سرنخ‌هایی از منشأ حیات در زمین

به گزارش گاردین، کشف مولکول‌های مواد آلی در این دنباله‌دار می‌تواند دربردارنده سرنخ‌هایی درباره مواد شیمیایی اولیه‌ای باشد که در ابتدای پیدایش کره زمین از طریق برخورد یک دنباله‌دار با زمین وارد سیاره خاکی ما شده است.

در حالی که بسیاری از علاقه‌مندان به فضا تا چند روز پیش از ادامه ماموریت کاوشگر سطح‌نشین فیله ناامید شده بودند و عده‌ای نیز آن را ماموریتی نه‌چندان موفق و فقط ماجراجویی فضایی اروپایی‌ها تلقی می‌کردند، حالا با انتشار این یافته ارزشمند، نگاه‌ها بار دیگر به ارزش این ماموریت فضایی متهورانه چرخیده است.

این یافته نتیجه ارزیابی و تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده از ابزاری موسوم به «کوساک» بوده که روی کاوشگر نصب شده است.

این ابزار از طرف پژوهشگران آلمانی و با هدف به اصطلاح «بو کشیدن اتمسفر» بسیار رقیق دنباله‌دار در این ماموریت مشترک با آژانس فضایی اروپا طراحی و ساخته شده است.

محققان اکنون در حال بررسی و تحلیل داده‌ها هستند تا بتوانند ساختار این ترکیبات آلی را مورد بررسی قرار دهند.

ساختار چنین مولکول‌هایی می‌تواند از ترکیبات ساده‌ای مانند متان یا متانول تا ترکیبات پیچیده‌تری مانند اسیدهای آمینه که واحد ساختمانی پروتئین‌هاست متغیر باشد.

این کاوشگر به اطلاعاتی درباره مواد تشکیل‌دهنده سطح دست دنباله‌دار 67 پی / چریوموف ـ گراسیمنگو دست یافته است؛ اما لازم است درباره ماهیت مولکول‌های آلی که فیله موفق به کشف آن شده تحلیل‌های گسترده‌تری انجام شود.

دنباله‌دارها حاوی برخی از بکرترین مواد موجود در منظومه شمسی هستند که قدمت آنها به بیش از 4.5 میلیارد سال می‌رسد.

در مطالعات قبلی مشخص شده بود بقایایی از مواد آلی در گرد و غبار موجود در اتمسفر دنباله‌دارها دیده می‌شود.

حالا در یک ماموریت فضایی، ربات سفیرمان در فاصله 500 میلیون کیلومتری از ما نمونه‌های عینی آن را اندازه‌گیری کرده است.

گفته می‌شود شاید مولکول‌های آلی برای نخستین‌بار از طریق دنباله‌دارها به زمین منتقل شده باشد.

مطالعات و یافته‌های انجام شده در این زمینه می‌تواند به حل چنین معماهایی که ذهن بشر کنجکاو را به خود مشغول کرده، پاسخ گوید و از نقش دنباله‌دارها در شکل‌گیری حیات زمینی پرده بردارد.

کاوشگر فیله که بیست و یکم آبان برسطح دنباله‌دار نشست،‌ هنگام فرود با مشکلی مواجه شد که در نهایت به استقرار آن در سایه یک صخره و در نتیجه محدودیت در بهره‌گیری از نور خورشید برای شارژ باتری‌هایش منتهی شد.

گرچه فیله اکنون با زمین در تماس نیست، اما دانشمندان سازمان فضایی اروپا همچنان امیدوارند زمانی که این کاوشگر به خورشید نزدیک‌تر شد، با تغییر موقعیت دنباله‌دار نسبت به خورشید و امکان نورگیری بیشتر فرصت برای شارژ باتری‌ها فراهم ‌شود تا بتواند با این کاوشگر در تماس باشد.

فضاپیمای رزتا چند ماه پیش از فاصله 200 کیلومتری از این دنباله‌دار درباره گازهای موجود در اتمسفر آن به نتایجی دست یافته بود.

در آزمایش‌های اولیه، آب، مونواکسیدکربن و دی‌اکسیدکربن ردیابی شده بود. همچنین ردپایی از آمونیاک یا متان و متانول نیز در محیط این کوه یخی چهار کیلومتری یافت شده بود.

به گفته دانشمندان بررسی‌های اولیه نشانه‌هایی از وجود ترکیب آلی فرمالدهید و مولکول‌های دیگری مانند دی‌اکسیدگوگرد و سولفید هیدروژن را مورد تائید قرار داده بود. شاید بزرگ‌ترین کشف این ماموریت به یافتن نشانه‌هایی از اسید‌های آمینه در این دنباله‌دار منجر شود.

فرانک فراهانی‌جم - گروه دانش