ادامه انقلاب در هنر انقلاب

به گزارش جام‌جم، اردیبهشت 1389 بود که دوره حضور دکتر حسن بنیانیان در حوزه هنری به پایان رسید و در میان گمانه‌زنی‌های بسیار کمتر کسی فکر می‌کرد، یک داستان‌نویس که مدیری میانی در حوزه هنری است ناگهان مسئولیت این نهاد عریض و طویل را بر عهده بگیرد، سازمانی که در تمام شهرها و استان‌های کشور شعبه دارد و فقط می‌توان از نظر تاثیرگذاری، وسعت و حجم برنامه‌ها آن را با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مقایسه کرد و شاید از همین روست که معمولا رئیس این نهاد در نزد اهل قلم و هنر مانند یک وزیر ارشاد مهم جلوه می‌کند. حوزه هنری اکنون حتی بیشتر از وزارت ارشاد و شهرداری در سینمای ایران نقش‌آفرینی می‌کند و بیش از 70 درصد سینماهای کشور در اختیار این نهاد قرار دارد.همین موضوع یکی از محورهایی بود که در چهار سال گذشته توسط محسن مومنی، بیشتر جدی گرفته شد و او سعی کرد تا از این نقطه قوت بیشترین بهره را ببرد و در یکی از جنجالی‌ترین تصمیم‌های سال‌های اخیر او سینماهایش را در اختیار فیلم‌هایی قرار نداد که به تعبیر او و همکارانش به ترویج فساد می‌پرداختند.

مومنی و نهاد تحت ریاستش در آن روزها به قانون‌شکنی متهم شدند و ماجرا حتی تا تعطیلی مهم‌ترین پردیس سینمایی کشور یعنی سینما آزادی هم پیش رفت و او در یکی از تاریخی‌ترین روزهای مدیریتش مقابل این سینما رفت و روی یک چارپایه ایستاد و بصراحت اعلام کرد: هدفمان صیانت از سینمایی است که در دنیا آن را با اندیشه و عفت می‌شناسند. ما می‌گوییم نباید شرایط به گونه‌ای باشد که سینماگران افتخارآفرین ما دستشان بسته باشد، آن گاه معدود تهیه‌کنندگان معلوم‌الحال، آزادانه به ترویج فساد بپردازند و با گرته‌برداری از بعضی فیلم‌های هالیوودی، سیمای خانواده عفیف و پاکدامن ایرانی را مخدوش کنند. آیا نمایش ندادن فیلم‌های مفسده‌انگیز که مورد اعتراض علمای دین و مجتهدان نماینده ولی فقیه در بلاد است، بی‌قانونی است؟ در ادامه سینماهایی که در اختیار بنیاد شهید، بنیاد جانبازان و کمیته امداد امام خمینی(ره) قرار داشتند، از سوی رهبر انقلاب در اختیار حوزه هنری قرار گرفت تا به گفته مومنی، با محقق شدن این امر تعداد سینماهای حوزه هنری به بیش از صد سینما برسد و این سینماها به صورت زنجیره‌ای اداره شوند.

همین رویکرد در تولید آثار هنری و ادبی در دیگر حوزه‌ها هم مورد توجه گروه مدیریتی حوزه هنری قرار گرفت و از جمله کتاب‌های فاخری که در این دوران منتشر شدند، می‌توان به «پایی که جا ماند» و «نورالدین پسر ایران» اشاره کرد و برگزاری همایش «باران غدیر» با حضور چهره‌های دیگر ادیان و در بزرگداشت واقعه غدیر هم از فعالیت‌های مهم دوران چهار ساله اخیر حوزه هنری بوده است.تعطیلی چندین مجله تخصصی و مهم در حوزه شعر، ادبیات داستانی، تئاتر، هنرهای تجسمی و... از دیگر تصمیم‌های بحث‌برانگیز مومنی در سال‌های گذشته بوده است که این تعطیلی گرچه ابتدا موقت و با هدف ساماندهی اعلام شده بود، اما تا امروز ادامه پیدا کرده است. مومنی که امروز برای چهار سال دیگر حکم خود را دریافت می‌کند، همواره در چند سال اخیر رسالت اساسی حوزه را دفاع و تبلیغ هنری از انقلاب ذکر کرده و معتقد است ظرفیت‌های بیشمار انقلاب و دفاع مقدس عرصه‌ای آماده برای فعالیت است و خوشبختانه هنر دینی و انقلابی امروز در تمام دنیا، خواهان فراوانی دارد.او که بسیاری معتقدند انقلابی‌ترین مدیر حوزه هنری در سه دهه اخیر بوده است، همچنین توانست برخی از چهره‌های پیشکسوت انقلاب را که در سال‌های گذشته به دلایلی از حوزه هنری فاصله گرفته بودند، دوباره در این نهاد گردهم آورد که روانشاد امیرحسین فردی، یکی از همین چهره‌ها بود. حجت‌الاسلام محمدعلی زم در دهه 60 ، نخستین رئیس حوزه هنری بوده است و پس از او حسن بنیانیان هم به مدت ده سال در این نهاد انقلابی مسئولیت را به‌عهده داشت.

سینا علیمحمدی / دبیر گروه فرهنگ و هنر