آموزشگاه های بازیگری بهتر از دانشکده ها کار می کنند

دویست و پانزدهمین برنامه از مجموعه برنامه سینمایی «هفت» شب گذشته 6 تیرماه با حضور بابک حمیدیان، بازیگر سینما و عبدالجواد موسوی و محمد تقی فهیم دو تن از منتقدان سینمای ایران به بهانه نقد فیلم «متروپل» پس از دو هفته غیبت پخش شد.

در بخش گفتگو این برنامه میزبان بابک حمیدیان به بهانه اکران فیلم سینمایی «50 قدم آخر» ساخته کیومرث پوراحمد بود. همچنین حضور 11 ساله این هنرمند در عرصه تصویر نیز در این بخش مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

بابک حمیدیان بازیگری که گام های آغازین خود در عرصه بازیگری را با فیلم های «قدمگاه» و «مزرعه پدری» برداشته است در بیان ارائه بازی های متفاوت در آثار مختلف گفت: مسیری که طی کرده ام مسیر هموار و به دور از هیجانات مرسوم بازیگری نبوده است و متفاوت بودن نقش هایی که از من ارائه می شود نیز قطعا نشات گرفته از نقش های متفاوتی است که به من پیشنهاد می شود. خوب یا بد بودن این نوع تفاوت را به طور دقیق نمی دانم اما در سال هایی که پیش‌رو است باید دید به این نتیجه می رسم که آیا مسیر طی شده خوب بوده یا خیر.

وی ادامه داد: در روند بازیگری جنسی را که پسندیده ام گونه دیر بازده ای است اما تمام تلاشم را به کار می گیرم تا خود را در موقعیت تکرار شونده ای قرار ندهم.

بازیگر فیلم «چ» در پاسخ به این که در انتخاب نقش به چه مواردی توجه دارد، بیان کرد: مدل های مختلفی برای انتخاب نقش وجود دارد. برای مثال در فیلم «هیس دخترها فریاد نمی زنند» ساخته پوران درخشنده هرگز به این فکر نکرده ام که می شود این نقش را اگرچه که نقش کوتاهی هم بود و چالش های شدید روحی برای خود من داشت، بازی نکرد. همچنین گونه دیگری از انتخاب را در فیلم های حاتمی کیا می بینیم که بازیگر برای بازی در موقعیت بزرگی قرار می گیرد و پس از خوانش فیلمنامه تن به فضایی که ترسیم شده می دهد.

حمیدیان در ادامه از نقش تحقیق و پژوهش در نمایش یک کار خوب گفت و ادامه داد: من در دانشگاه تئاتر خوانده ام و اولین نمایشی را هم که بازی کرده ام نمایش «سیاه‌ها» بود و بازیگری بر پژوهش و مطالعه، عادت دیرینه ای است که از همان جا همراه من است و به نقش کوتاه و بلند نیز مرتبط نیست.

وی افزود: الگوهای انسانی داشتن مطلوب نیست اما در حالت کلی برای من الگوهای اخلاقی جذاب تر از الگوهای رفتاری هستند و هر آن کس در دنیا که اخلاق مدار زندگی کرده باشد و احساس خوبی به مردم پیرامون خود داده باشد الگوی من محسوب می‌شود.

بازیگر فیلم «50 قدم آخر» درباره بهترین بازی‌هایی که ارائه داده است، گفت: در تمامی هنرها هنرمندان بسیاری بوده اند که گفته اند آثارشان همچون فرزندانشان هستند و اگرچه که سن من قد نمی دهد اما هر پنج فیلم خود را که در اینجا عنوان شده و شامل «چ»، «بی پولی»، «ریسمان باز»، «هیس دختران فریاد نمی زنند» و «قدمگاه» است، دوست دارم چراکه جزو فیلم های شاخص من محسوب می شود.

حمیدیان در پایان گفته های خود در بیان وضعیت جوانان در سینمای حال حاضر ایران یادآور شد: کاملا نمی توان همه را در کفه یک ترازو قرار داد اما نقدی که دارم بر این اتفاق است که خروجی هایی که ما شاهد هستیم اکران نمی شوند بلکه خیلی از اینها در سوپر مارکت ها عرضه می شوند. در هر حال به نظر می رسد آن بخش از جوانان بازیگر که سینما را آرام آرام به دست می گیرند و به جلو گام بر می دارند در این عرصه به خوبی در حال کار هستند و حال این نسل حال بدی نیست و با اتفاقاتی که به تازگی در جریان سینمایی نیز افتاده است حال سینماگران هم خوب شده است.

بابک حمیدیان درباره وضعیت بازیگری نیز گفت: به نظرم آموزشگاه های بازیگری امروز بهتر از دانشکده های ما کار میکنند چون فضای آکادمیک، خودشان را به روز نکرده اند همچنانکه فیلمسازان ما گاه با این فضای آکادمیک فاصله می‌گیرند. امیدوارم بیشتر به بازیگران تئاتر احترام بگذارند و کارشان دیده شود.