باکتری‌های معلق در ارتفاع 33 هزار پایی

شش نفر از این محققان که بر هواپیمای جت مخصوص ناسا سوار شده و به فاصله شش مایلی (65/9 کیلومتری) سطح زمین رفته بودند، پس از مکش هوای بیرونی هواپیما به داخل و عبور آن از فیلترهای مخصوص، ذرات معلق در هوای جو زمین را جداسازی کردند. پس از تحقیقات در آزمایشگاه زمینی مشخص شد بیش از 20 درصد از چیزی که باید ذرات بی‌جان هوا باشد را ریز جاندارها تشکیل داده‌اند. به این ترتیب باید تصور خود از زمین و فضای اطراف آن را تغییر دهیم. حال با سیاره‌ای آبی و مملو از حیات مواجهیم که حتی در جو آن نیز موجودات بسیار ریزی گذران زندگی می‌کنند؛ باکتری‌ها و قارچ‌هایی که در واقع بادکنکی را به دور زمین شکل داده‌اند. جالب است بدانید در این بین باکتری‌های استرپتوکوکی و حتی اشریشیا کلی (E. coli) نیز وجود دارند.

دانشمندان هنوز متوجه نشده‌اند باکتری‌ها در آن ارتفاع چه می‌کنند، اما به نظر می‌رسد وجود آنها برای کارایی صحیح اتمسفر ضروری باشد. محققان تصور می‌کنند این باکتری‌ها عاملی کلیدی در بازیافت مواد مغذی موجود در جو هستند، درست مانند چرخه‌ای مشابه که روی زمین و در بین موجودات زنده وجود دارد. از سوی دیگر، این باکتری‌ها شباهت زیادی به دیگر ذرات دارند؛ مواردی که می‌توانند بر الگوهای آب و هوایی موثر باشند و به تشکیل ابرها کمک شایان توجهی کنند. همچنین این باکتری‌ها را می‌توان شاهراهی جهانی برای انتقال انواع بیماری‌ها به تمام نقاط جهان دانست. بزرگراهی که در ارتفاع بسیار بالای سطح زمین وجود دارد و نزولاتش چندان دلچسب نیست. از آنجا که محققان باکتری اشریشیا کلی را در نمونه‌های آزمایشگاهی جو زمین پیدا کرده‌اند، تصور می‌شود این باکتری توسط گردبادهای گذشته، از سطح زمین و شهرهای آلوده به فضای اتمسفر وارد شده باشد. به همین سبب، هم‌اکنون دانشمندان در حال بررسی نحوه نزول این باکتری‌ها به روی زمین هستند؛ پس پی بردن به ساز و کار بارش باکتری‌ها از آسمان، می‌تواند در پیشگیری از شیوع بیماری‌ها موثر باشد.

منبع: پاپیولار ساینس