شهادت منادی وحدت

وی در نوجوانی، برای ادامه تحصیل، راهی اصفهان شد و نزدیک به ده سال از محضر استادان بنام حوزه علمیه اصفهان بهره جست. آیت‌الله اشرفی‌اصفهانی در بیست سالگی برای ادامه تحصیل و رسیدن به مقام‌های عالی علمی و معنوی، رهسپار شهر قم شد و در آنجا، از محضر آیات و مراجع عالیقدر، بهره‌های فراوان برد. وی مدت 12 سال در درس مرجع عالیقدر، حضرت آیت‌اللّه بروجردی(ره) حضور می‌یافت و همه دروس آن مرجع والامقام را می‌نوشت. در سایه تلاش و کوشش‌های بسیارش، در چهل سالگی به درجه اجتهاد نایل آمد.

وی پس از طی مراحل تحصیلی، بنابر دستور مرجع بزرگ جهان شیعه؛ حضرت آیت‌الله‌العظمی بروجردی(ره) به استان باختران( کرمانشاه) هجرت کرد. این در حالی بود که رژیم طاغوت به روحانیان و سخنرانی‌های آنان، بسیار حساس بود، ولی اشرفی اصفهانی با شجاعت فراوان، مسائل سیاسی روز را برای آگاهی مردم بازگو می‌کرد. به همین دلیل، بارها مورد آزار و اذیت نیروهای رژیم پهلوی قرار گرفت.

پس از قیام خونین 15 خرداد سال 42، ملت ایران چون انبار باروتی، آماده انفجار بود. با چاپ مقاله‌ای توهین‌آمیز درباره امام خمینی(ره)، در نوزدهم دی 56، مرحله تازه‌ای از قیام مردم آغاز شد. آیت‌اللّه اشرفی‌اصفهانی در این حرکت توفنده مانند دیگر روحانیان، نقش بسزایی داشت. وی با برگزاری مراسم بزرگداشت شهدای نوزدهم دی و نیز برگزاری مراسم بزرگداشت شهادت آیت‌الله سیدمصطفی خمینی(ره) و ایراد سخنرانی‌های روشنگر، مردم باختران را برای انقلاب بزرگ اسلامی آماده می‌کرد.

یکی از عوامل مهمی که در ثبات و تداوم انقلاب اسلامی، نقش ارزنده‌ای داشت نماز سیاسی ـ عبادی جمعه بود. آیت‌الله اشرفی‌اصفهانی از جمله کسانی بود که به فرمان امام خمینی(ره) به امامت نماز جمعه باختران منصوب شد. بعد از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، دمیدن روح شهادت‌طلبی در میان رزمندگان و دلگرم کردن آنان برای مقابله با دشمن بعثی، بسیار با اهمیت بود. آیت‌الله اشرفی‌اصفهانی از جمله عالمانی بود که با حضور خود در میدان‌های نبرد و ایراد سخنرانی‌های شورانگیز، روح مقاومت و شهادت را در کالبد جوانان غیور میهن اسلامی می‌دمید.

آیت‌الله شرفی‌اصفهانی را باید در شمار منادیان وحدت شیعه و سنی دانست. او با انجام مسافرت‌های متعدد به شهرهای پاوه، جوانرود و روانسر و تشکیل سمینارهای بسیار مرکب از ائمه جمعه سنی و شیعه در استان باختران، در خنثی کردن توطئه‌هــای تفرقه افکنان داخلی و خارجی، سهم بسزایی داشت.آیت‌الله اشرفی سرانجام پس از دو بار ترور ناکام، مهر 1361، به آرزوی دیرینه خود؛ یعنی شهادت در راه خدا نایل شد.