بیمارانی که شکار مرگ می‌شوند

اگر چه این مشکلات حرف تازه ای نیست اما شاید بیان آن از سوی مسئولان بزرگ ترین نهاد متولی بهداشت و درمان کشور و اذعان به ناتوانی رفع آنها به دلیل مشکلات مادی همچنین درخواست کمک از خیران سخنی است که جای تامل بسیار دارد.

بی توجهی به این گزینه تا وقوع حوادثی که نیاز به چنین تجهیزاتی دارد مانند واقعه اتش سوزی مسجد ارگ یا اسیدپاشی نیز شاید نقطه ضعفی است که بیاد به فکر چاره ای برای آن بود.

مشکلات در بخش سوختگی و روانی بیشتر است

به هر حال موضوع نبود بیمارستان و کمبود تخت‌های سوختگی یک مشکل بزرگ برای وزارت بهداشت است، به طوری‌که پس از سپری کردن چندین دهه وزارتخانه به این فکر افتاده تا دست کمک به سوی خیرین دراز کند؛ چرا که معتقد هستند اعتبارات در راستای بازسازی و تجهیز چنین مراکز درمانی محدود است.

جالب اینجاست وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درباره کمبود بیمارستان‌ها و تخت‌های سوختگی گفت: مشکلات موجود در بخش سوختگی، روانی و سوانح نسبت به سایر رشته‌ها بیشتر بوده، به طوری که بارها این موضوع اعلام شده است. شاید به همین دلیل است که حسین قاضی‌زاده هاشمی از افراد خیر و سازمان‌هایی که در سایر حوزه‌ها، سرمایه گذاری می‌کنند، درخواست کمک دارد.

اعتباراتی برای توسعه بیمارستان‌های سوختگی نداریم

نکته مهم اینکه به گفته وی متاسفانه وزارت بهداشت اعتباراتی را برای توسعه این مراکز درمانی و تجهیزات مورد نیاز آن در نظر نگرفته نشده است، در حالی که یکی از نیازهای ضروری توسعه، نوسازی و بازسازی بیمارستان‌های موجود در کشور است، این در حالی است که شهرها بدون پیوست سلامت توسعه یافته اند و انتظار می‌رود تا شورای شهرها به ویژه در کلانشهرها قدم‌های عملی و موثر بردارند.

قاضی زاده هاشمی در میان صحبت های خود گله ای هم شاید از سرمایه گذاران شاید هم از سازمان هایی که می توانند به نحوی بازوی کمکی برای این وزارتخانه باشند دارد، اینکه چه طور می‌شود در شهر تراکم بفروشیم و در عین حال در حوزه سلامت هیچ سرمایه گذاری و اقدامی نکنیم، در حال حاضر نیز کمبودهای بسیاری در زمینه تخت‌های بیماران روانی و سوختگی وجود دارد و در مقوله سوانح که سومین علت مرگ ایرانیان است که باید در این عرصه به حوزه سلامت کمک کرد.

مرگ سالانه سه هزار نفر در کشور بر اثر سوختگی

اگر قرار باشد پروژه های موجود در وزارت بهداشت با همان روند قبلی و کمک های دولتی پیش رود، حداقل 35 سال طول می‌کشد تا به اتمام برسد، بنابراین برای اتمام هرچه سریع تر این برنامه ها باید خیرین در این کار به وزارت بهداشت کمک کنند.

این ها اظهار نظرهای وزیر بهداشت شاید هم گلایه هایش از بودجه ها و اعتبارات دولتی یا متولیان این امر است.

سخن دیگر اینکه وزارت بهداشت اقداماتی در قالب خلق ثروت و مشارکت با بخش‌های خصوصی همچون احداث و راه ‎های زنجیره‌ای انجام داده که متاسفانه با مخالفت عده‌ای روبه‌رو شده است. در حقیقت نباید منتظر کمک دولت بود، همه باید کمک کنند، چرا که اگر در انتظار مسیرهای دولتی بمانیم چندین دهه طول می‌کشد تا این مشکلات حل شده و به سرانجام برسد.

بسیار جالب است که بدانید سالانه سه هزار نفر در کشور بر اثر سوختگی و استاندارد نبودن بیمارستان‌های سوختگی، نداشتن بودجه کافی و کمبود نیروی انسانی، درمان‌های سوختگی ناقص بوده منجر به مرگ بیماران می‌شود. متاسفانه تخت‌های بیمارستان‌های سوختگی کشور همیشه اشغال است، به‌طوری‌که بیماران مجبور هستند در یک اتاق با چند نفر بستری شوند که احتمال عفونت زیاد شده و درمان‌ بیماران ناقص شود.

استاندارد نبودن بیمارستان‌های سوختگی در کشور

در این میان اما چه کسی باید در هنگام تخصیص بودجه به کمک نهاد متولی این امر بیاید و دولت مردان را در این زمینه یاری کند؟ به طور قطع در این زمان نمایندگان مردم در خانه ملت مهمترین نقش را باید ایفا کنند. اینکه ضمن شناخت نیازها در حوزه های مختلف فکری برای رفع آن کنند. براین اساس چالش‌ها و مشکلات موجود در این حوزه منجر شده تا به سراغ بهارستان نشینان برویم و این موضوع را از شهلا میر گلوبیات، عضوکمیسیون بهداشت جویا شویم.

به عقیده وی نیز در حال حاضر دو بیمارستان سوختگی در پایتخت وجود دارد که بسیار قدیمی است و با وجود بازسازی شرایط استاندارد را برای بیماران سوانح سوختگی ندارد. همچنین تجهیزات لازم برای درمان این قشر مناسب نیست.

آن هم در شرایطی که وضعیت جسمانی این افراد مستعد عفونت است. به باوری وی استاندارد نبودن بیمارستان‌های سوختگی سبب خواهد شد تا احتمال بروز مرگ و میر به دنبال عفونت در این دسته از بیماران افزایش یابد. در نتیجه هر چه سریع‌تر باید استانداردهای لازم برای بیمارستان‌ها و مراکز درمانی ویژه این قشر تامین شود.

عضو کمیسیون بهداشت ودرمان مجلس شورای اسلامی با اشاره به این که نیاز به یک بیمارستان مرجع و مجهز سوانح سوختگی به خوبی احساس می‌شود و وزارت بهداشت باید این کار را انجام دهد، گفت: در حقیقت باید افرادی که به هر دلیلی دچار سوختگی می‌شوند، به این مرکز درمانی ارجاع داده شود تا تمامی اقدامات درمانی برای آنها صورت گیرد. اما متاسفانه به دلیل محدودیت مالی امکان ساخت و تجهیز این گونه بیمارستان‌ها در حال حاضر وجود ندارد.

خیرین به کمک بیایند

میرگلوبیات با بیان اینکه قرار بود دانشگاه علوم پزشکی با کمک مجمع خیرین یک بیمارستان سوانح و سوختگی مجهز در تهران راه اندازی کند، به میزان می گوید که متاسفانه تاکنون اقداماتی در این راستا صورت نگرفته، این در حالی است که بیمارستان سوانح و سوختگی استاندارد و مجهزی در کشور وجود ندارد. در واقع خیرین با توجه به امکانات موجود باید تمام تلاش خود را در راستای احداث بیمارستان و تجهیز آن انجام دهند تا شاهد کاهش مرگ و میر در این دسته از بیماران باشیم.

کشور نیازمند 2 هزار تخت سوختگی است

اما اینکه در حال حاضر چه تعداد تحت سوختگی در کشور وجود دارد و به چه تعداد تخت در کشور نیاز داریم؟ پرسشی است که باید پاسخ آن را از مسئولان بزرگترین نهاد سلامت کشور شنید. به گفته حمیدرضا خصالی، کارشناس ارشد دفتر مدیریت بیمارستانی و تعالی خدمات بالینی وزارت بهداشت در کشور تنها 957تخت بستری سوختگی وجود دارد که با توجه به نیاز‌های موجود، این تعداد باید به 2هزار تخت افزایش یابد. از سوی دیگر در کشور تنها 100 تخت‌ آی‌سی‌یوی سوختگی وجود دارد که این میزان تخت با توجه به نیاز موجود باید به 500تخت افزایش یابد. در مجموع در ایران تنها 7بیمارستان تک‌تخصصی سوختگی وجود دارد.

جالب اینجاست حسن واعظی، رئیس اداره اورژانس بیمارستانی وزارت بهداشت هم با وی موافق است. البته نباید از این نکته غافل شد که تخت‌های مربوط به بیماران سوختگی جزو گران‌ترین تخت‌ها بوده ضمن اینکه در حقیقت بیماران سوختگی به‌خدمات پرستاری خاص، تخت‌های ویژه و فضای خاص بیمارستانی نیاز دارند.

به هر حال نباید از این نکته به سادگی گذشت که تخت‌های بیماران سوختگی باید افزایش یابد. در حقیقت سیستم تاسیسات و تجهیزات مربوط به سوختگی در بیمارستان‌های سوختگی، همچنین بخش‌های سوختگی در بیمارستان‌ها باید تجهیز شوند که البته تجهیز آنها بسیار هزینه‌بر است و نیاز به اعتبارات خاص و ویژه دارد.

با این وجود دراینجا سئوال دیگری مطرح می شود، آیا وزارت بهداشت نمی تواند این مورد را نیز در زیر مجموعه طرح تحول سلامت بگنجاند و از بودجه ای که برای این طرح دریافت کرده کمی هم به این امر اختصاص دهد تا جان درصد بالای از بیمارانی که دچار سوختگی شده اند را نجات دهد. به عبارتی زمانی که می توان با خرید و راه اندازی تخت‌های سوختگی‌ استاندارد مانع از فوت بیماران دچار سوختگی‌های 80 درصد شد چرا باید به این موضوع بی اعتنا بود یا آن را در اولویت های آخر قرار داد.

اگر چه قاضی زاده هاشمی با بیان اینکه قرار است برخی از مراکز آموزشی و بیمارستان‌هایی را که در اختیار این وزارتخانه است به فروش برسد تا از قبل آن تخت‌های سوختگی افزایش دهیم سعی می کند به تلاش هایی صورت گرفته اشاره کند، اما باز این ابهام وجود دارد که آیا این کار و فروش بخش ها و امکانات دولتی به سرماگذاران آن هم در شرایطی که هزینه های درمانی ر مراکز خصوصی بسیار بالاست اقدامی منطقی است؟

به هر حال امیدواریم روزی شاهد باشیم تا شاید گوشه‌ای از چالش‌های حوزه سلامت از بین رود و دیگر شاهد این موضوع نباشیم که بیماری براثر نبود استاندارهای لازم در بیمارستان‌‎های خصوصی جان خود را از دست دهد. به طور قطع شاید اگر کمی مسئولان برگزاری برخی همایش ها و برنامه های نمادین را را قلم بگیرد بتواند اعتبارات آن را صرف رفع چنین مشکلاتی کند و دیگر نیازی به فروش مراکز آموزشی و بیمارستانی نباشد.(میزان)