تحلیل

چه کسی انتفاضه را می‌کشد؟

این روزها همزمان است با سالروز تاسیس رژیم صهیونیستی موسوم به «روز نکبت»، اما با کاهش فعالیت‌های انتفاضه سوم، بسیاری از ناظران این‌گونه استنباط می‌کنند که این حرکت به پایان رسیده یا در حال اتمام است، زیرا تظاهرات یا حرکت‌های سازمان یافته علیه اشغالگران صورت نمی‌گیرد و حملات فردی با کارد و... نیز تا حد زیادی کاهش پیدا کرده است.
کد خبر: ۹۰۵۸۵۳

انتفاضه همیشه حرکتی خودجوش و فردی بوده است، اما این دوره از انتفاضه از همان ابتدا شاهد جزر و مدهایی بود. یکی از آنها اختلافات عمیق بین فلسطینی‌ها در مناطق گوناگون از غزه گرفته تا کرانه باختری و قدس بود.

برخی تحلیلگران و نویسندگان بخصوص آنهایی که وابسته به دولت خود گردان هستند، این شکل از مبارزه را به کلی مردود می‌دانند و می‌گویند در عرف جهان پسندیده نیست، زیرا به گفته آنها این اقدام، کودکان و جوانان فلسطینی را بدون کسب دستاوردی ارزنده به کشتن می‌دهد. این افراد به عوامل به وجود آورنده یک انتفاضه و در درجه اول به مسئولیت‌های خودشان در قبال چنین حرکتی توجه نمی‌کنند. آنها خوب می‌دانند که انتفاضه به دلیل کم‌کاری و بی‌توجهی آنها بوده است که به این شکل درمی‌آید. رهبران دولت خودگردان اساسا هر گونه مقابله با اشغالگران را رد می‌کنند. در همین حال بسیاری معتقدند این یک انتفاضه واقعی است. حرکتی که از دل مردم برآمده و بنابراین به جای سرکوب آن باید به هر وسیله ممکن آن را تقویت کرد تا بتواند با اشغالگران مقابله کند.

از این رو باید گفت مهم‌ترین عاملی که اجازه پیشرفت به این موج انتفاضه را نداد، رهبری کنونی دولت خودگردان فلسطین بود که اساسا با هر گونه حرکتی علیه اشغالگران مخالفت می‌کند. این رهبران می‌گویند انتفاضه ما را نابود کرد و درهم شکست. مقامات دولت خودگردان از همان ابتدا با این موج انتفاضه مخالف بودند و حتی برای سرکوب آن حاضر شدند با صهیونیست‌ها همکاری کنند. اختلافات بین گروه‌های فلسطینی تاثیری منفی بر استمرار این حرکت داشته است. در حالی که انتفاضه‌های اول و دوم دارای آرمان‌های بلندی بود و امید داشت که یک پیروزی بزرگ ملی را به وجود آورد، انتفاضه اخیر که از آن به انتفاضه سوم یاد می‌شد بیشتر شبیه یک موج واکنشی بود. مبارزه‌ای برای از بین بردن نومیدی‌ها و ناکام گذاشتن برخی از برنامه‌ریزی‌های اشغالگران. این انتفاضه مقامات اسرائیلی را بر آن داشت تا دیگر حرفی از آن «اسرائیل بزرگ» نزنند.

در حال حاضر هیچ راه‌حلی ملی در افق فلسطین به چشم نمی‌خورد. نه راه‌حل یک دولت و نه راه‌حل دو دولت. مهم‌ترین اولویت در شرایط کنونی حفظ اصل مساله فلسطین و زنده نگهداشتن آن است. فلسطینی‌ها باید بتوانند دستاوردهای گذشته‌شان را حفظ و نقطه ضعف‌های خود را ترمیم کنند. اعلام حضور فلسطینی‌ها به هر شکلی در بقایای سرزمین‌شان موجب ناکام گذاشتن صهیونیست‌ها و خنثی شدن توطئه‌هایشان خواهد بود.

واقعیت این است که ما هنوز در بطن یک جنگ طولانی به‌سر می‌بریم. هنوز فرصتی مناسب برای حل قضیه فلسطین فراهم نشده است. بنابراین هر گونه چانه‌زنی در شرایط کنونی به ضرر فلسطینی‌ها و به معنای ایجاد شکاف‌های بیشتر بین گروه‌های فلسطینی است. همه این اختلافات و کشمکش‌ها به ضرر مساله فلسطین تمام خواهد شد و کار را به جایی می‌رساند که سرانجام آرمان فلسطین به دست صاحبانش از بین برود. / السفیر

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها