توصیه‌ های موسویان به غرب برای حل موضوع هسته‌ای ایران

به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از نیویورک تایمز؛ سیدحسین موسویان در این یادداشت، حضور دکتر حسن روحانی را فرصتی مناسب برای غرب بخصوص باراک اوباما دانست تا به بن‌بست موجود بر سر برنامه هسته‌ای میان دو طرف پایان دهد.

در غرب به حسن روحانی به چشم سیاستمداری زیرک نگاه می‌شود. دکتر روحانی پس از آنکه دید تلاش‌هایش برای مذاکره با اتحادیه اروپا و حل مسئله هسته‌ای در سال 2005 نتیجه ای نداد، اکنون به دنبال آن است که مسئله هسته‌ای را یکبار برای همیشه حل کند.

سخنان روحانی در جریان رقابت‌های انتخاباتی روشن ساخت که او برنامه هایی برای حل موضوع هسته ای ایران دارد.

مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای سابق کشورمان، در این مقاله می‌نویسد؛ انتخاب مذاکره‌کننده هسته‌ای سابق ایران (دکتر حسن روحانی)،فرصت بسیار نادری را در اختیار اوباما گذاشته تا مذاکرات هسته ای ایران را به نتیجه برساند.

این عضو سابق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان، می‌افزاید؛ بزرگترین تهدید برای این فرصت ایجاد شده جهت گفتگو، درک نادرست از طرف مقابل است.

باراک اوباما برای پرهیز از هدردادن این فرصت، باید در برابر عقاید و احساسات غلطی که به وسیله افراطیون ترویج شده است، مقاومت کرده و آنها را از خود دور کند.

در واشنگتن برخی‌ها این تفکر اشتباه را گسترش داده‌اند که انتخاب حسن روحانی نشانه آن است که رویکرد فعلی آمریکا که متکی به تحریم‌های سخت است، جواب می‌دهد. این دیدگاه به طور غیرمستقیم این عقیدۀ خطرناک و نادرست را که آمریکا باید موضع هسته‌ای سخت خود را حفظ یا حتی تشدید کند، اشاعه می‌دهد.

 این در حالیست که غرب در برباد دادن فرصت‌ها جهت انعقاد یک توافقنامه با حسن روحانی سابقه دارد.

او گفته است که یک راه برون‌رفت از بن‌بست‌ هسته‌ای طرح نادیده گرفته شده‌ای است که او در سال 2005 در مورد آن با ژاک شیراک رئیس‌جمهور وقت فرانسه مذاکره کرده و طبق آن طرح، قدرت‌های غربی حقوق هسته‌ای ایران را در چارچوب ان پی تی می‌پذیرفتند، از جمله غنی‌سازی اورانیوم برای مصارف غیرنظامی مانند انرژی هسته‌ای و تحقیقات پزشکی. در عوض، ایران هم تعریف آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از "تضمین عینی" را می‌پذیرفت، مبنی بر اینکه برنامه هسته‌ای ایران صلح‌آمیز باقی خواهد ماند.

موسویان می‌گوید؛ غرب باید حق برخورداری ایران از فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای، از جمله غنی‌سازی را بپذیرد و به تدریج تحریم‌ها را لغو کند.

موسویان در پایان یادداشت خود، می‌نویسد؛ دیر یا زود ایران و آمریکا با یکدیگر تعامل خواهند داشت. مانع اصلی بر سر راه قرارداد نهایی، دیگر کلمات و اصطلاحات نیست، بلکه مسیر رسیدن به چنین توافقنامه‌ای است. طرفین باید به عمل‌گرایی متوسل شده و از افراطی‌گری دوری کنند، آنها باید گام‌های متقابل و به لحاظ منطقی سلسله‌واری را بردارند و مهمتر از همه، آنها باید از قبول تصورات غلط بپرهیزند.