کوچ گردشگران خارجی از خیابان ویلا

به گزارش مهر، کالاهای صنایع دستی نرخ بالایی دارند به همین علت مردم کمتر به سراغ آنها می روند این را می توان در مغازه های خیابان استاد نجات الهی هم دید. کالاهایی که اگرچه زحمت زیادی برای تهیه آن کشیده شده ولی نرخ بالای آنها باعث شده تا فروشندگان این کالاها در خیابانی که مملو از صنایع دستی است بیکار باشند و تنها مشتری آنها دستگاههای دولتی باشند که به دنبال کالای ارزان و انبوه هستند. کالاهایی که باید به جای هدایای صنایع دستی به کارکنان برگزیده مراسم و همایش های خود داده شود.

خیابان ویلا یا همان استاد نجات اللهی را بیشتر ایرانی ها با صنایع دستی اش می شناسند و البته اگر کسی به چم و خم بازارهای صنایع دستی آشنا باشد نام میدان ولیعصر هم برای خرید این کالاها معروف بود آن هم تا وقتی که فروشگاه بزرگ صنایع دستی این میدان را به بهانه انتقال به استان اصفهان تعطیل نکرده بودند پس از آن بازار تهران است که بخشی از آن به فروش صنایع دستی تعلق دارد. در این میان صنایع دستی بازار تهران از صنایع دستی فروشگاههای خیابان ویلا ارزان تر است.

در خیابان ویلا اگر یک ساعت خاتم متوسط به نرخ صد هزار تومان فروخته شود می توان همان ساعت را از بازار تهران 75 هزار تومان خرید. قاب های مسی و نقره نیز با متوسط 25 درصد اختلاف قیمت در بازار تهران ارزان تر از هر کجاست.

کفش هایی که با یک ابتکارحدید با گلیم دوخته شده اند نیز اگر حدود 30 تا 50 هزار تومان نرخ داشته باشند بازار تهران همین کفش را 25 تا 40 هزار تومان می فروشد. شاید به همین علت است که مدیر یکی از فروشگاه‌ها در خیابان استاد نجات اللهی می گوید: اجاره مغازه در ویلا گران است و برای جبران آن ناچاریم نرخ کالاهای صنایع دستی را بالا ببریم بنابراین دستمزد گران هنرمندان، وجود واسطه ها و فروشنده ها باعث شده تا نرخ واقعی کالاها بسیار پایین تر از کالایی باشد که به دست خریدار می رسد.

وی ادامه داد: البته مصرف کنندگان هم با یکدیگر متفاوت هستند، برخی از همکارانم در همین خیابان اگر گردشگر خارجی ببینند سعی می کنند کالای مورد نظرش را دو برابر قیمت نیز بفروشند و همین موضوع در چند سال اخیر باعث شده تا افرادی که بیشتر به ایران می آیند متوجه چنین رفتارهایی شوند و دیگر مشتری خیابان ویلا نباشند.

اکنون با وجود اینکه متولیان گردشگری اعلام کرده اند در روزهای پس از انتخابات دولت یازدهم میزان ورود گردشگر خارجی به ایران بیشتر شده اما به قول فروشندگان کالای صنایع دستی این گردشگران دیگر به خیابان ویلا برای خرید صنایع دستی نمی روند. آنچنان که رضا سیاحی نیز گفته های همکارش را تایید می کند و می گوید: تا همین سال گذشته که گردشگران خارجی کمتری به ایران می آمد، بیشتر مشتری داشتیم و شاهد حضور گردشگران اروپایی هم بودیم هر چند کم . اما اکنون همان گردشگران هم از این خیابان رفته اند نمی دانیم کجا. شاید به بازار شاید هم دیگر آنها صنایع دستی ایرانی را به عنوان سوغات با خود نمی برند.

او ادامه می دهد: گردشگران خارجی مشتری خاتم و میناکاری های اصفهان هستند و پس از آن گلیم هم مشتری خود را دارد هر چند که زیورآلات هم از محبوبیت زیادی برخوردار است اما شیشه های سنتی هم به مذاق گردشگران خوش می آید اگر بسته بندی نادرست آنها ذوق خریدار را کور نکند.

سیاحی می گوید: شیشه های سنتی که با هزار زحمت توسط هنرمندان طراحی و ساخته شده، را لابلای کاغذ و روزنامه می پیچیم و آن را کارتن قرار داده و به گردشگر خارجی می دهیم چون هنوز برایشان بسته بندی مناسبی طراحی نشده است. ولی کارهای مینای اصقهان مانند گلدان های میناکاری شده توانسته اند به خوبی در جعبه های شیشه ای بشینند و بسیاری از افراد هم این کالاها را با همان بسته بندی زیبایی که دارند می خرند.

او می گوید: وقتی به گردشگران خارجی کالایی را با بسته بندی مناسبش نشان می دادیم گاهی بسته بندی را بیشتر از خود کالا دوست داشت. به همین علت فروشندگان نرخ جداگانه ای برای بسته بندی در نظر می گیرند و در برخی از مواقع همان بسته بندی یک کالای جدا محسوب می شود.

سیاحی می گوید: در چند سال اخیر رفتاری با گرشگران خارجی کرده ایم که آنها را از خیابان ویلا فراری داده ایم و اکنون نشسته ایم ببینیم کی این خیل عظیم گردشگران به ویلا می رسند! درحالی که وقتی در هر دو مغازه یک گردشگر حضور داشت آنقدر به آنها نرخ متفاوتی برای یک کالا دادیم که آنها هم متوجه کلاه گذاشتن برسرشان شدند و به ویلا نیامدند.

در بیشتر مواقع گردشگران خارجی را راهنمایان تورهای گردشگری به فروشگاههای صنایع دستی هدایت می کنند آنها هم معمولا اماکنی را انتخاب خواهند کرد که تنوع محصول برای خرید گردشگر زیاد باشد به همین علت راهنمایان گردشگری خیابان ویلا را برای خرید سوغات گردشگران خارجی انتخاب می کنند. در این باره، رضا عسگری از راهنمایان گردشگری استان تهران می گوید: برخی از راهنمایان از کنار هدایت تور گردشگر خارجی به یک فروشگاه هدیه ای از مغازه دار دریافت می کنند ولی وقتی گردشگر خودش با فروشگاههای صنایع دستی آشنا می شود و با نرخ گذاری های متفاوت رو به رو می شود دیگر نه به راهنما اعتماد می کند و نه به فروشندگان کالاها.

وی ادامه می‌دهد: تا الان بارها به گردشگران پیشنهاد داده ام که برای خرید به خیابان ویلا بروند ولی آنها تمایلی نشان نداده اند آنها صنایع دستی می خرند اما از کارگاههای صنایع دستی سنتی در شهرهای یزد و اصفهان. تنها برخی از آنها اگر در زمان برگشت خریدی انجام نداده باشند ممکن است به فروشگاههای تهران بروند وگرنه ترجیح می دهند از همان پیرمردی خرید کنند که درحال تهیه زیلوست و یا زنی که گیوه می دوزد.

معاون صنایع دستی در یکی از نشست های خبری خود وعده داد که نرخ کالاهای صنایع دستی قابل عرضه در نمایشگاه بین المللی تهران یکسان می شود و دو گروه ارزیاب این نرخ گذاری ها را بررسی می کنند. شاید بهتر بود این یکسان سازی نرخ ها در بازارهای تهران هم انجام شود تا گردشگران خارجی رغبت پیدا کنند به فروشگاههای صنایع دستی تهران هم بروند. گردشگرانی که ایران منتظر ورود تعداد بیشتری از آنهاست.