گزارش یک خاکسپاری جنجال برانگیز

به گزارش جام‌جم، اعضای گروه موسیقی «سگ‌های زرد» از گروه‌هایی بودند که در کشورمان فعالیت زیرزمینی داشتند و در یک فیلم غیرمجاز با عنوان «هیچ کس از گربه‌های ایرانی خبر نداره» هم بازی کردند.

اعضای این گروه سه سال پیش از کشور خارج شدند و در نیویورک فعالیت خود را ادامه دادند تا این‌که هفته گذشته در یک حادثه به قتل رسیدند.

پس از این حادثه اجساد آرش و سروش فرازمند به ایران منتقل و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شدند.

خاکسپاری این دو جوان با حمایت، سفارش و مجوز وزارت ارشاد در حالی است که خانواده برخی هنرمندان و نویسندگان شاخص کشورمان از جمله احسان نراقی یا محمود گلابدره‌ای طی سال گذشته برای گرفتن مجوز دفن در این قطعه از بهشت زهرا(س) با مشکلاتی روبه‌رو شدند. آنچه در این میان کار را دشوارتر می‌کند، برخورد مسئولان است. هیچ یک از نهادهای مربوط حاضر به پذیرش مسئولیت این کار نیست و هر کس، دیگری را مقصر می‌داند.

مرادخانی: از ایوبی بپرسید

علی مرادخانی ، معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره این موضوع به فارس می‌گوید: من نسبت به این دو جوان چندان شناختی نداشتم و وقتی درخواست آمد، نظر خانه موسیقی را پرسیدم.

آقای نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی گفتند این جوانان هنرمند هستند و جزو ما بوده‌اند. از آن طرف هم آقای سریر که می‌دانید هم موسیقیدان است و هم در خانه‌سینما فعالیت می‌کند، به من گفت که فلانی این کار خیلی شایسته است و آن را قبول کردم.

او می‌افزاید: هرکس که خانه موسیقی و معاونت سینمایی به من معرفی کند، می‌تواند مجوز دفن در قطعه هنرمندان را پیدا کند. ما کار اپراتوری را انجام می‌دهیم. ما که مرده‌ها را ممیزی نمی‌کنیم. فقط می‌پرسیم که مورد تائید شما هست یا خیر. در این باره هم خودشان نامه زدند که این دو از هنرمندان مرتبط با ما بوده‌اند و این اتفاق افتاده و شما کار خاکسپاری را انجام دهید.

مرادخانی تاکید می‌کند: وقتی خود معاونت سینمایی پیکر آنها را آورده است و معاونت سینمایی نامه به ما می‌دهد که کار دفن آنها را پیگیری کنید و خود آقای سریر به من تلفن می‌زند و مرتب با من صحبت می‌کند، من که خبر نداشتم، به آقای سریر گفتم من کاری ندارم. تائید کنند، من انجام می‌دهم. ایشان هم گفت که تائید می‌کنند. بعد هم آقای نوربخش نامه فرستاد و من پیگیری کردم.

او تاکید می‌کند: اگر خانه موسیقی نامه نزده بود یا دکترسریر پیگیر این ماجرا نبود، من این نامه را نمی‌نوشتم. شما می‌توانید این موضوع را از آنها هم پیگیری کنید.

مرادخانی در پاسخ به این پرسش فارس که در این شرایط اقتصادی، چرا باید هزینه صد میلیون تومانی برای انتقال و دفن آنها صرف شود هم توضیح داد: دلیل صرف هزینه صدمیلیونی برای آنها را از آقای ایوبی، رئیس سازمان سینمایی بپرسید.

در این میان تلاش ما برای برقراری ارتباط و گفت‌وگو با آقای ایوبی به نتیجه نرسید، ولی روابط عمومی سازمان سینمایی در اطلاعیه ای اعلام کرد: « خبر کمک 100 میلیونی این سازمان برای انتقال پیکر د و جوان ایرانی فعال در عرصه موسیقی به تهران قویا تکذیب می شود» .

خانه موسیقی: فقط نظر کارشناسی دادیم

اما حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی، داستان را برعکس مرادخانی تعریف می‌کند و به جام‌جم می‌گوید: ما فقط تائید می‌کنیم که فرد مورد نظر هنرمند است یا نه. ظاهرا پیگیری‌های خانه سینما و معاونت سینمایی آقای مرادخانی را بر آن داشته که به ما نامه بزند و درباره هنرمند بودن این دو جوان استعلام بگیرد. او ادامه می‌دهد: ما هم اعلام کردیم این دو جوان آهنگساز هستند. کار ما اعلام نظر کارشناسی است و این‌که آنها به صورت مجاز فعالیت می‌کرده‌اند یا غیرمجاز. همان طور که تشخیص این‌که آیا باید در قطعه هنرمندان دفن شوند یا خیر با ما نیست.

چمران: ارشاد پاسخگو باشد

با توجه به این که شورای شهر تهران یکی از مراکزی است که مجاز به صدور مجوز دفن چهره‌های فرهنگی و هنری در قطعات هنرمندان و نام آوران است به سراغ احمد مسجد جامعی، رئیس این شورا رفتیم که او هم حاضر به‌اظهار نظر درباره این موضوع نشد، ولی مصطفی چمران، رئیس سابق و دیگر عضو شورای شهر تهران به جام‌جم می‌گوید: هرکس دو تا ساز بزند، هنرمند نیست و نباید در قطعه هنرمندان دفن شود.

چمران تاکید می‌کند: باید وزارت ارشاد در این زمینه پاسخگو باشد؛ زیرا به نوعی این رفتار توهین به دیگر مفاخری است که در این قطعه آرمیده‌اند. او می‌گوید: در سال‌های گذشته که مسئولیت صدور مجوز در برخی قطعه‌ها به‌عهده من بود، بسیاری از من دلخور شدند؛ زیرا بسیار سخت می‌گرفتند و معتقد بودم کسی را باید هنرمند نامید که کارنامه‌ای پربار و قابل دفاع داشته باشد، وگرنه هرکس را که یک کتاب می‌نویسد یا یک ساز می‌زند، نمی‌توان چهره فرهنگی و هنری نامید.

توضیحات محمد سریر

آخرین کسی که به سراغش رفتیم، محمد سریر آهنگساز و عضو هیات مدیره خانه موسیقی بود که درباره این موضوع توضیحاتی ارائه کرده و می‌گوید: حمایت از این دو مرحوم به نفع نظام و کار فرهنگی برای نظام بوده است و همین موضوع می‌تواند بخوبی نشان دهد که برخلاف تبلیغات خارجی‌ها از طرف دولت جمهوری اسلامی به این برادران هیچ فشاری وارد نبوده و آنها آزاد بوده‌اند.

او ادامه می دهد: در شرایطی که رسانه‌های خارجی در حال مانور دادن روی این موضوع هستند، ما باید این جوانان را به آغوش وطن بازمی‌گرداندیم.

وی افزود: ما نیز نباید نظرات شخصی خود را دخیل به این موضوع کنیم و به یک خانواده فرهنگی و هنری نباید این ضربه وارد شود. من هم خودم آنها را ندیده بودم. از روی حس انساندوستی این کار انجام گرفت، این دو جوان هم هنرمند بودند؛ هرچند سنی هم نداشتند تا بخواهند که در حد حرفه‌ای کار کنند.

او درباره غیر‌مجاز بودن فعالیت‌های این گروه هم این‌گونه توضیح می‌دهد: زمان و شرایط فرهنگی و اجتماعی ما فرق کرده است و بسیاری از گروه‌هایی که امروز کنسرت اجرا می‌کنند، روزی غیرمجاز بوده‌اند.