اداره کل نظارت بر تنوع شناخت کشور تاسیس می‌شود

سیاست روز : اداره کل نظارت بر تنوع شناخت کشور تاسیس می‌شود

این عبارت از کیست و در چه راستایی بیان شده است؟
در سنت عرفا محاسبه، کلید حرکت تعاملی است و دلیل آن این موضوع است که انسان را با هستی مواجه می‌کند از این‌رو پرسش اساسی برای همه در دنیا این است که چرا بوجود آمدیم و این مورد انسان را در جاده اصلی زندگی قرار می‌دهد.
الف) علامه مجلسی - در راستای تاکید بر دو اصل حرکت جوهری و حرکت عرضی -
ب) یورگن هابرماس - در راستای اهداف آفرینش و مساله اومانیسم -
ج) شیخ شهاب‌الدین سهروردی - در راستای فلسفه اشراق و عرفان‌مداری الهی -
د) برادر علی لاریجانی - در راستای همینجوری در همایش نقش پژوهش در فرایند قانونگذاری کشور-

انسان باید خود را در معرض این پرسش اساسی قرار دهد که چرا بوجود آمده و اگر خود را مواجه این پرسش کند می‌تواند اشکالات را مرتفع کند.
سوال فلسفی فوق یادآور کدام یک از گزینه‌های زیر است؟
الف) اول "مرغ" بوده یا "تخم‌مرغ"؟
ب) لب، لب من، لب، لب تو، باقالی به چند من؟
ج) علم بهتر است یا ثروت یا هر دوتا؟
د) از کجا آمده‌ام آمدنم بهر چه بود / به کجا می‌روم آخر ننمایی وطنم؟

اداره کشور جزو مشکل‌ترین شناخت‌ها است و چون در اداره کشور تنوع شناخت وجود دارد.
با توجه به این اظهار‌نظر کدام یک از گزینه‌های زیر به ساختار مجلس شورا اضافه می‌شود؟
الف) اداره کل نظارت بر تنوع شناخت کشور
ب) معاونت امور شناخت و تنوع کشور
ج) سازمان رفع اشکالات شناخت امور کشور و تنوعات سالم
د) مرکز امور پژوهش‌های بنیادین تنوع شناختی با نان اضافه

اعتماد: فرصتی برای تامل و درنگ

معاون وزیر بهداشت آمار داده است که در سال ٩١، بالغ بر ٢٢٠ هزار جنین، به طور غیرقانونی سقط شده است. ضمن اینکه به طور متوسط سالی ٤٤٠ هزار فرصت فرزندآوری از بین می‌رود. (معنی این دومی را بنده خیلی نمی‌فهمم و نمی‌دانم به لحاظ علمی دقیقا چه اتفاقی می‌افتد که فرصت از بین می‌رود اما از فحوای کلام می‌فهمم که یک جای کار ایراد و اشکال دارد که ملت از فرصت پیش آمده حسن استفاده را نمی‌کنند. ضمن اینکه هر طور حساب می‌کنم این رقم یک‌دهم، بلکه یک‌صدم فرصت واقعی سوخت رفته است. بگذریم و وارد معقولات، بلکه محسوسات نشویم. ) اما به نظرم آن آمار اول به‌شدت تامل‌برانگیز و قابل ملاحظه است. من از آمار سقط و کورتاژ در دنیا بی‌خبرم و نمی‌دانم آیا ما از غربی‌ها جلوتریم یا عقب‌تر.
ظاهرا هر وقت پای مشکل و ایراد و بزه و جنحه‌یی پیش می‌آید بحث غرب و شرق هم به میان کشیده می‌شود و مقایسه صورت می‌گیرد. مقایسه البته در بعضی موارد بد نیست و روشن می‌کند که ما کجای کاریم و چقدر از دنیا عقب هستیم یا جلو، اما با توجه به شرایط فرهنگی و آموزه‌های دینی و عادت‌های ایرانی، چه ٢٢٠ و چه ١٠، زشت و زننده است و مایه آبروریزی برای بزرگ و کوچک این مملکت است.
به قول شاعر کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنی. اگر زمان شاه از این خبرها بود حتما مورد اعتراض اخلاق گرایان قرار می‌گرفت و فریاد اعتراض افسوس و دریغ از هرسو بلند می‌شد اما این اتفاق فعلا در مملکتی افتاده که ٣٠ سال کار فرهنگی در آن صورت گرفته و در مدارس و دانشگاه‌هایش تعلیمات دینی تدریس شده و معلمان امور تربیتی روی ذهن و دل بچه‌ها کار کرده‌اند و تلویزیون و سینما و کتاب و مجله به‌شدت کنترل شده‌اند که یک وقت بدآموزی نداشته باشند و حرف و کار زشت یاد کسی ندهند. آنها که بچه می‌اندازند ٥٠ ساله و ٦٠ ساله نیستند که توسط فرهنگ منحط طاغوت بالنده شده باشند بلکه ٣٠ ساله‌هایی هستند که در فضای پاستوریزه و کنترل شده چشم گشوده‌اند و همواره از ماهواره و ویدیو و آموزه‌های غربی پرهیز داده شده‌اند.
من بدبین نیستم و پیرامونم را سیاه و تیره نمی‌بینم اما وقتی آمار کورتاژ غیرقانونی را با آمار دیگر بزه‌ها جمع می‌زنم به این نتیجه می‌رسم که ما یا داریم سورنا را از سمت گشادش می‌زنیم یا روش و منش‌مان اشکال اساسی دارد. کافر همه را به کیش خود نمی‌پندارد و من هم با یک مشت بچه انداز وخلافکار، خروار ملت را بدنام نمی‌کنم و این گناهان را به همه تعمیم نمی‌دهم. اما معتقدم که ما در تربیت نسل جدید مشکل داریم و با وجود راه‌های قهری و کنترلی و تشویقی، نمی‌توانیم آمار جرم و بزه را پایین بیاوریم. جالب اینجاست که حاضر نیستیم قدری تامل کنیم و اقدامات فرهنگی و اعتقادی‌مان را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهیم.
همین چند سال پیش یادم هست که بنا به توصیه یکی از معلمان اخلاق نهضتی راه افتاد که علیه سقط جنین فیلم بسازند و بدی‌ها و زشتی‌های این کار را نمایش دهند. اتفاقا فیلمسازان صاحبنامی هم در این پروژه وارد شدند و چندین فیلم مهم ساختند. اما آیا این پروژه‌ها مفید فایده هم بودند و تاثیری هم بر تماشاچی‌هایش گذاشتند؟ اصلا آیا مکانیسمی داریم که بفهمیم فعالیت‌های فرهنگی‌مان نتیجه بخش هستند یا نه؟ آیا جایی هست که بررسی کند ببیند کتاب‌های تعلیمات دینی دین بچه‌ها را زیاد می‌کنند یا کم؟ آیا نهادی، سازمانی، ارگانی وجود دارد که روی رفتارهای کنترلی و قهری تامل کند و جوانب را بسنجد و به ما بگوید که آیا در این راه توفیقی حاصل کرده‌ایم یا نه؟
بالاخره از کیسه ملت پولی هزینه شده و خوب است که حساب و کتاب شود و به ما گزارش دهند که آیا این ارقام توانسته‌اند در اسلامی شدن و اخلاقی شدن کشور موثر بیفتند؟ آن جمله معروف امام خمینی که ما مامور به تکلیفیم، مربوط به موضوعات دیگری است و در اداره فرهنگی کشور نمی‌شود به نتیجه وقعی ننهاد.
هم ایشان به صراحت در تحریرالوسیله فرموده‌اند که امر به معروف و نهی از منکر ناظر به حصول نتیجه است و اگر اطمینانی به حصول نتیجه نباشد باید در چنین اقدامی تردید و تامل کرد. با این حال ما با جدیت و شدت به رفتارهای بعضا بی‌حاصل فرهنگی‌مان ادامه می‌دهیم و کاری هم به نتیجه‌اش نداریم. با حجاب مقابله می‌کنیم حتی اگر به بی‌حجابی دامن بزند. با مواد مخدر و مشروبات الکلی مبارزه می‌کنیم، حتی اگر روزبه‌روز آمار شرب خمر و استفاده از مواد مخدر بیشتر شود. برای سقط جنین فیلم می‌سازیم و کاری نداریم که سالی ٢٢٠ هزار جنین سقط می‌شود. گویی ما اهل همه‌چیز هستیم جز تامل و درنگ.

کیهان : شیر یا روباه؟!(گفت و شنود)

گفت: رسانه‌های غربی با سر و صدای زیاد اعلام کرده‌اند یکی از کسانی که در استرالیا عده‌ای را گروگان گرفته و به زور اسلحه آنها را وادار به برافراشتن پرچم داعش کرده بود، ایرانی‌الاصل است.
گفتم: خب! که چی؟ مگر شاه معدوم و هویدا و سران فتنه و سران نفاق ایرانی‌الاصل نیستند که در خدمت آمریکا بوده و هستند؟
گفت: می‌گویند این شخص از مخالفان جمهوری اسلامی است که به استرالیا پناهنده شده بود.
گفتم: پس عامل خود استرالیا‌یی‌هاست. ضمن آن که برخی از اتباع استرالیا رسما عضو داعش هستند و زن و کودک را سر می‌بُرند ولی ایران اصلی‌ترین دشمن داعش و سرکوب‌کننده پیروز تروریست‌های اجاره‌ای است.
گفت: پس این سر و صداها برای چیست؟! یعنی این اندازه شعور ندارند که سنگ روی یخ می‌شوند؟
گفتم: چه عرض کنم؟! دوستان شخصی که برای دزدی رفته و دست خالی برگشته بود از او پرسیدند شیری یا روباه؟ و یارو گفت؛ مگه خر چه عیبی داره؟!