کارگردانی که با «گاندی» ماندگار شد

به خاطر آن فیلم هم در مقام کارگردان همه جوایز معتبر آن روز سینما را درو می‌کند، از جمله هشت اسکار.

لرد ریچارد آتنبرو ، کار در سینما را با بازی در فیلمی از دیوید لین کارگردان شهیر انگلیسی آغاز کرد. با «فرار بزرگ» در کنار دیوید مک‌کوئین در خاطره‌ها ماند.

پس از فرار بزرگ، بازی‌های اتنبرو قدرتمندتر از گذشته شد و در سال ۱۹۶۴ به خاطر بازی در دو فیلم «نشست در یک بعدازظهر مرطوب» و «تفنگ‌های باتاسی» جایزه با اعتبار بافتا را دریافت کرد.

سال ۱۹۶۵ اتنبرا و در فیلم «پرواز بر فراز فونیکس» رابرت آلدریچ بازی کرد. سال ۱۹۶۹ برای اولین بار در مقام کارگردانی قرار گرفت و فیلم «اوه چه جنگ دوست داشتنی» را ساخت.

دهه 70 در فیلم «شطرنج بازها»ی ساتیا جیت‌رای نقش‌آفرینی کرد. در دهه 80 از دنیای بازیگری کناره‌گیری و سه فیلم را کارگردانی کرد.

گاندی با بازی بی‌نظیر بن کینگزلی در سال ۱۹۸۲ یکی از آنها بود. سال ۱۹۹۲ بار دیگر تصمیم به ساخت فیلمی درباره زندگی یکی دیگر از بزرگان قرن بیستم گرفت و زندگی چارلی چاپلین را به تصویر کشید، اما آثار او دیگر موفقیت گاندی را برایش به همراه نداشت.

سال ۱۹۹۳ استیون اسپیلبرگ توانست پس از ۱۶ سال او را به عنوان بازیگر روی پرده نقره‌ای بیاورد و فیلم پرفروش پارک ژوراسیک را با بازی آتنبرو بسازد. سال ۱۹۷۶ به او لقب سر دادند و سال ۱۹۹۳ ملکه، مقام لردی را به او اعطا کرد.

او برادر کوچک‌تری دارد که مستندهای بی‌نظیرش زبانزد خاص و عام است؛ «سر دیوید آتنبرو». آتنبرو دستی هم در دنیای فوتبال داشت؛ طرفدار دوآتشه چلسی لندن، بین سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۸۲ مدیر باشگاه چلسی لندن بود و از سال ۲۰۰۸ نیز رئیس سنی باشگاه چلسی شد.

لرد ریچارد آتنبرو، پریروز پنج روز مانده به سالروز تولد نود و یک سالگی‌اش چشم از جهان فروبست.

کمیل انتظاری - گروه فرهنگ و هنر