مدت زیادی از انتشار بازی Child of Light نمیگذرد که عنوان بعدی یوبیسافت، این شرکت بزرگ و محبوب نیز منتشر شده است.
Valiant Hearts: The Great War یک عنوان اکشن دوبعدی است که ما را به جنگ جهانی اول بازمیگرداند و مثل دیگر بازیهای دوبعدی چند سال اخیر این شرکت، با موتور گرافیکی UbiArt تولید شده است.
در این بازی قصه و روایت در مرکز توجه قرار دارد و همه چیز بر اساس آن خلق شده است. با اینکه اتمسفر بازی در مورد جنگ جهانی است و بیشتر این بازیها با تیراندازی و کشت و کشتار به تصویر کشیده میشود، اما «ولینت هارتز» را میتوان یکی از انسانی و احساسیترین بازیها در مورد این واقعه تلخ تاریخی دانست، چرا که به جای توجه به جنبههای ویرانگر و پر زد و خورد جنگ، به درگیریها و تلاشهای کاراکترهایش برای اجتناب از آن میپردازد. بازی ضعفهایی جزئی دارد، اما در نهایت داستان، شخصیتپردازی و سبک هنری منحصر به فرد و فوقالعاده زیبای آن که یوبیسافت در خلق آنها استاد است، لحظاتی مملو از شادمانی، ماجراجویی و البته غم و اندوه به شما هدیه میدهد.
کلیت داستان بازی در مورد ویرانگری جنگ و زندگی انسانهای زیادی است که از بین میرود، اما این قصه طوری روایت میشود که تمام سنین میتوانند با آن ارتباط برقرار کنند. ولینت هارتز در مورد تقابل خوب و بد نیست و این قضیه را با شروع داستانش به ما میفهماند؛ کارل یک شهروند آلمانی است که با همسر و پسر تازه متولد شدهاش در فرانسه زندگی میکند، اما با بالا گرفتن شعله جنگ مجبور میشود از خانوادهاش جدا شده و به آلمان بازگردد تا در جنگ شرکت کند. در همین حین پدر زن او یعنی امیل نیز از سوی دولت فرانسه به خدمت فراخوانده میشود. به این ترتیب آنها که هیچکدام تمایلی به شرکت در جنگ نداشتهاند، به اجبار قدرتهایی که فراتر از کنترلشان است وارد این درگیری میشوند.
در جریان بازی شما هدایت کارل، امیل و در ادامه یک پرستار بلژیکی به نام آنا و یک آمریکایی به نام فردی را به عهده میگیرید. هیچ یک از این شخصیتها، آن قهرمانهای اکشن داستانها و فیلمهای جنگی نیستند. برای مثال امیل که از بقیه مسنتر است برای عبور از بعضی موانع مجبور است خود را بسختی از روی آنها بالا بکشد. به جای دویدن و شلیککردن در صفحههای دوبعدی ساید اسکرولر بازی، شخصیتها باید مجموعهای از معماهای محیطی را برای پیشبرد مسیرشان حل کنند. تنوع معماها بسیار خوب است و با ترکیبی از المانهای ساده طراحی شدهاند که در نتیجه حل کردن آنها چندان چالشانگیز نیست و به ضرباهنگ داستان لطمهای وارد نمیکند. از معماهای بازی میتوان به پرت کردن شیء برای حواسپرتی دشمنان یا کشیدن اهرم برای فعال کردن یک مکانیزم اشاره کرد که البته کلیشههایی رایج محسوب میشود.
شرکت یوبیسافت قبلا اعلام کرده بود داستان بازی با الهام از هزاران نامه سربازانی نگاشته شده که هرگز به مقصد خود نرسیدهاند. این موضوع به شکل بخشهای جمعکردنی داخل بازی نیز خود را نشان میدهد؛ یعنی در هر مرحله تعدادی بخش خاص وجود دارد که به دست آوردن آنها واقعیاتی از جنگ و سختیها و مشکلاتی را که سربازان در شرایط مختلف با آن مواجه بودهاند، برای شما بازگو میکنند. با اینکه در ولینت هارتز حوادث مرگبار فراوانی اتفاق میافتد، اما نمایش مستقیم خشونت خیلی بندرت اتفاق میافتد.
گاهی مجبورید دشمنی را که پشت به شما ایستاده و حواسش نیست، کتک بزنید یا حتی پشت ضدهوایی قرار گرفته و چند هواپیما را ساقط کنید، اما شمار چنین صحنههایی در بازی کم است و بیشتر زمان گیمپلی آن به جای حمله کردن به انسانها، به کمک کردن آنها اختصاص دارد. شما باید زخمیها را درمان کنید، به مردمی که داخل خانهها به تله افتادهاند کمک کنید یا حتی به سربازی یک جفت جوراب تمیز هدیه دهید.
در ولینت هارتز خود جنگ به تنهایی کافی است، دیگر نیازی نیست شما نقش ماشین کشتار را بازی کنید! اعزامشدن گاه به گاه به میدان نبرد و مشاهده سربازهایی که در دو جبهه درگیر بر اثر انفجار خمپارهها و بمبها بیحرکت روی زمین میافتند، بیش از هر چیز برای القای غم و بیهودگی جنگ است، اما خوشبختانه تمام صحنههای بازی به اندوه و مرگ محدود نمیشود. مثل بخشی از بازی که همراه آنا زیر آسمان آرام پاریس هستید و از منظرهای زیبا لذت میبرید. چنین تغییراتی نهتنها باعث میشود ریتم بازی از یکنواختی فاصله بگیرد، بلکه تاثیر صحنههای غمگین را بمراتب بیشتر میکند.
مدت زیادی از ترک زیباییهای پاریس نمیگذرد که بازی شما را به شهر Ypres بلژیک میبرد؛ جایی که آسمان آن نه با ستارههای درخشان که با گازهای سمی زینت داده شده است. بازی با این تغییرات فضا میخواهد به ما بگوید جان انسانهای درگیر در یک جبهه از انسانهای جبهه مخالف باارزشتر نیست. شخصیت آنا به سبب پرستار بودنش بهترین وسیله برای القای بیشتر این مفهوم است، زیرا در نقش او ماموریت دارید فارغ از رنگ یونیفورم، به زخمیها کمک کنید. مکانیکهای بازی ساده اما متنوع است، از آشپزی کردن برای یک افسر عالی رتبه گرفته تا مبارزه، ولی این سبک گرافیکی بازی است که در تمام لحظات شما را به تحسین و تمجید وامیدارد. برای هرچه بیشتر زنده نشان دادن محیطها، همیشه اتفاقات و جزئیات جالبی در پسزمینه جریان دارد. موسیقی و فضاسازیهای بازی عالی بوده و هرچه به انتهای آن نزدیکتر میشوید، احتمال ریختن اشکهایتان نیز افزایش مییابد.
Valiant Hearts: The Great War یک عنوان بینقص نیست، اما مثل خیلی از بازیهای دیگر یوبیسافت خاطره بیمانندی برای ما خلق میکند. (ضمیمه کلیک)
مجید رحمانی
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد