حنیف عمران‌زاده در نیم‌فصل دوم لیگ برتر​ جزو بازیکنان تاثیرگذار استقلال در راه کسب امتیازات مهم بوده است. با درخشش این بازیکن، استقلال علاوه بر نباختن برابر حریفان، گوی سبقت را از رقبای بزرگی مثل فولاد، پرسپولیس و سپاهان ربوده و بالای جدول جا خوش کرده است. این بازیکن با وجود گلایه‌های زیادی که بابت مشکلات مالی تیمش داشته و دارد، اما نشان داده وقتی پای استقلال و تعصب به این تیم و پیراهن آن در میان باشد، با قدرت کار کرده و گل‌های حساسی هم برای آبی‌پوشان به ثمر می‌رساند؛ البته او از شرایط فعلی این تیم چندان راضی به نظر نمی‌رسد و خواستار کمک مسئولان وزارت ورزش به باشگاه محبوبش است.
کد خبر: ۶۴۲۰۰۳

خیلی‌ها نتیجه‌گیری استقلال در نیم فصل دوم را جادویی تصور می‌کنند، نظر تو چیست؟

چرا جادو؟ بچه‌ها غیرت نشان می‌دهند و تیم هم کارش را می‌کند و ما هم نتیجه می‌گیریم.

اما شما در بعضی بازی‌ها حتی فقط دو نفر را روی نیمکت داشتید؟

این هم از لطف خدا و نیت خیر بازیکنان تیم و البته درایت امیر قلعه‌نویی بوده است که توانستیم در آن روزهای سخت با سربلندی از زمین بیرون بیاییم.

مگر امیر قلعه‌نویی با تیمش چه کار می‌کند که دیگر مربیان نمی‌کنند؟

دیگر مربیان را نمی‌دانم و همه آنها برای من محترم و ارزشمند هستند، اما ایشان از ما می‌خواهد تحت هر شرایطی کاری نکنیم که پرچم استقلال پایین بیاید که این نوع صحبت‌های او روی بچه‌ها تاثیر گذاشته و ما هم با جان و دل برای تیم بازی می‌کنیم. صداقتی که در گفتار آقای قلعه‌نویی وجود دارد، ما را بی‌اختیار مجاب می‌کند که برای تیم تلاش مضاعف بکنیم.

پس خبری از جادو نیست؟

جادوی ما رفاقت بین بازیکنان و کادر فنی از یک سو و با مسئولان باشگاه از سوی دیگر است. در استقلال از خود حاجی فتح‌الله‌زاده گرفته تا امیر قلعه‌نویی و دیگر مربیان، همه با هم رفیق هستند و برای موفقیت تیم، یکدیگر را حمایت می‌کنند.

پس چرا گاهی اوقات خود تو از مشکلات مالی گلایه می‌کنی؟ این کارت باعث ایجاد حاشیه برای استقلال نمی‌شود؟

من اگر گلایه می‌کنم از فتح‌الله‌زاده و قلعه‌نویی شکایتی ندارم، چون به چشم دیده‌ام ​ این عزیزان چطور در این مدت برای استقلال از خانه و ماشین‌شان گذشته‌اند یا امیر قلعه‌نویی چطور از رفقای خودش برای حل مشکل مالی تیم کمک خواسته است. این‌که کسی به فکر استقلال نیست، باعث تعجب است.

ما مثلا دولتی هستیم و برای امور مالی‌مان باید از وزارت ورزش پول دریافت کنیم، اما این مساله در چند فصل اخیر یا آنقدر کم و ناعادلانه بوده که اصلا به چشم نیامده یا اصلا کمکی صورت نگرفته است. هرچه باشد، من هم طرف قرارداد این تیم هستم، پس برای یک تیم دولتی کار می‌کنم و وقتی می‌بینم دیگر تیم‌های دولتی چطور از منابع مالی و کارخانه‌های دولتی استفاده می‌کنند، اما به ما هیچ توجهی نمی‌شود ناراحت می‌شوم.

خب با این شرایط چرا از استقلال که به قول خودت یک تیم دولتی بی‌پول است، نرفتی؟

چون به این تیم علاقه دارم و پیراهن آن برایم باارزش است وگرنه در ابتدای فصل از دو تیم کارخانه‌دار دولتی پیشنهاد‌های عالی داشتم و مطمئن هم هستم اگر به هر کدام‌شان رفته بودم تا الان بخش قابل توجهی از قراردادم را هم دریافت کرده بودم، اما عشق به پیراهن استقلال مانع از این کار شد.

عشق مهم‌تر است یا پول؟

بی‌تعارف در این دوره و زمانه پول مهم‌تر است، اما تا کجا؟ به نظر من پول داشتن هر چقدر هم که باشد، انسان را سیر نمی‌کند و آدم دوست دارد باز هم بیشتر و بیشتر داشته باشد، اما معتقدم ​ ممکن است این پول خواستن بی‌وقفه انسان را از عشق و انسانیت دور کند. بنابراین من در این سال‌ها که در سطح اول فوتبال توپ زده‌ام، به لطف وجود پدرم که مشاور خوب من در امور مالی‌ام بوده، به اندازه خودم برای آینده‌ام پول پس‌انداز کرده‌ام و همین برایم کافی است که یک هوادار استقلال بابت ماندنم​ در این تیم خوشحال می‌شود. سعی هم خواهم کرد تا زمانی که برای این تیم مفید هستم در استقلال بمانم و هرگز خودم را سربار این تیم بزرگ نخواهم کرد؛ چون می‌دانم طرفداران آن تا چه حد روی نتایج این تیم حساس هستند.

چند گل زیبا و حساس برای استقلال با سر به ثمر رساندی. فکر نمی‌کنی این کار وظیفه قاضی و دیگر مهاجمان استقلال است؟

البته من در کار مهاجمان دخالت نمی‌کنم، اما وقتی دستور از روی نیمکت تیم صادر می‌شود که برای گلزنی جلو بکشم، کار دیگری نمی‌توانم انجام دهم.

یعنی با دستور کادر فنی جلو می‌روی؟

مسلم است که من سر خود دفاع را رها نمی‌کنم. در حین زدن ضربات کرنر یا کاشته​ جلو می‌روم و چون در آن شرایط مهاجمان ما یارگیری می‌شوند، فرصت پیدا می‌کنم به توپ ضربه بزنم. آقای قلعه‌نویی از من و صادقی خواسته ​ این کار را انجام دهیم و وقتی ​ پژمان منتظری هم بود، او هم جلو می‌کشید.

راستی چرا استقلالی‌ها یکباره وسط فصل هوای رفتن به سرشان زد؟

نمی‌دانم، این پرسشی نیست که من به آن پاسخ بدهم، چون خود من عکس این کار را کردم و با آن‌که پیشنهاد‌هایی از لیگ قطر داشتم، نخواستم از استقلال جدا شوم.

به خاطر همان بحث تعصب؟

البته من اول فصل با استقلال قرارداد بستم و از شرایطم در این تیم هم راضی هستم و می‌دانم ​ سرمربی و مدیران باشگاه روی من برای سه جام حساب باز کرده‌اند و از این رو نمی‌توانم وسط راه از استقلال جدا شوم.

یعنی اگر از شرایطت ناراضی بودی، ممکن بود تو هم بروی؟

شکر خدا تا این لحظه که این شرایط برایم اتفاق نیفتاده و امیدوارم هرگز هم رخ ندهد.

با این حساب آنهایی که از استقلال رفته‌اند، موضوعی باعث ناراحتی‌شان شده است؟

هر کسی برای جدایی از استقلال دلایل خودش را دارد و من نمی‌دانم منتظری و بقیه چه فکری داشتند که رفتند. من دلایل خودم را گفتم.

فکر نمی‌کنی اگر آنها نمی‌رفتند، الان وضع‌تان بهتر بود؟

قطعا بهتر بود، اما ما که جای آنها نبوده و نیستیم.

اصلا نظرت درباره این رویکرد که وسط راه تیم را رها کنی و بروی چیست؟

اگر بی‌دلیل باشد، قطعا اشکال دارد، اما همان‌طور که گفتم، باید دید دلایل آنهایی که رفتند، چه بوده است؛ هرچند من تا جایی که بتوانم سعی می‌کنم راهی را که با یک نفر یا گروه شروع کرده‌ام​ تا آخر ادامه دهم.

از کار با امیر قلعه‌نویی راضی هستی؟

البته که راضی‌ام، او یک مربی منحصربه فرد است. همه کارهایش روی حساب و کتاب است و امیرخان همیشه برای هر کاری برنامه‌ریزی کاملی با مشاوران و همکارانش در کادر فنی انجام می‌دهد. او همیشه پیش از هر اتفاقی، یک پلان از پیش طراحی شده در ذهنش دارد که این خود برای من یک الگو شده و من هم در کارهایم سعی می‌کنم این‌گونه رفتار کنم.

گاهی اوقات او شوخی‌هایی هم با تو می‌کند. این باعث ناراحتی‌ات نمی‌شود؟

ابدا... آقای قلعه‌نویی به جنبه بازیکنانش نگاه می‌کند و با همان مقیاس با آنها شوخی می‌کند. خوشحالم که او مرا آدم با ظرفیتی دانسته که گاهی با من شوخی می‌کند و این مرا ناراحت نمی‌کند؛ بلکه احساس دوستی و صمیمیت بیشتری میان ما ایجاد کرده است. من خیلی هم از این بابت خوشحالم. هرچه باشد او پرافتخارترین سرمربی ایران در لیگ برتر است.

این موضوع باعث آزارت نیست که ممکن است برخی بازیکنان از آن سوءاستفاده کنند؟

خیر، چون رابطه من با اکثر بازیکنان استقلال بر پایه رفاقت از سبک خودم است و آنها هرچقدر ​ با من شوخی کنند، من ده برابرش را جبران می‌کنم و این نه‌تنها مرا آزار نمی‌دهد، بلکه دستم را باز می‌گذارد تا بیشتر با آنها راحت باشم.

در یکی از بازی‌ها وقتی گل زدی شماره 7 را نشان دادی و گفتی به خاطر فرهاد مجیدی بوده است. چرا؟

خب او از دوستان خوب من است که با جدایی از جمع‌مان دلم برایش تنگ شده بود و از قبل تصمیم داشتم اگر گلی برای استقلال به ثمر برسانم، آن را به فرهاد تقدیم کنم و خدا را شکر این موقعیت هم دست داد و توانستم علاقه‌ام را به این بازیکن بزرگ استقلال ثابت کنم.

تا چه اندازه به بازگشت به اردوی تیم ملی امید داری؟

خیلی زیاد. اصلا شب و روز با این ذهنیت که ممکن است به اردوی بعدی دعوت شوم، زندگی می‌کنم؛ چون خیلی دوست دارم در جام جهانی همراه تیم ملی باشم و برای ایران قدم کوچکی بردارم. تا آن زمان که تیم ملی به برزیل اعزام شود، هم کلی وقت باقی است و من هم امیدوارم ​ شرایطی فراهم شود تا دوباره کرش مرا دعوت کند.

و با استقلال امسال چه هدفی را دنبال می‌کنید؟

تکرار قهرمانی در لیگ، ضمن آن‌که باید برای جام حذفی هم بادقت‌تر از فصل پیش کار کنیم تا در آستانه فینالیست شدن حذف نشویم.

برای رسیدن به فینال باید از سد مس کرمان بگذرید. فکر می‌کنی این مهم اتفاق بیفتد؟

باید ببریم. ما در هر شرایطی وضع بهتری نسبت به این تیم داریم و بازی هم در آزادی برگزار می‌شود و نباید فرصت حضور در فینال را از دست بدهیم. گرچه مس هم در این رقابت‌ها برای جبران نتیجه نگرفتنش در لیگ به میدان می‌آید، اما ما هم فقط به قهرمانی فکرمی‌کنیم.

محمدرضا مدنی‌ /‌ جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها