قربانیان ایده‌های نظم‌گرایانه کارلوس کرش

خط خوردن شش بازیکن ملی‌پوش سپاهان از فهرست بازیکنان تیم ملی موضوعی نیست که بسادگی قابل حل باشد و بالا گرفتن کش و قوس کرش با زلاتکو کرانچار و باشگاه سپاهان، فضای اطراف تیم ملی را یک‌بار دیگر ملتهب کرده است.

پس از آن‌که باشگاه اصفهانی، بازیکنان ملی‌پوش را از حضور در اردوی آفریقای جنوبی تیم ملی منع کرد، کارلوس کرش هم در اقدامی تلافی‌جویانه آنها را کنار گذاشت تا در فاصله‌اندکی که به شروع جام‌جهانی 2014 باقی‌مانده، همه برای بازگشت ملی‌پوشان سپاهان بسیج شوند. اکنون در روزهایی که اغلب تیم‌های راه یافته به جام‌جهانی مراحل پایانی دوران آماده‌سازی را سپری می‌کنند، عده‌ای از مدیران فدراسیون فوتبال و مدیریت باشگاه سپاهان برای اعزام رحمان احمدی به تکاپو افتاده‌اند. رحمان احمدی تنها جامانده بزرگ سپاهان نیست، چرا که مهدی شریفی، پدیده نوظهور فوتبال ایران که می‌تواند در جام ملت‌های آسیا یک مهره قابل اتکا برای تیم ملی باشد، مجال حضور در جام‌جهانی را از دست خواهد داد و بیش از دیگر بازیکنان ملی‌پوش سپاهان از تصمیم ناگهانی کرش متضرر خواهد شد.

فهرست بلند بالای مغضوبان

این اولین باری نیست کارلوس کرش برای حاکم کردن نظم و قانون در اردوی تیم ملی به قوه قهریه و روش حذفی متوسل می‌شود و عبور و مرورهای مکرر در کادر فنی و اجرایی تیم ملی با شدت عمل سرمربی تیم ملی بی‌ارتباط نیست. عباس ترابیان، سرپرست سابق تیم ملی و کسی که مسئولیت مذاکره مستقیم با کرش را به عهده داشت، اولین قربانی موجی بود که مربی پرتغالی برای حاکم‌کردن نظم و انضباط در اردوی تیم ملی به راه‌انداخت. اختلاف نظر بین کرش و ترابیان از زمانی کلید خورد که سرپرست سابق نتوانست محل مناسبی را برای برپایی اردوی تیم ملی در اتریش مهیا کند و محل اردو به سوژه رسانه‌های داخلی تبدیل شد. کرش خیلی زود به این موضوع پی برد که سرپرست تیم ملی به دنبال صرفه‌جویی است و به همین دلیل حکم به عزل ناگهانی او داد. مدیر رسانه‌ای تیم ملی هم از گزند کرش در امان نماند و به اتهام گفت‌و‌گوی بی‌موقع با رسانه‌ها برکنار شد. سرمربی تیم ملی طی دوران حضورش در تیم ملی ایران به میک درموت و آنتونیو سیموئز که از دستیاران مورد اعتمادش محسوب می‌شدند هم رحم نکرد و بنا به دلایل نامعلومی نام آنها هم به فهرست اخراجی‌ها سنجاق شد. چنان‌که امید نمازی، تنها مربی ایرانی کادر فنی تیم ملی پس از قطع همکاری با فدراسیون فوتبال به یکی از خبرگزاری‌های داخلی گفت برای آشنایی با اخلاق و خصوصیات کرش بهتر است از سیموئز یا درموت بپرسید که چرا از تیم ملی ایران جدا شدند. از گوشه و کنار خبر می‌رسد دبیر کل فدراسیون فوتبال و سرپرست فعلی تیم ملی هم بتازگی به جمع مغضوبان کرش پیوسته و جاماندن او از اردوی تیم ملی و غیبتش در اردوی آفریقای جنوبی به این شایعه دامن می‌زند. گفته می‌شود کرش به دلیل اهمال‌کاری در ایجاد تعامل با فدراسیون کشورهای همسایه و ناتوانی در هموار کردن مسیر حضور پژمان منتظری و جواد نکونام در اردوی تیم‌ملی خواهان قطع همکاری با نبی شده است. کادر فنی و تشکیلات اجرایی تیم ملی در مقایسه با ماه‌های ابتدایی فعالیت کرش در تیم ملی به شدت لاغر شده و به موازات این تغییرات ناگهانی عملکرد فنی تیم ملی هم تحلیل رفته است. شاید اگر تیم ملی به‌واسطه یک لغزش کوچک از راهیابی به جام‌جهانی باز می‌ماند تمام نگاه‌ها به سمت سیاهه اخراجی‌های کرش می‌چرخید اما پس از آن‌که تیم ملی مسافر برزیل شد، کمتر کسی بابت این عبور و مرورها به سرمربی تیم ملی خرده می‌گیرد.

نظرات کارشناسان درباره بلند بالاشدن فهرست مغضوبان کرش را به دو دسته می‌توان تقسیم کرد؛ عده‌ای حذف اطرافیان مورد‌دار کرش را اقدامی در جهت هویت دادن به جایگاه تیم ملی می‌دانند، اما عده‌ای دیگر بر این باورند کنار گذاشتن بی‌رویه اعضای کادر فنی و اجرایی، تیم ملی را تضعیف می‌کند و اثرات این موضوع در جام‌جهانی آشکار خواهد شد. مجید جلالی با اشاره به لزوم برقراری آرامش در اردوی تیم ملی می‌گوید: «به نظرم اصلا کار نباید به جایی می‌رسید که سرمربی تیم ملی تا این حد با باشگاه‌ها چالش پیدا کند و برای عبرت دیگر باشگاه‌ها چند بازیکن سپاهان را خط بزند. تیم ملی در برهه کنونی بیش از هر چیز دیگری به آرامش نیاز دارد و اگر تمرکز سرمربی تیم و عوامل فدراسیون به بازگرداندن بازیکنان خط خورده و کمک به بهبود رابطه کرش با باشگاه‌ها و مربیان لیگ برتری معطوف شود، بحث آماده‌سازی تیم ملی مغفول می‌ماند. فراموش نکنیم تیم ملی کشورمان باید وارد بزرگ‌ترین تورنمنت ورزشی دنیا شود و چنین شرایطی می‌طلبد که یک فضای آرام را برای بازیکنان و مربیان تیم ملی فراهم کنیم.»

اهمال‌کاری سازمان لیگ

در اوج کش و قوس بین سرمربی تیم ملی و باشگاه‌ها، نباید نقش مدیران فدراسیون فوتبال بویژه سرپرست سازمان لیگ در شکل‌گیری چنین فضای نگران‌کننده‌ای را نادیده گرفت. شاید اگر سرپرست سازمان لیگ به پیشنهاد کرش برای برگزاری منظم بازی‌های لیگ و اتمام بموقع مسابقات پشت نمی‌کرد و تعمدا تعدادی از مسابقات را به تعویق نمی‌انداخت، اکنون باشگاه‌ها با سرمربی تیم ملی وارد چالش نمی‌شدند و اردوهای تیم ملی با برنامه‌های آماده‌سازی تیم‌های حاضر در لیگ قهرمانان تداخل پیدا نمی‌کرد. در این بین بی‌برنامگی‌های کنفدراسیون فوتبال آسیا که تقویم مناسبی را برای برگزاری لیگ قهرمانان آسیا تدوین نکرده هم نباید نادیده گرفت. مجید جلالی با اشاره به اقدامات پیشگیرانه‌ای که باید از سوی سازمان لیگ اتخاذ می‌شده، می‌گوید: «شاید اگر مسابقات لیگ در اسفند سال گذشته به اتمام می‌رسید، هم تیم ملی فرصت آماده‌سازی داشت و هم باشگاه‌ها این مجال را داشتند که با آمادگی کامل وارد لیگ قهرمانان آسیا شوند. به نظرم اگر مشکلات خوب مدیریت می‌شد، این حرف و حدیث‌ها پیش نمی‌آمد. از یک طرف باشگاه‌ها برای نتیجه‌گرفتن در لیگ قهرمانان تحت فشار قرار دارند و از یک طرف هم تیم ملی باید در جام‌جهانی از اعتبار فوتبال ایران دفاع کند. شاید اگر فدراسیون برای برقراری تعامل بین سرمربی تیم ملی و باشگاه‌ها وارد عمل می‌شد نتیجه بهتری می‌گرفتیم.»

***

کارلوس کرش به عنوان یک مربی حرفه‌ای، اهمیت ویژه‌ای برای نظم و انضباط قائل است و تعداد افرادی که طی دو سال اخیر قربانی ایده‌های نظم‌گرایانه او شده‌اند، این واقعیت را آشکار می‌کند. در این بازه زمانی سیدمهدی رحمتی، هادی عقیلی، علی کریمی و مجتبی جباری صرفا به‌واسطه پشت چشم نازک‌کردن برای تیم ملی از دایره بازیکنان مورد نظر کرش خارج شده‌اند و حتی فرهاد مجیدی تنها به این دلیل که یک‌بار اردوی تیم ملی را ترک کرده بود به صف طولانی مغضوبان کرش پیوست. واقعیت ماجرا این است که سختگیرهای کرش، اعتبار پیراهن تیم ملی را در مقایسه با دورانی که بازیکنان بزرگ را با وساطت به اردو بازمی‌گرداندند دو‌چندان کرده، اما شدت عمل آقای سرمربی به حدی اوج گرفته که ممکن است این روند به تضعیف تیم ملی بینجامد. در روزهایی که مهدی رحمتی دیگر جایی در تیم ملی ندارد و دانیل داوری در بوندس‌لیگا کیفیت قابل ملاحظه‌ای را بروز نمی‌دهد، کرش برای متنبه‌کردن کرانچار و باشگاه سپاهان، روی نام رحمان احمدی خط قرمز کشید و به این ترتیب دروازه تیم ملی در جام‌جهانی با یک خطر بالقوه مواجه خواهد بود. از سوی دیگر، بازیکنی مثل مهدی شریفی هم که برای فوتبال ایران به مثابه یک سرمایه بزرگ است، فرصت طلایی حضور در جام‌جهانی را از دست می‌دهد. فراموش نکنیم به احتمال فراوان کرش پس از پایان مسابقات جام‌جهانی با فدراسیون فوتبال قطع همکاری خواهد کرد، اما فوتبال ایران به استعدادهایی که با صرف چند صد میلیون تومان شکوفا شده‌اند نیاز دارد.

حمیدرضا رسولی‌ /‌ جام‌جم