رقابت انتخاباتی به رفاقت تبدیل شود

دلایل عمده‌ای برای این مشارکت گسترده وجود دارد اما موثرترین آنها تبعیت از رهنمود رهبر معظم انقلاب برای حضور در صحنه بود.

مردم با پیروی از ولایت، نقشه دشمنان را که جلوگیری از مشارکت مردم در انتخابات بود و برای آنها به منزله کاهش مشروعیت نظام به شمار می‌رفت نقش برآب کردند و حضوری حماسی آفریدند.

همچنین سازو کار شفاف انتخابات از جمله دلایل دیگری بود که موجبات مشارکت عمده مردم را در انتخابات فراهم آورد.

سلامت و شفافیت انتخابات برای آنها تائیدی بر صیانت از آرای مردم و سلامت انتخابات بود و باعث شد نامزدها و رای دهندگان با اطمینان خاطر در این حماسه بزرگ سیاسی شرکت کنند.

این امر در عین حال موجب ایجاد امید در نیروهای خفته جامعه که در اثر فتنه سال 88 قدری سرخورده شده و از صحنه کنار رفته بودند شد و آنها فضا را برای مشارکت مجدد خود در عرصه سیاست و انتخابات مهیا دیدند.

همچنین نباید از نقش موثر مناظره‌های تلویزیونی نامزد‌ها در مشارکت مردم در انتخابات غافل شد. نامزدها در این مناظره‌ها با ارائه برنامه‌های خود برای حل موثر مشکلات مردم توانستند کارایی خود را تبیین کنند و اهداف هر نامزد بیش از پیش برای مردم مشخص و راه برای انتخاب نامزد نهایی هموار شد.

حالا با تعیین رئیس‌جمهور، مردم انتظار دارند دولت جدید در درجه اول به دنبال حل مشکلات اقتصادی مردم باشد و در جهت کاهش تورم و مهار اقتصاد نابسامان کشورو حل مشکل بیکاری گام بردارد.

همچنین چاره‌ای برای مقابله با تحریم‌های اقتصادی کشور که مردم را تحت فشار گذاشته است، بیندیشد.

از سوی دیگر در گام بعدی، اصلاح مدیریت کشور و استفاده از ظرفیت نیروهای کنار گذاشته شده معتقد به نظام و انقلاب در فهرست انتظارات مردم از رئیس‌جمهور قرار دارد و مردم می‌خواهند تنگ نظری در مدیریت کنار گذاشته شده و همه نیروهایی که می‌توانند به حل مشکلات کشور کمک کنند وارد میدان شده و ظرفیت‌های بدون استفاده مورد بهره‌برداری واقع شود.

رئیس‌جمهور آینده باید همان طور که در تبلیغات نامزدها عنوان شد رقابت انتخاباتی را به رفاقت انتخاباتی مبدل سازد و از همه نیروهایی که رقیب بودند و چارچوب نظام را قبول داشتند در جای خود استفاده کند.

رقبا نیز وظیفه دارند به رئیس‌جمهور جدید در ایفای وظایف و عبور از مشکلات و چالش‌های فراروی کشور کمک کنند.

اما در عین حال باید توجه داشت تغییر رئیس‌جمهور در مواضع اصلی و سیاست خارجی کشور تغییر خاصی ایجاد نمی‌کند.

سیاست خارجی کشور مبتنی بر سیاست‌های کلان کشور و رهبری و شورای امنیت ملی قرار دارد و بر اساس خرد جمعی تعیین می‌شود لذا در این موارد طبیعی است رئیس‌جمهور به تنهایی نمی‌تواند تصمیم گیرنده باشد و تنها یکی از عناصری است که در این خرد جمعی حضور داشته و چنانچه دیدگاه‌ها و نظراتش مورد تائید خرد جمعی در این مجموعه قرار بگیرد می‌تواند این سیاست‌ها را دنبال کند.

حمیدرضا ترقی - عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی