توافق هسته ای با ایران موفقیتی بزرگ برای اوباما

ایزابل لاسر در گزارشی که در پایگاه اطلاع رسانی لوفیگارو منتشر شد، می نویسد، موضوع برنامه هسته ای ایران 12 سال به طول انجامیده است، اما این بار قدرت های بین المللی و تهران وارد مرحله نهایی شده اند.

مذاکرات که این هفته در مونترو سوئیس از سر گرفته می شود قرار است به توافقی سیاسی در پایان مارس و توافقی فنی تا سه ماه بعد از آن، منجر شود. چالش ها هنوز همان چالش های گذشته است، گروه شش (1+5) شامل پنج عضو دائم شورای امنیت به همراه آلمان می خواهند اطمینان یابند که تهران برنامه هسته ای مخفی ندارد، این در حالی است که تهران نیز لغو تحریم ها و کسب مجوز ادامه فعالیت های هسته ای غیرنظامی خود را خواستار است.

در ادامه این گزارش آمده است:پس از ماه های طولانی بن بست، بخت واقعی برای دستیابی به توافقی که به این بحران بزرگ پایان دهد، وجود دارد. باراک اوباما رییس جمهوری آمریکا که از زمان ورودش به کاخ سفید ناکامی هایی را تجربه کرده است، تصمیم دارد موفقیتی بزرگ در سیاست خارجی کسب کند.

وی حتی خود را آماده کرده در برابر کنگره جمهوری خواهی که بی اعتمادی خود را در مورد روند مذاکرات پنهان نمی کند و در اندیشه تصویب تحریم های تازه است، از حق وتو استفاده کند. در سوی دیگر، حسن روحانی رییس جمهوری که با وعده لغو تحریم ها انتخاب شد از مقامات بسیار مردد (در مورد توافق) خواسته است تا از تلاش هایش برای دستیابی به توافق هسته ای حمایت کنند.

این گزارش می افزاید: با این حال موانع بسیارند. از ماه نوامبر تا کنون پیشرفت های اندکی در مورد مسئله غنی سازی اورانیوم حاصل شده است. اما بر پایه پیش بینی منابع نزدیک به مذاکرات، هنوز تا دستیابی به توافق فاصله است. پژوهش و توسعه، مسئله مهم دیگری که هنوز به نتیجه نرسیده است. اگر توان هسته ای ایران در وضعیت کنونی باقی بماند و اگر برنامه هسته ای به اندازه ای که از سرگیری آن ناممکن باشد، محدود نشود، توافق حاصل هیچ نتیجه ای نخواهد داشت و به گفته یک منبع نزدیک به مذاکرات، گویی هیچ کاری صورت نگرفته است.

پیشرفت ها در مسئله تحریم ها نیز متوقف شده، ایران خواستار لغو همزمان همه تحریم ها از جمله تحریم های اقتصادی است اما قدرت های بین المللی می خواهند زمان بیشتری برای لغو تحریم ها بگیرند.

به منظور افزایش بخت موفقیت، متقاعد کردن جمهوریخواهان آمریکا و اتخاذ مواضع بازتر از سوی ایران، توافق پایان مارس می تواند شکل یک توافق شرافتمندانه را داشته باشد؛ سندی غیررسمی و محرمانه اما آنچنان دقیق که راه ادامه مذاکرات را تا مهلت نهایی پایان ژوئن (تیر ماه) باز نگاه دارد.

از سوی دیگر کارشناسان پیش بینی می کنند که یک شکست همانند یک توافق نه چندان محکم به بروز بی ثباتی در منطقه منجر می شود. (ایرنا)