه شخصی خودم بود. یک روز حاج‌آقا کشفی که در آن زمان مدیر هنری موزه شهدا بودند، می‌خواستند نمایشگاهی برگزار کنند. از هر هنرمند یک اثر می‌خواستند. به بنده گفتند آیا نمونه کار برای نگهداری در موزه داری؟ من هم به ایشان گفتم که فقط همین پرتره امام(ره) را دارم. ایشان هم کار تابلو را گرفتند و به موزه بردند. من این تابلو را برای ذوق خودم کشیدم و قصد فروش آن را نداشتم، اما بعدها موزه حق‌الزحمه‌ای به من داد. بعد شنیدم تابلو را از موزه شهدا به نخست‌وزیری بردند.

کارهای اخیر

یک ماه قبل یک سفارش از یک کلکسیونر شخصی برای نقاشی چهره امام(ره) داشتم و آن آخرین پرتره‌ای بود که از ایشان کار کردم. شاید حدود 30 سال پیش من حدود 16 پرتره از انقلاب برای موزه شهدا نقاشی کردم. آنها قصد داشتند این نقاشی‌ها را در مجموعه‌ای چاپ کنند. نمی‌دانم چطور شد که چاپ نشد و کسانی هم که بخواهند بروند موزه برایشان سخت است و دسترسی ندارند. کاش این مجموعه در کتابی منتشر شود.

هفته قبل یک نقاشی از من در حراج تهران فروش رفت. این کار هم تقریبا برای 30 سال پیش است. همان مدیر کلی که وصیت‌نامه امام(ره) را سفارش دادند، این تابلوی منظره را همان زمان از من خریده بود که در حراج به فروش رفت. من هم بی‌اطلاع بودم و از طریق اینترنت و اخبار شنیدم این تابلو به فروش رفته است.