انگلیس با یک تیم جذاب به جام‌جهانی آمده بود؛ تیمی که در آن بازیکنانی در فهرست 23 نفره جای داشتند که مخلوطی از ستاره‌ها و استعدادها را تشکیل می‌دادند تا آنجا که خیلی‌ها این تیم را یکی از بهترین تیم‌های تاریخ فوتبال این کشور می‌دانستند و انتظار داشتند شاگردان هاجسون به مجموعه ناکامی‌های فوتبال این کشور در تورنمنت‌های بزرگ پایان بدهند و بتوانند با نتایج خوب، مردم کشوری که خود را مبدع و مخترع فوتبال می‌دانند، صاحب غرور کنند، اما در عمل این اتفاق نیفتاد و تیم ملی انگلستان خیلی زودتر از آن چه تصور می‌شد، فهمید که یک بازنده بزرگ در جام‌جهانی است.
کد خبر: ۶۸۸۵۹۲

تیمی که در سه بازی فقط یک امتیاز داشت و دو شکست بد مقابل ایتالیا و اروگوئه به دست آورد. با این نتایج تصور می‌شد فوتبال انگلستان خیلی زود در خروجی را به روی هاجسون نشان دهد و با این مربی کهنه کار خداحافظی کند، اما تصمیم اتحادیه فوتبال انگلستان به کل متفاوت بود.آنها در اولین واکنش خیلی زود و قبل از آن که فضای رسانه‌‌ای علیه سرمربی انگلیسی این تیم شکل بگیرد از او حمایت کردند و گفتند هاجسون حداقل تا پایان سال 2016 سرمربی تیم ملی کشورش می‌ماند. اتحادیه فوتبال انگلستان می‌داند که پروژه هاجسون هنوز تمام نشده و جام جهانی 2014 پایان دنیا نیست. این تیم هنوز با نسلی که در آن بازیکنان زیر 22 سال فراوانی مثل راس بارکلی، رحیم استرلینگ، لوک شاو و... در آن حضور دارند، کارهای زیادی دارد. آنها به آینده فکر کرده و می‌کنند، برای همین تصمیم گرفته‌اند به سرمربی خود این فرصت را بدهند که در آینده کارهای بزرگتری را با این نسل پراستعداد انجام دهند. شاید بهتر باشد فوتبال ایران هم که در روزهای سرنوشت‌سازی به سر می‌برد، نگاه ویژه‌ای به این درس انگلیسی‌ها داشته باشد. نسل فوتبال ایران اکنون این توانایی بالقوه را در خود احساس می‌کند که به روزهای بزرگ آینده فکر کند. این نسل می‌تواند با برنامه‌ریزی و هدایت درست، درهای تازه‌ای را روی قوه تخیل ما باز کند. این تیم و این نسل با افزوده‌شدن استعدادهای بی‌نظیری چون سردار آزمون و پیام صادقیان و بازیکنان تازه‌ای که در آینده به این مجموعه اضافه می‌شوند، می‌تواند در جام‌جهانی 2016 آنچنان با قدرت وارد مسابقات شود که هیچ کس تیم ما را از پیش بازنده نداند.

فوتبال ما نشان داد که اگر اندیشه‌ای درست و مسلح به علم روز جهان آن را در بربگیرد، می‌تواند روز بزرگ داشتن را تبدیل به یک عادت کند و فقط باید برای آینده فوتبال هم برنامه‌ای داشته باشیم و به این برنامه وفادار بمانیم؛ فارغ از همه نتایجی که می‌تواند در راه رسیدن به هدف نهایی کسب شود. فوتبال ایران روزهای بسیار خوبی پیش‌رو دارد و فقط کافی است از روزمرگی فاصله بگیریم و به جای آن که منتظر فردا بمانیم، فردا را با دست خود بسازیم و بدانیم که جام‌جهانی 2014 آخر دنیا نیست.

افشین خماند / جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها