کانال خاطره

شب‌های شوکت

تلویزیون، انگار بدون سریال‌های سیروس مقدم، چیزی کم دارد؛ جای خالی کار‌های او همیشه احساس می‌شود. این کارگردان پنجاه و نه ساله آبادانی، آن‌قدر پی‌در‌پی برای رسانه ملی، سریال ساخته که مخاطبان تلویزیونی را معتاد کارهایش کرده است، کارهایی که این شب‌ها با پخش سریال «بچه‌های نسبتا بد»، تعدادشان به 23 رسیده است؛ رقمی که برای بقیه کارگردان‌ها، دست‌نیافتنی به نظر می‌رسد و برای همین به مقدم، لقب‌هایی مانند سلطان سریال و کارخانه سریال‌سازی داده‌اند.
کد خبر: ۶۱۹۹۰۹

اما بدون شک، نقطه عطف کارنامه کاری سیروس مقدم، سریال «نرگس» است؛ سریالی که تابستان هفت سال پیش و بعد از اتمام جام جهانی 2006 آلمان که ایران هم در آن حاضر بود، از شبکه سه پخش شد تا مخاطبان میلیونی این شبکه را همچنان پای خودش نگه دارد.

نرگس، اولین سریال ملودارم شبانه تلویزیون و طولانی‌ترین سریال مقدم بود که از قضا تاثیرگذارترین آنها هم از کار درآمد. مقدم در نرگس سراغ تمام ویژگی‌های آشنا برای خانواده‌های ایرانی رفته بود؛ مرد دوزنه، زنان تحت ظلم مردان، عشق خیابانی، اعتیاد، ایدز، بی‌پولی، حسادت، ازدواج مجدد، مهاجرت غیرقانونی، داماد سرخونه، شک همسران به هم، دامادهای به دنبال پول پدرزن، زن مطلقه، ازدواج با مردی که قبلا متاهل بوده، رابطه خواهران با تک پسر خانواده، عشق پسر پولدار به دختر فقیر و.... آدم‌های سریال مثل داستان‌های عامه‌پسند، پیچیدگی نداشتند اما در عوض در محدوده خط‌کشی‌های مشخص زندگی می‌کردند. یا خوب بودند و در جبهه نرگس ایستاده بودند یا بدمن‌هایی بودند که در جبهه محمود شوکت (حسن پورشیرازی) قرار می‌گرفتند. دو جبهه‌ای که پایانی قابل پیش‌بینی داشتند.

نرگس با یک عبور از خط قرمز اساسی شروع شد که برای مخاطبان تابستان 1385 تلویزیون تازگی داشت و آن هم ماجرای دوستی خیابانی نسرین (عاطفه نوری) و بهروز (مهدی سلوکی) بود و بعد مسعود بهبهانی‌نیا، طوری قصه نرگس، خواهر نسرین را با محمود شوکت، پدر بهروز پیش برد که مخاطب در شب‌های بعد هم منتظر ادامه قصه باشد. ضمن این‌که مرگ تراژیک پوپک گلدره بازیگر نقش نرگس در میانه ساخت سریال اتفاق تاسف‌باری بود هرچند ستاره اسکندری جایگزین وی شد و به دیده‌شدن سریال کمک کرد. گلدره سی و چهار ساله، سه ماه در سریال، نقش نرگس را بازی کرد و 47 قسمت از صحنه‌های داخلی کار با حضور او فیلمبرداری شد، اما مسافرت او به شمال، تصادفش، هشت ماه اغما و سرانجام فوتش در 27 فروردین 85 باعث شد ستاره اسکندری سی و سه ساله از قسمت 36 سریال، جایگزین گلدره شود؛ جابه‌جایی نادر و عجیب در تلویزیون ایران که نام این دو بازیگر را به هم و با سریال نرگس گره زد و باعث شهرت هردویشان شد. روایت عامه‌پسندانه نرگس چنان برای مخاطب قابل هضم می‌نمود که نه به جابه‌جایی بازیگر نقش اول و نه به ایراد‌های فیلمنامه و شخصیت‌پردازی‌ها، واکنشی منفی نداشت. نرگس، چهره محبوبی بود که بزرگ‌تر‌ها قربان‌صدقه‌اش می‌رفتند و شوکت، چهره‌ای منفور که خیلی‌ها شب‌ها، کابوس او را می‌دیدند و برخی روان‌شناسان از افزایش میزان افسردگی در جامعه بعد از دیدن این سریال، خبر می‌دادند. جالب این‌که حتی مدل موی شوکت تا مدت‌ها از مدل‌های موی محبوب در آرایشگاه‌ها بود.

حسن پورشیرازی، چنان پرقدرت نقش شوکت را بازی کرد که بعد از هفت سال، هنوز خیلی‌ها او را شوکت صدا می‌زنند. عاطفه نوری، ستاره اسکندری و مهدی سلوکی هم خوب در این سریال درخشیدند.

نرگس مانند هر اثر مورد اقبال قرار‌گرفته‌ای پایان پرشایعه‌ای داشت و بعد از 78 قسمت تمام شد. با این حال نرگس، تاثیرش را روی همه مخاطبان گذاشته بود و مسیر سریال‌سازی مقدم را همین کارش، روشن‌تر کرد طوری که باعث شد در این هفت سال، 13 سریال بسازد و در کنار همسرش الهام غفوری، رگ خواب مخاطبان تلویزیونی را پیدا کند و دیدنی‌ترین سریال‌های تلویزیون را کارگردانی کند.

احسان ناظم‌بکایی / جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها