این میکروماهی با استفاده از فناوری چاپ نوری متوالی و در اندازه میکرو ساخته شده است. در این شرایط نور ماورای بنفش به روی مواد حساس به نور تابانده میشود که آن را سفت و منجمد میکند.
میکروماهیها با هربار تابش نور روی لایهای از مواد فوق ساخته شدند. این فرآیند کمک میکند تا نانوذرات در مکانهای مختلف قرار گرفته و ویژگیهای خاصی تولید کنند. در بخش پایینی بدن میکروماهیها - دم آنها – نانوذراتی از جنس پلاتین وجود دارد که با استفاده از محلول پراکسید هیدروژن نیروی لازم را برای حرکت میکروماهی به سمت جلو تامین میکند و اکسید آهن قرار گرفته روی سرشان، امکان کنترل میکروماهی با استفاده از آهنربا را میدهد. کل فرآیند بدون وجود موادشیمیایی مضر و در عرض چند ثانیه انجام میشود.
یکی از این محققان میگوید: «برای ساخت این شناگران میکروسکوپی که ساختار هندسی پیچیدهای دارند و در عین حال از تار موی انسان نازک ترند، از طبیعت الهام گرفتهاند. ما میتوانیم بهراحتی چند عملکرد مختلف را درون این شناگران رباتیک قراردهیم.»
این محققان برای آزمایش میکروماهیهایشان، پس از ساخت میکروماهی، درون آن نانوذراتی از جنس پلی دیاستیلین که مواد سمی را از بین میبرد جاسازی کردند و میکروماهی را داخل محلولی سمی گذاشتند. وقتی این نانوذرات با مواد سمی ترکیب شدند از خود نور قرمز متصاعد کردند و به این ترتیب این گروه تحقیقاتی توانستند عملیات سمزدایی ماده را به وسیله درخشش نور قرمز ببینند.
بنابر اعتقاد این محققان، این روش آزمایش، آزمودن طرحها و عملکردهای متفاوت این میکروماهیها را آسان کرده است و آنها میتوانند درون این ساختارهای کوچک، مواد کاربردی جدیدی جاسازی کنند. شاید در آیندهای نهچندان دور میکرورباتهای جراحی ساخته شود که بتوانند عملیات جراحی را ایمن و دقیقتر انجام دهند.
منبع: Focus
مترجم: نادیا زکالوند
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد