سرعتی فراتر از نور

حتی اگر سرعت یک فضاپیما را تا نزدیک به سرعت نور افزایش دهیم، سفر به نزدیک‌ترین ستاره که در فاصله 4.3 سال نوری از سیاره ما واقع شده است بیشتر از یک دهه طول می‌‌کشد. تحقیقاتی که لیجون وانگ از دانشگاه پرینستون سال 2000 و همچنین محققان آلمانی سال 2007 انجام دادند نشان داد که نور گاهی قوانین مربوط به سرعت خود را نقض می‌کند. در مورد اول با وجود این‌که دانشمندان قبول داشتند که سرعت هیچ جرم یا اطلاعاتی از سرعت نور تجاوز نمی‌کند، سرعت پرتاب یک پالس از نور (یک گروه از امواج بدون جرم) از این سرعت فراتر رفت. به نظر می‌رسد در فضایی که شرایط خلأ در آن حاکم نیست پالس‌های نور با اندازه‌های متفاوت سرعت عجیبی دارند، اما در واقع این سرعت برای دسترسی به ستارگان کمکی نمی‌کند. تحقیقاتی که سال 2007 صورت گرفت بسیار بحث‌برانگیز است و در نهایت برخی از فیزیکدانان درخصوص نهایت سرعت نور متقاعد نشدند.

به گفته پروفسور جرالد کلیور با توجه به‌مسائل مطرح‌شده در فیزیک کوانتوم به نظر می‌رسد اطلاعات بتوانند سریع‌تر از سرعت نور منتقل شوند. زمانی که خواص یکی از ذرات جفت اندازه‌گیری می‌شود، به نظر می‌رسد ذره دوم که به طور همزمان خصوصیات مشابه دارد بدون در نظر گرفتن فاصله، ذرات را از هم جدا می‌کند. سال 2007 دانشمندان رکورد مسافت برای به دام انداختن فوتون‌ها را حدود 144 کیلومتر فاصله بین دو جزیره از جزایر قناری ثبت کردند.

مارک میلیس، محقق سابق ناسا معتقد است ‌یافته‌های جدیدی در علم فیزیک رخ خواهد داد. او به دو پدیده تاریک اشاره می‌کند: انرژی تاریک، یا نیرویی که سریع‌تر از هر سرعتی باعث بزرگ‌شدن کیهان می‌شود و مواد تاریک که خاصیت عجیب آنها به گونه‌ای است که هنگام چرخش کهکشان‌های دوار مانع ریخته شدن محتویات آنها می‌شود. بعلاوه می‌توان به واقعیت انبساط کیهان با سرعتی بیش از سرعت نور کمی پس از رویداد مهبانگ (Big Bang) اشاره کرد.

Popularmechanics / مترجم: ندا ابوطالبی‌راد