کسی که با گفتگو آشنا نیست از فهم بهره‌ای ندارد

استاد فلسفه دانشگاه تهران درباره جایگاه گفت و گو در فلسفه اسلامی گفت: ذات فلسفه گفت و گو است و فهم هر انسانی با گفت و گو یعنی گفتن و شنیدن و پرسش و پاسخ افزایش می‌یابد، به طوری که می‌توان گفت اگر انسان نگوید و نشنود از فهم بهره‌ای نبرده است.

این نویسنده آثار فلسفی با اشاره به اینکه فلسفه به معنای فهم است و فهم هر انسان ریشه در گفت و گوی او با خودش یا با غیر دارد، گفت: انسانی را فرض کنید که از ابتدای تولد تا آخر عمر از خانه خود بیرون نرفته و با کسی ارتباط نداشته باشد، این فرد به چهارپایی می‌ ماند که قدرت درک و فهم چیزی را ندارد. کسی که با گفت و گو آشنایی نداشته باشد از فهم بهره ‌ای نبرده است، در مقابل فردی که اهل گفت و گو باشد به مراتب از فهم بیشتری برخوردار است.

نویسنده کتاب «خواجه نصیر، فیلسوف گفت و گو» در پاسخ به این سوال که چرا از بین فیلسوفان مسلمان، «خواجه نصیر» را به عنوان «فیلسوف گفت و گو» انتخاب کردید، گفت: هر فیلسوفی باید با خودش یا با غیر گفت و گو داشته باشد و همه فیلسوفان نیز اهل گفت و گو بودند اما در این میان خواجه نصیر اهمیت بیشتری برای گفت و گو قائل بود و علاوه بر مطالعه با گفت و گو و صحبت با مردم به نتایج مورد نظر خود می ‌رسید.(مهر)